آموزش کارگاهی، نیاز امروز

با کدامیک از پیشکسوتان همدوره بوده‌اید و برنامه اجرا کرده‌اید؟

با همه پیشکسوتان و صداهای ممتاز رادیو کار کردم و در حین کار بعضی آنها را در جایگاه استادی می‌دیدم و برای آنها شاگردی می‌کردم همچون زنده‌یاد حمید عاملی، خانم فیروزه امیرمعز و استاد امیر نوری.

کدامیک از برنامه‌هایی که تا به حال اجرا کرده‌اید بیشتر به دلتان نشسته است؟

برنامه رادیویی <آواز پرجبرئیل> که در این برنامه به غیر از گویندگی، نویسندگی و سردبیری آن را به عهده دارم این برنامه نزدیک 7 سال هر روز صبح از شبکه فرهنگ به روی آنتن می‌رود. علت جذابیت این برنامه برای من دقت و وسواس خاص در تهیه مطالب و انتخاب اشعار است چرا که بهترین اشعار را در این زمینه با حساسیت ویژه برمی‌گزینم و با شیوه خاص خودم نیز گویندگی می‌کنم.

شروع کارتان با رادیو فرهنگ از کی بوده است؟

از ابتدای تشکیل شبکه فرهنگ، من به طور جدی و فقط در همین شبکه به کار گویندگی و سردبیری و تهیه‌کنندگی برنامه‌ها پرداختم حتی الان هم که نزدیک به 3 سال از بازنشستگی‌ام می‌گذرد، همچنان پرکارتر از گذشته فعالیت دارم.

چرا دیگر شاهد ظهور و حضور صداهای طلایی دوره 40 و 50 کشورمان نیستیم؟ آیا مشکل در گزینش و انتخاب گویندگان است یا در آموزش آنها؟

مشکل در گزینش و آموزش غیرکاربردی به آنهاست. راه حل نیز استفاده از همین معدود پیشکسوتان برای آموزش و انتقال تجربیاتشان به گویندگان نسل جوان است. نکته قابل توجه دیگر در این زمینه هم عدم وجود کتاب و راهنمای قابل توجهی در این باره است. اخیرا من کتابی در این زمینه به نام <پرنیان بیان>‌ در دست نگارش دارم که در آن بسیاری از تجربیات خود در کلاس‌های گویندگی با شاگردانم را در آن جمع‌آوری کردم و به صورت کارگاهی نیز آموزش می‌دهم که برخی از آنها که مشغول گویندگی در صداوسیما هستند. همچنین بتازگی انجمن گویندگان ایران تشکیل شده که در آن بیش از 100 نفر از گویندگان رادیو و تلویزیون عضو هستند و در انتخابات عمومی از جمله پیشکسوتانی مانند بهروز رضوی، فاطمه آل‌عباس، علیرضا خضرایی و کیوان همتی را به عنوان هیات رئیسه انجمن انتخاب کردند و بنده نیز به عنوان رئیس انجمن گویندگان انتخاب شدم. این انجمن برای رفع این معضل برنامه‌هایی را در دست اقدام دارند که آموزش کارگاهی به گویندگان و علاقه‌مندان واجد شرایط، از آن جمله است.

نظرتان در مورد برگزاری جشنواره‌های رادیویی چیست؟ آیا کمک و الگویی به گویندگان جوان ارائه می‌شود تا آنها نقاط ضعف خود را جبران کنند؟

به صورت این شیوه‌های متداول و خالی از نوآوری و کلیشه‌ای خیر ولی به طور کلی این جشنواره‌ها محلی برای ارتقای کیفیت برنامه‌سازی در رادیو و شناخت روش‌های تازه در تهیه و تولید برنامه‌هاست و از آنجایی که انتخاب گویندگان برتر در این جشنواره‌ها معمولا با انصاف و عدالت همراه نیست و بسیاری از گویندگان جوان و آینده‌دار زمینه‌ای برای معرفی و فرصتی برای بروز و تشویق نمی‌یابند، تاثیر چندانی هم در پرورش و تربیت گویندگان ندارد. لااقل تا حالا نداشته است.

و کلام آخر؟

من صدایم را در این دم شسته‌ام

من، من خود را به شبنم شسته‌ام

من نمی‌خواهم مگر نازم کنی

ساکتم من تا تو آوازم کنی

روابط‌عمومی رادیو فرهنگ