مطبوعات امریکا از شکنجه مظنونان حوادث یازدهم سپتامبر می گویند

سی ان ان: شکنجه بد است اما فراموش نکنید تحت شرایط خاص بیندوعمل خبیث و خبیث تر شکنجه ممکن است عملی خبیث باشد

کد خبر: ۲۴۶۷

در بسیاری از محافل خبری و دنیای روزنامه نگاری مفسر سیاسی و گزاشگر مجله امریکایی نیوزویک جاناثان آلتر به عنوان یک فرد لیبرال مورد توجه است مع الوصف هفته پیش او این موضوع را مطرح کرد: دراین پاییز خشم آلود حتی یک لیبرال می تواند چرخش افکار خود را به سوی شکنجه متوجه کند او در ادامه اضافه می کند منظورش الزامااستفاده از شلاق و یا شلنگ بر بدن بازداشت شدگان مورد تحقیق در حملات تروریستی یازدهم سپتامبر نیست بلکه منظور استفاده از چیزی است که بتواند روند کند شده تحقیقات مربوط به بزرگترین جنایت در تاریخ امریکا را تسریع کند ستونی که در آن تیتر زمان فکر کردن به شکنجه چاپ شد زنگ خطر را در سازمان های حقوق بشر به صدا درآورد آنچه که اهمیت این زنگ خطر را آشکارتر می کند، این است که صدای آقای آلتر، تنها یکی از صداهایی است که طنین آن روز به روز از گوشه و کنار، این سو و آن سو، در اخبار و مطبوعات معتبر امریکا انعکاس پیدا کرده و به گوش می رسد؛ اگر چه ممکن است این صداها الزاما با طرز تفکر شکنجه مظنونان به تروریسم و یا بازداشت شدگانی که زبان به سخن باز نمیکنند، موافقت نکنند.شب پنجشنبه ، در کانال فاکس نیوز، خبرنگار این شبکه ، شپارد اسمیث ، به معرفی برنامه ای جدید پرداخت که عنوان افتتاحی آن با یک سوال آغاز میشود:"آیا پلیس قضایی برای به حرف درآوردن مظنونان مجاز است دست به هر کاری ، حتی کارهای وحشتناک بزند؛ شما تصمیم بگیرید جان دوپری گزارش می دهد یک هفته قبل در برنامه ای به نام تبادل آتش تاکر کارلسون مفسر سیاسی و محافظه کار سی ان ان اظهار کرد: شکنجه بد است اما فراموش نکنید بعضی چیزها بدترند و تحت شرایط خاصی ممکن است بین دو عمل خبیث و خبیث تر، شکنجه عملی خبیث باشد؛ چرا که بعضی از اعمال براستی خبیثند."مشروعیت شکنجه به عنوان ابزاری برای بازجویی ، آخرین موضوعی است که وسایل ارتباط جمعی ، در جریان روند سلسله وار موضوعاتی ناراحت کننده و وحشتناک این روزها به خورد بینندگان و شنوندگان می دهند؛ برای مثال می توان به موضوعاتی چون احتمال حمله به یکی از شهرهای امریکا به وسیله ویروس ابولا و یا حمله هسته ای تروریست ها، آن هم از نوعی که به نوشته مجله اکونومیست ، می تواند همه چیز را در زیر پارک گری مرسی درمنهتن ، نیست و نابود کند، اشاره کرد.به عقیده بعضی از طرفداران حقوق بشر، بحث و گفتگو درباره شکنجه ، مادامی که در پایان ، نفی آن بیان شود مهم نیست . اما مورد توجه و بررسی قرار دادن این موضوع به عنوان یک اقدام احتمالی می تواند به آغاز پروسه مشروعیت بخشیدن به شکل وحشیانه ای از بازجویی ختم شود. روزنامه نگاران در حال حاضر با احتیاط به این موضوع نزدیک شده و با آن برخورد می کنند؛ اما هفته پیش بعضی از آنها اظهار کردند که وقتی با مظنونان و بازداشت شدگانی رو به رو هستند که می توانند اطلاعاتی داشته باشند که به نوبه خود می توانست از کشته شدن هزاران نفر جلوگیری کند، احساس وظیفه میکنند موضوع را مطرح کنند.آنها در ادامه افزودند: موضوع شکنجه مدتی است در کافه ها، قطارهای مسافربری و برسر میزهای شام ، موضوع مطرح روز بوده و بالاخره این که فراموش نکنیم که ما در یک حالت جنگی به سر می بریم تاریخ نگاری به نام جی وینیک در مقاله ای در تاریخ بیست و سوم اکتبر در روزنامهامریکایی وال استریت جورنال به جزییات شکنجه تروریست محکوم شده ای به نام عبدالحکیم مراد توسط مقامات فیلیپینی که به خنثی کردن نقشه سقوط تقریبا12 هواپیمای مسافربری ایالات متحده به اقیانوس آرام و سقوط هواپیمای دیگری به مقر سازمان سیا در ویرجینیا انجامید، پرداخت.او در ادامه می نویسد: جای تامل بسیار دارد چنانچه این تروریست در امریکا در بازداشت بود، چه اتفاقی می افتاد؛ اگر چه این مورخ در پایان استفاده از شکنجه را توصیه و ترغیب نمی کند، اما پیشنهاد می کند که ایالات متحده ممکن است مجبور شود آزادی های اجتماعی را بشدت محدود کند، همان گونه که در جنگهای قبل نیز این کار را کرده بود.