جدال بی‌پایان جناح‌های سیاسی ترکیه‌

دادخواست تدوین شده علیه حزب حاکم عدالت و توسعهAKP)  )متضمن 17 بند است که در آن پاره‌ای اقدامات این حزب و اعضایش به عنوان دلایل سکولارستیزی مورد استناد قرار گرفته است. تصمیم‌های اتخاذ شده از سوی شهرداران عضوAKP  چون منع نوشیدن مشروبات الکلی در اماکن عمومی و احداث پارک‌های ویژه بانوان در زمره این اقدامات هستند.

آنچه به ظاهر در طرح این شکوائیه مورد توجه جناح سکولار قرار نگرفته این که حزب عدالت و توسعه به مراتب بیشتر از اسلاف خود زمینه پیشرفت کشور در حوزه‌های اقتصادی، نزدیکی آنکارا به پایتخت‌های غربی و برقراری آرامش در کشور با فاصله گرفتن از سیاست‌های تنش‌زا ایفا کرده و دقیقا همین عملکرد بود که پیروزی این حزب در انتخابات پارلمانی ژوئن گذشته را رقم زد.

در کنار این مولفه‌ها تلاش دولت اردوغان که از سال 2003 قدرت را در دست دارد برای افزایش شفافیت عملکرد مالی نهادهای دولتی و کاهش فساد اداری،AKP  را به حزب محبوب شهروندان ترکیه تبدیل کرده است.

سکولارها که احساس می‌کنند از دایره قدرت بیرون افتاده‌اند به جای بازنگری در رویکردهای خود با اتکا به نهادهای پرقدرت غیرمنتخب ترکیه از جمله ارتش سعی دارند عرصه را به حزب حاکم تنگ کنند و هر بار به شکلی دولت این کشور را به چالش می‌کشند.

احزاب و گروه‌های‌ سکولار ترکیه طی 44 سال گذشته 24 حزب سیاسی را با ایراد طیفی رنگارنگ از اتهام‌ها که اقدام علیه امنیت ملی و پشت پا زدن به ارزش‌های کمالیستی همیشه ترجیع‌بند آن‌ها بوده‌اند از ادامه فعالیت منع کرده‌اند و این بار در اقدامی منفعلانه و برای نشان دادن این که هنوز ارکان اصلی قدرت را در دست دارند انگشت اتهام را به سویAKP   نشانه رفته‌اند.

این در حالی است که دور تازه تلاش سکولارها تنها به بروز تنش در ترکیه و کند شدن روند توسعه این کشور ختم خواهد شد و در عمل نتیجه دیگری نخواهد داشت. دولت اردوغان از نرخ بالای حمایت مردمی برخوردار است و ساقط کردن دولت امروز ترکیه با توجه به ناممکن بودن بازی با کارت تهدید به کودتا  کار چندان آسانی نیست.