روزهای سخت در انتظار استقلال و پرسپولیس‌

تا این‌جای کار اگر این نفرات را دست کور بدهیم حداقل مقامی که باید کسب شود، سومی یا چهارمی است. این را گفتیم تا از دلواپسی مردم کم کنیم و به این نتیجه برسیم که با این هزینه‌های سنگین و از هم پاشاندن چند تیم دیگر، اگر این تیم‌ها حرف از قهرمانی نزنند، می‌خواهند شعر بسرایند یا قصیده بگویند.

از قدیم گفته‌اند خرج که از کیسه مهمان بود، حاتم طایی شدن آسان بود.

داشتن تیم‌هایی مثل استقلال و پرسپولیس با این بودجه‌هایی که انگار قرار است به بودجه کل کشور نزدیک شود کار چندان شاقی نیست.

بویژه حالا که حضرات به آسمان آفتابی رسیده‌اند و انگار که یک تیم دسته‌چهارمی را قهرمان جام در ‌جام اروپا کرده‌اند.

قهرمان کردن یا بهتر است بگوییم شعار قهرمانی، معمولا همه‌ساله در همین ایام به گوش می‌رسد.

اگر روزنامه‌ها، باطله‌های خود را دور نریخته باشند که معمولا نمی‌ریزند، در روزنامه‌های سال گذشته، بودند کسانی که حرف از قهرمانی می‌زدند و چنان محکم می‌گفتند که بعضی‌ها می‌پرسیدند مگر لیگ برتر چند تا قهرمان دارد؟

به هر حال امسال که اوضاع بسامان است و دو تیم با دست و دلبازی و زنبیلی پر از پول به باشگاه که چه عرض کنیم، به محل اسکان جناب مدیران محترم عامل برمی‌گردند، جای هیچ‌گونه دلواپسی و نگرانی نیست. قرار است هر دو تیم قهرمان شوند.

البته این را هم باید گفت که پس از فروپاشی اقتدار تیم‌های تهرانی، گمان می‌رود هر دو تیم روزگار سختی پیش‌رو داشته باشند، زیرا چهار  پنج بازی از بازی‌های خانگی این دو تیم کم می‌شود.

بازی با راه‌آهن، پیکان، صباباتری و پاس باید در استان‌های دیگر برگزار شود و با یک حساب سرانگشتی می‌شود 10 امتیاز این بازی‌ها را حداقل رو هوا دید.

امسال استقلال و پرسپولیس که در تهران ترکتازی می‌کنند باید بازی‌های برگشت بیشتری را برگزار کرده و هزینه افزون‌تری را متقبل شوند.

علاوه بر آن، دیگر با 40 - 30 هزار تماشاچی نمی‌توانند در دو بازی خانگی برای هر 6 امتیاز بازی کنند.

واقعیت تلخ برای این دو بزرگ فوتبال باشگاهی ایران، شرایط دشوارتری است که پیش‌روی آنهاست و باید بدانند این کرکری خواندن‌های بی‌موقع ممکن است کار دستشان بدهد.