دنیا حسینی قهرمانی که از قلم افتاده

شنای بانوان با وجود استعدادهای بسیار در آن، همچنان مسکوت مانده است. فکر می‌کنید دلیل اصلی آن چیست؟

متاسفانه شنای بانوان اصلا دیده نمی‌شود. با این‌که ما تمام تلاشمان را می‌کنیم که با کمترین امکانات بهترین نتیجه را بگیریم ولی با این حال چون نمی‌توانیم در مسابقه‌های برون مرزی شرکت و مدال‌آوری کنیم، تمام نگاه‌ها از ما سلب و به رشته‌های مدال‌آور و مطرح معطوف شده است.

با این تفاسیر چرا شنا را انتخاب کردید؟

از کودکی به این ورزش علاقه‌مند بودم و می‌توان گفت جزو کودکان خوش‌شانس بودم که خانواده‌ام با درک استعداد و علاقه‌ام مرا با این رشته آشنا و زمینه موفقیتم را فراهم کردند.

از چند سالگی شنا را آغاز کردی؟

6 سالگی. با این‌که سنم برای آموختن کم بود، اما توانستم در کمتر از 6 ماه به صورت کاملا حرفه‌ای شنا کنم و وارد ورزش قهرمانی شوم.

پس خیلی زود قهرمانی را تجربه کردی؟

بله در 8 سالگی با عضویت در باشگاه فولادمبارکه سپاهان، رسما وارد ورزش حرفه‌ای شدم و در 9 سالگی با کسب 3 مدال طلا و2 نقره در مسابقه‌های قهرمانی دانش‌آموزان کشور برای اولین بار عنوان ستاره مسابقات را از آن خود کردم و بلافاصله پس از آن یعنی در سن 11‌‌سالگی رکورد 200 متر قورباغه کشور را جابه‌جا کردم تا به این بهانه حضورم در اردوی تیم ملی حتمی‌ شود.

واژه تیم ملی برای ورزشی که تا امروز حتی یک مسابقه برون مرزی را تجربه نکرده، کمی‌ بی‌معنی نیست؟

درست است، تنها مسابقه‌هایی که ما با عنوان ملی پوش در آن شرکت کرده‌ایم مسابقه‌های بانوان کشورهای اسلامی‌ است که هر 4 سال یکبار به میزبانی کشورمان برگزار می‌شود و به همین دلیل هم اردوهای تیم ملی هر 4‌‌سال یکبار برگزار می‌شود.

باتوجه به کم تجربگی‌ات در مسابقه‌های بین‌المللی حضور در بازی‌های بانوان کشورهای اسلامی‌ نتیجه دلخواه را برایت در پی‌داشته است؟

بله، چون شرایط تمام بانوان ورزشکار در کشورهای اسلامی‌ شبیه هم است، به همین دلیل فاصله زیادی بین آنها احساس نمی‌شود. من در اولین دوره بازی‌ها توانستم در 200 متر قورباغه بعد از حریف بوسنیایی‌ام به مدال نقره برسم و رکوردم را در این ماده جابه‌جا کنم.

شیرین‌ترین مدال‌آوری‌ات متعلق به کدام مسابقه‌هاست؟

در المپیاد ایرانیان که سال گذشته برگزار شد با کسب 10‌مدال طلا و 1 نقره، مجدد به عنوان ستاره مسابقه‌ها انتخاب ومعرفی شدم. این مدال‌آوری خیلی مزه داد.

10 مدال طلا آن هم در یک دوره مسابقه‌ها از نتایج نادری است که به نظر نمی‌رسد بجز شنا در ورزش دیگری امکان‌پذیر باشد.

کاملا درست است. این همان جاذبه شناست که هیچ ورزش دیگری قدرت تکرار آن را ندارد.

از ورزشکار خاصی الگو برداری می‌کنی؟

خیر. سعی می‌کنم از تمام قهرمانان، نکات مثبت را گلچین کنم. این‌که از کسی صددرصد تقلید کنم برایم خوشایند نیست.

با تمام وجود می‌توان حس کرد شنای بانوان با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم می‌کند. این مشکلات چقدر در نحوه تمرین‌های شما تاثیرگذار است؟

البته نمی‌توان گفت بی‌تاثیر بوده است، مهم‌ترین مشکل ما در حال حاضر نبود مربی مجرب و سطح بالاست . تعداد مربیان درجه یک ما بسیار کم است و همین موضوع ما را از نظر فنی بسیار عقب‌تر از شنای روز دنیا نگه داشته، ولی بچه‌های ما با وجود این مشکلات باز هم در مسابقه‌ها رکورد زنی می‌کنند.

انتهای آرزوی دنیا حسینی؟

امیدوارم روزی بتوانم رکوردی بزنم که قبلا در اختیار هیچ شناگری نبوده است.

حرف آخر؟

از تمام کسانی که به من کمک کردند امروز در جایگاه دنیا حسینی، قهرمان شنای ایران با شما صحبت کنم تشکر می‌کنم. امیدوارم هر چه زودتر شنا به جایگاه واقعی‌اش برسد.

منیره جامی