اتحادیه نویسندگان ترکیه و فعالیت‌های بین‌المللی

حسن‌بیگی می‌آید و منتظر می‌مانیم تا دنبالمان بیایند. حسن‌بیگی راجع به جزایر تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی صحبت می‌کند و این که چقدر نیاز است تا کار فرهنگی در آنجا را شدت بخشیم. با آمدن حکیم‌پور به انجمن نویسندگان ترکیه می‌رویم. به گفته او، گرایش مذهبی در افراد این انجمن، نمود بالایی دارد.

ابراهیم، رئیس انجمن و احمد فیدان معاون اوست. احمد فیدان توضیح می‌دهد: اتحادیه نویسندگان ترکیه سال 1978 یا 1987 تاسیس و سال گذشته، سی‌امین سالگرد آن برگزار شده است. این انجمن 10 شعبه در شهرهای ارزروم، بورسا، اورفا و... دارد. غیر از‌ آن 15 نمایندگی دارد. 1200 عضو، این تشکل را ساخته‌اند. شاعران، روزنامه‌نگاران، طنزنویسان و... افرادی که در رشته علمی صاحب‌نظرند، نویسندگان کودک و نوجوان همه‌ و همه از اعضای این انجمن هستند.

25 سال است که سالنامه فرهنگ و هنر را درمی‌آوریم و هر سال اقداماتی را که در حوزه فرهنگ می‌افتد، در این نشریه ثبت می‌کنیم. در ضمن فصلنامه‌ای هم منتشر می‌کنیم که در‌ آن فعالیت‌های فرهنگی اعضا منعکس می‌شود. در هر سال در 30 شاخه افرادی را که در حوزه فرهنگ و هنر فعالیت درخشانی کرده‌اند، انتخاب و معرفی می‌کنیم. غیر از این، 3 عضو انجمن را هم که خدمت شایانی به فرهنگ کرده‌اند، معرفی می‌کنیم.

کلاس نویسندگی هم داریم. اعضا باید حداقل دیپلم داشته باشند. در آن صورت به آنها آموزش داده و گواهینامه می‌دهیم. دوره این کلاس‌ها حدود 3 ماه و تا به حال 290 فارغ‌التحصیل داشته و برایشان زمینه کار فراهم شده است. به معرفی انجمن قلم ایران که تشکلی است فرهنگی و به ثبت رسیده با 215 عضو و فعالیت‌های آن می‌پردازم و این که 10 سال از عمر آن می‌گذرد. جشنواره انتخاب کتابی دارد به عنوان قلم زرین و فصلنامه‌ای به نام اصحاب قلم و... حسن‌بیگی هم راجع به انجمن نویسندگان کودک و نوجوان توضیح می‌دهد.

پیشنهاد احمد فیدان این است که انجمن قلم ایران و انجمن نویسندگان ترکیه هر دو سال یکبار برنامه‌های مشترک شعر و داستان داشته باشند و در این زمینه از رایزنی کمک بگیرند. من هم قول می‌دهم که حتما در فصلنامه انجمن به معرفی ادبیات زنان ترکیه بپردازم.

حسن‌بیگی کتاب‌هایش را هدیه می‌دهد و من به این فکر می‌کنم که...

متاسفانه بروشوری به همراه نداریم تا ارائه کنیم؛ بروشوری که نویسندگان ایرانی بخصوص اعضای انجمن قلم ایران را معرفی کند. پس از خداحافظی به نمایشگاه کتاب می‌رویم. باز هم تونل غذا و بعد ورود به نمایشگاه. از آن دالان خوش‌طعم و خوش‌عطر بسرعت می‌گذریم! ناشران همچنان به فعالیت مشغولند، اما اصلا با نمایشگاه کتاب تهران قابل مقایسه نیست. نه از نظر وسعت و نه بازدیدکننده. این نمایشگاه سومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب آنکاراست و جمهوری اسلامی ایران میهمان ویژه آن است.در غرفه ایران، گروه حنانه برنامه اجرا می‌کند و از حکیم‌پور می‌شنوم که امسال به مناسبت پنجاهمین سال انعقاد قرارداد همکاری‌های فرهنگی ایران و ترکیه، سال فرهنگی ایران و ترکیه نامیده شده است.

قسمت اول برنامه موسیقی که تمام می‌شود با حسن‌بیگی روی سن می‌رویم و خود را برای حاضران معرفی می‌کنیم. سپس حسن‌بیگی پایین می‌آید و من راجع به ادبیات و داستان‌نویسان زن در ایران صحبت می‌کنم. خانم شاکری که در مدرسه ایرانیان آنکارا هم سمتی دارد، حرف‌هایم را ترجمه می‌کند.

راضیه تجار