بیشتر بدانیم

نوشتن نمایشنامه عروسکی

راه‌های متفاوت و زیادی برای نوشتن یک نمایشنامه وجود دارد، ممکن است بعضی‌ها برای نوشتن به شخصیت توجه و نمایش خود را با آن شروع کنند و بعضی‌ها هم داستان را از حادثه آغاز کرده و نمایشنامه را شکل ‌دهند. به هر حال، هر نمایشنامه‌ای احتیاج به جرقه‌ای اولیه دارد که تصورات و تخیلات نمایشنامه‌نویس را روشن کند، برخی از نمایشنامه‌نویسان سخت‌ترین قسمت نوشتن یک نمایشنامه را فکر اولیه و ایده ابتدایی آن می‌دانند.

کد خبر: ۲۵۲۰۱۵

ایده اولیه از کجا می‌آید؟ یا بهتر است بگوییم جرقه‌ اولیه چگونه زده می‌شود؟ در تحریر یک نمایشنامه، ایده اولیه می‌تواند از هر جایی شروع شود، برای مثال:

ممکن است از یک شخص باشد، یک شخص واقعی یا افسانه‌ای‌و تاریخی؛ زندگی یک دانشمند (بوعلی سینا، پیکاسو و مولیر)،‌ زندگی یک شخصیت تاریخی (ناپلئون، امیرکبیر و میرزاکوچک‌خان.)‌

مسافرت‌ها

سفرهای واقعی یا خیالی، سفر به شهرهای مختلف، سفر به گذشته، سفر به جزیره، دریا، کره ماه و ...

روزنامه‌ها پر از ایده‌های گوناگون هستند.

حکایت‌ها و لطیفه‌ها

بسیاری از نمایشنامه‌های عروسکی برگرفته از یک داستان یا افسانه است، مثل حکایت‌های بهلول و...

وجود یک شیء

در نمایش عروسکی چنین امکانی موجب پیدا شدن ایده اولیه می‌شود، تور ماهیگیری، کلید قفل قدیمی و ... چگونگی نوشتن یک نمایشنامه، بیشتر به ساختن یک وسیله شباهت دارد و گروهی معتقد هستند که نمایشنامه‌نویس بیشتر سازنده یک نمایش است تا نویسنده آن. تصور کنید شخصی می‌خواهد یک کشتی بسازد، در مرحله اول، او به کشتی که قرار است ساخته شود فکر می‌کند که چه ظاهری داشته باشد؟ چگونه حرکت می‌کند، چه وسایلی درون آن قرار دهد و... .

بعد می‌اندیشد که چگونه این مواد را به صورتی جهت‌دار با یک طراحی مشخص شکل دهد. پس او نیاز به یک نقشه و طراحی ساخت دارد.

مردمی که سوار کشتی می‌شوند و از آن استفاده می‌کنند کمتر نقشه ساخت آن را دیده‌اند. نقشه ساخت برای سازنده‌ آن تنظیم شده است و نه برای مسافرین. همین طور متن یک نمایش برای کسانی که نمایش را تولید می‌کنند نوشته می‌شود نه برای تماشاگران، متن نمایش را کارگردان، بازی‌دهندگان یا بازیگران، عروسک‌ساز، طراح لباس و صحنه و... می‌خوانند.

بنابراین نمایشنامه‌نویس هم باید تمامی عوامل سازنده و عناصر مهمی را که در تولید اثرش تاثیرگذار است برای طراحی خود در نظر داشته باشد.