حادثه‌ها در کمین ورزشکار زن ایرانی

اتفاقی که در ابتدای المپیک زمستانی ونکوور افتاد و منجر به مرگ اسکی‌باز گرجستانی شد، بار دیگر حادثه‌خیز بودن این ورزش را به یاد آورد. مرجان کلهر هم حادثه‌های زیادی را در اسکی تجربه کرده است. سال 86 زمانی که او تیم ملی را در مسابقات جام جهانی اسکی روی چمن همراهی می‌کرد برایش در اسکی مارپیچ اتفاقی افتاد: سرعتم خیلی زیاد بود. کنترلم را از دست دادم و خیلی بد زمین خوردم، به‌طوری که دو تا از دنده‌هایم شکست و کمرم هم آسیب دید. خیلی طول کشید که خوب شدم.

از او می‌پرسیم چقدر استراحت کرده؟ پاسخ می‌دهد: من فردایش هم اسکی کردم، اما پزشکان خیلی مخالفت کردند و بعد از آن دو هفته استراحت مطلق داشتم. اما سال گذشته هم حادثه دیگری برایم اتفاق افتاد. در تمرینات اسکی روی چمن به خاطر این‌که روحیه خوبی نداشتم نتوانستم خوب کنترل کنم و از مسیر خارج شدم. با اسکی رفتم توی دیوار و استخوان لگنم بشدت آسیب دید.اما هر اتفاقی که بیفتد کلهر اسکی را دوست دارد، بخصوص وقتی به المپیک زمستانی می‌رود: در بازی‌های المپیک هم روزهای بی‌دردسری نداشتم. در تمرین پیست یخی، دستم به دروازه گیر کرد، یک متر روی هوا بلند شدم و با کمر و سر و دست و صورت زمین خوردم. برای یک روز به من اجازه تمرین ندادند اما دوباره کار را از سر گرفتم.

غیر از این ماجرا‌ها مرجان کلهر، هر حادثه‌ای که داشته خوش و شیرین بوده است: لحظه لحظه اسکی بخصوص موفقیت‌هایی که کسب کرده‌ام همه جزو شیرین‌ترین حوادث زندگی من بوده است، بخصوص انتخاب شدنم برای المپیک.