خوبی روزهای خدا

وقتی با روزهای خدا، افق‌های زمین روشن می‌شود و اوقات روشن این سیاره آبی به وجد می‌آید و بهشت بشارت می‌درخشد، می‌توانی روح و احساست را در مسیر وزش‌های «نفحات الهی» پرواز دهی. در لحظه‌های روشن ماه خدا از خودت اوج بگیری. در زیبایی‌های ملکوتی گردش کنی و رحمت را ببویی، با برکت فراوان شوی و بیکرانی مهربانی را با همه هستی قسمت کنی.

اکنون فراتر از روزهاست، ماه خداست. اکنون ماه رجب، ماه رحمت خداست. در اکنون ساکن می‌شوی تا بی‌نهایت شوی و بی‌نهایت شدن، رفتار همیشه‌هایت شود. در حرمت عظیم رجب و در برکت‌های بزرگ و بهشتی ماه خداست که انسان بودن، انسان کامل بودن متجلی می‌شود. انسان کامل شدن، می‌تواند معنا بیابد.

پیامبر(ص)‌ از برکت‌های گوارای این ماه نوشید و سیراب شد که مخاطب خدا شد. که از کنگره عرش او را  که درود خدا بر او و خاندانش باد  صفیر زدند و جانش سرشار از اشراق وحیانی «کلام خدا» شد.

روشن‌ از واژه‌های وحی، به هدایت انسان تا کمال «آینه خدا شدن» همت گماشت و عظمت بی‌نهایت روح آدمی را فرارویمان به معرفی نشست و ادراکمان را  فراتر از امکانات زمین  به ملکوت آسمان‌ها پیوست.

با هدایتش، پیوند خاک و خدا را مقدرمان ساخت و ضمیرمان را روشن از فرشته‌خویی‌ها کرد.

به پاس تو  که ثقل آفرینشی  رجب را به شعبان پیوند می‌دهیم. خدا را با آیینه تجلی خدا می‌شناسیم. خودمان را با تو (ص)‌ ارتقا می‌دهیم. خودمان را با توفیق شفاعت تو و رحمت خدا در روزهای خدا و پیامبرش (رجب و شعبان)‌ خدایی می‌خواهیم و خدایی می‌کنیم.

اینک! روزهای خوب خدا گوارایتان باد.

علی مظاهری