نویسنده ای دیگر به نام داهیلالیثویک در مجله ای به نام سلیت در مقاله ای با عنوان عدالت شکنجه شده در تاریخ نوزدهم اکتبر نوشت: شکی نیست که شکنجه وسیله موثری برای به حرف درآوردن و کسب اطلاعات از تروریست ها و همکارانشان است این مقاله باعث مطرح شدن مسائل اخلاقی و قانونی زیادی در رابطه با شکنجه شد آقای آلتر اظهار کرد از این که ستون او در روزنامه باعث به راه انداختن سیلی از پیامهای الکترونیکی و نامه های اعتراض آمیز نشد، متعجب شد و احتمالا تعجب انگیزتر آن که او به مردمی برخورده بود که احساس می کرد در فرصت مناسب ، آهسته در گوش او نجوا می کردند: "من با شما موافقم."به گفته آقای آلتر، مشکل در اینجا بود که این مردم با این گونه تفاسیر و جملات ، فرض را بر این بنا نهادند که با نوشتن درباره شکنجه ، در حقیقت او به توصیه و تشویق آن پرداخته است که چنین چیزی با توجه به این که او معتقد بود شکنجه به اطلاعات دروغین و کاذب خواهد انجامید، صحت نداشت.او در مصاحبه ای گفته بود: "من مخالف شکنجه فیزیکی بر اساس حکم دادگاه هستم".کانال فاکس نیوز گزارشی را پخش کرده بود که در آن طرفداران شکنجه گفته بودند اقدامات بسیار سخت و بیرحمانه ، اقدامات سخت و بیرحمانه را نیز می طلبد. در همین گزارش مخالفان اظهار داشته بودند با سوء استفاده از مظنونان ، ایالات متحده موقعیت و مقام اخلاقی خود را در جهان از دست داده و دیگر نمی تواند دیگر دولتهای جهان را مورد نقض حقوق بشر در فشار بگذارد. کانال فاکس در مورد پخش این گزارش کمتر از دیگر کانال ها حالت عذرخواهی به خود گرفت . بیل شاین مدیر اجرایی و تولید کانال فاکس نیوز در مورد بازداشت شدگان فعلی دولت گفت : آنها صرفا در کناری نشسته و دم فروبسته اند؛ در حالی که ممکن است اطلاعاتی داشته باشند که می تواند جان امریکایی ها را در اینجا و در خارج از کشور نجات دهد و مردم سوال می کنند که چگونه می توانیم ضمن احترام به حقوق قانونیشان از آنها اطلاعات بگیریم.مع الوصف آقای شاین گفت ، صرف این که شکنجه به عنوان یک گزارش خبری مطرح شد، باعث تعجب و حیرت او شد. او گفت : این نشان می دهد ما اکنون در کجا ایستاده ایم ." اما در حالی که کانال فاکس نیوز به پخش یک گزارش مرسوم ، از نوع مناظره تلویزیونی که در آن نظرات موافقان و مخالفان شکنجه و تعلیق حکم آزادی بازداشت شدگان به بحث گذاشته شد، اقدام کرد، کانال های تلویزیون محلی تمایلی برای پخش چنین مناظره ای نشان نداده اند جیم مورفی مدیر تولید برنامه تلویزیونی شبکه خبرگزاری سی بی اس که به اخبار عصر بادن رثر معروف است گفت او موضوع پخش چنین موضوعات و مناظرات تلویزیونی را تنها در صورتی مطرح می کند که خبرگزاران شبکه سی بی اس خود به این نتیجه برسند که قوه مجریه و قضایی می خواهند به طور جدی استفاده از شکنجه را مورد توجه قرار دهند. به گفته او در حال حاضر، تامل و اندیشه درباره شکنجه و بحث در مورد مزیتهای آن بهتر است به عهده شوهای تلویزیونی و ستونهای روزنامه واگذار شود.او در این باره اضافه می کند: "در حال حاضر، تا آنجا که من می دانم ، پوشش خبری کنونی نسبت به این موضوع ، متناسب با اهمیت موضوع است ، مادامی که دلیل و مدرک واقعی برای استفاده شکنجه و یا مورد توجه قرار دادن آن به شبکه خبرگزاری ما ارائه نشده است ، بحث شکنجه مانند صحبتهایی است که من و شما بر سر میز شام با هم داریم : من شک و تردید دارم، آیا ما باید شکنجه کنیم؛"البته این سطح گفتمان برای گروههایی مانند نگهبان حقوق بشر وعفوبین المللی که از استفاده شکنجه توسط رژیمها در گوشه و کنار جهان انتقاد می کنند، آزاردهنده است . با این حال حتی رهبران این گروهها نیز گفته اند، آنها درک می کنند که منبع و منشا چنین احساساتی کجاست.کنث راث مدیر اجرایی نگهبان حقوق بشر در این باره می گوید: "موضوع شکنجه ، ترس مردم و تاحدودی غریزه تجربه نشده مبادرت ورزیدن به هر عملی و هر کاری برای مقابله با تهدید )تروریسم ( را منعکس می کند و هنگامی که مردم برای لحظه ای به عقب باز می گردند، آنها درک می کنند که چرا باب چنین موضوعاتی را نباید باز کرد."آقای راث سپس اضافه کرد، او با حضور در کانال های فاکس نیوز وسی ان ان به بحث درباره این دلایل که از مهمترین آنها این که شکنجه اغلب به اطلاعات دروغین منجر شده و قوانین مختلف بین المللی آن را ممنوع اعلام کرده است، پرداخت.آقای راث و کورت گورنیگ ، معاون مدیر اجرایی سازمان عفو بین الملل اظهار داشتند به عقیده آنها چنانچه در آینده بازار چنین بحثهایی گرم شود، آنها می توانند با ظاهر شدن در مناظرات تلویزیونی و یا انتشار مقالات ، به مقابله با آن برخیزند.او در ادامه گفت ، یک مطلب او را دلگرم نگاه داشته است : این مفسران مختلف که شکنجه را توصیه می کنند نه دولت ، و این خود قابل ستایش و احترام است