علت‌ اضطراب خود‌‌را بشناسید

اختلال اضطراب فراگیر

در زندگی روزانه اضطراب و نگرانی، پاسخ‌های تجربه شده به استرس هستند. همه ما گاهی در مورد جنبه‌های گوناگون زندگی‌مان نگران می‌شویم، بخصوص آنهایی که ناشناخته و جدید است. این امر همانطور که اشاره شد طبیعی است اما زمانی که نگرانی و اضطراب بر زندگی مسلط شود، طبیعی نیست. افرادی که بیشتر اوقات سطح بالایی از اضطراب و نگرانی را تجربه می‌کنند و در کنترل کردن نگرانی‌شان مشکل دارند، دارای اختلال اضطراب فراگیر هستند. اضطراب به شما کمک می‌کند تا به‌طور مناسب در برابر خطرات واقعی از خود واکنش نشان دهید.
اضطراب، شما را وادار می‌کند که در خانه و محل کار بهترین باشید. اما وقتی نگرانی و ترس شما به خاطر وقایعی که هنوز رخ نداده است، باشد، ترس و نگرانی شما یک تصویر خیالی به خود می‌گیرد و در عمل شما عینا دیده می‌شود و شما را از منطق و استدلال دور می‌سازد. حتی ممکن است که شما علت رنج و فشار روانی خود را نفهمید و یا علت اضطراب در مقایسه با واکنش  شما خیلی کوچک به نظر برسد. این نوع اضطراب، می‌تواند نشانه یک بیماری روانی باشد. در واقع اضطراب متداول و دائمی‌که بر روند زندگی روزمره تاثیر جدی بگذارد را می‌توان اختلال اضطرابی نامید.

اختلال اضطرابی عمومی

یکی از رایج‌ترین انواع اضطراب، اضطرابی عمومی‌است. اکثر اوقات شما بدون دلیل خاص، احساس اضطراب می‌کنید و به خاطر اعتماد به نفس پائین، بی نتیجه ماندن کارها، داشتن احساس آزار‌دهنده در مورد چیزهایی که اتفاق خواهد افتاد، احساس هیجان واضطراب دارید.

اگر شما چنین شرایطی دارید به زحمت و با درد سر زیاد به خواب می‌روید و هنگام بیدار شدن عصبی و ناآرام هستید، احساس کوفتگی، خستگی و کشیدگی ماهیچه دارید و نیز تندخویی و زود رنجی، درد قفسه سینه، احساس توده در گلو، افزایش سرعت تنفس، درد شکم، اسهال، سردرد، خشکی دهان و عرق کردن کف دست همگی  از علائم اختلال اضطرابی عمومی‌است.

 اختلال اضطرابی عمومی‌در هر سن و سالی می‌تواند شروع شود. در بچه‌ها و نوجوانان، نگرانی اغلب به مسائل مدرسه یا باشگاه آنها مربوط است. در بزرگسالان اختلالات اضطرابی با افسردگی همراه است.

رایج ترین اختلال روانی‌

اختلال اضطرابی، معمولی‌ترین و رایج‌ترین اختلال روانی است و حدود 12 میلیون امریکایی را هر سال تحت تاثیر قرار می‌دهد. زن‌ها و مردها به یک اندازه از این اختلال متاثر می‌شوند. بعضی از شخصیت‌ها استعداد بیشتری برای ابتلا به اختلالات اضطرابی دارند و این اختلال به صورت ارثی ادامه می‌یابد.

اضطراب، ممکن است به بیماری دیگری ارتباط داشته باشد مثلا بیماری غده تیروئید یا بیماری قلبی. اختلالات اضطرابی یا روانی معمولا همراه افسردگی رخ می‌دهند. حدود نیمی‌ از اشخاص افسرده، از هیجانی بودن یا اضطراب شدید رنج می‌برند و وقتی که افسردگی آنها درمان شود، هیجان روانی آنها هم بهبود می‌یابد.

واکنش به استرس‌

دانشمندان سعی دارند تا مسیرها وساختارهایی از دستگاه عصبی مرکزی که در بروز اختلالات روانی مثل اضطراب نقش دارند را آشکار کنند.

آنها معتقدند که آمیگدال، یک ساختار بادامی‌شکل، در قسمت گیجگاه مغز انتقال دهنده پیام‌های مربوط به هیجان‌ها و احساسات است. آمیگدال پیام خطر را از نواحی مغز، دریافت و تحلیل می‌کند.

شواهد نشان می‌دهد که آمیگدل (همانند یک فرستنده در شرکت تاکسیرانی) پیام‌هایی مثل ترس و استرس را به سیستم عصبی (مرکز نزاع و گریز) می‌فرستد. سلول‌های عصبی (نورون‌ها)، در آمیگدال و بخش‌های دیگر مغز هورمون‌هایی را آزاد می‌کنند که منجر به آسیب رساندن و ضربه زدن می‌شود، در نتیجه، تنفس سریع‌تر می‌شود، تعریق افزایش می‌یابد، دهان خشک می‌شود، فشار خون بالا می‌رود،کشیدگی ماهیچه ایجاد می‌شود، حالت تهوع و اسهال ایجاد می‌شود.

وقتی که اضطراب یا هیجان از کنترل خارج شود، این واکنش به طور مداوم رخ می‌دهد. این وقایع، حتی طی مدتی که آرام هستید هم اتفاق می‌افتد. چگونگی این فرآیند به طور کامل شناخته شده نیست. نظریه‌پردازان بر این باورند بعد از این‌که شما وقایع ترسناک را یک بار یا بیشتر تجربه کردید و واکنش (فرار یا مقاومت) از خود نشان داده باشید، اختلال هیجانی و اضطراب بوجود می‌آید. این وقایع در ذهن شما به طور عمیق حک می‌شود و شما همیشه گوش به زنگ هستید و در شرایط مختلف روزانه حساسیت بیش از حد از خود نشان می‌دهید.

علائم و نشانه‌ها

علائم و نشانه‌ها بستگی به نوع اختلال اضطرابی دارد. علائم فیزیکی و نشانه‌های بیماری که منجر به واکنش استرس می‌شوند و در اختلال اضطرابی رایج هستند خود را به صورت کشیدگی ماهیچه، افزایش سرعت ضربان قلب، افزایش سرعت تنفس (ممکن است احساس کنید قادر نیستید هوای کافی به دست آورید و نفس بکشید)، لرزش، ناراحتی گوارشی از جمله اسهال، عرق ریختن، خشکی دهان، سرگیجه، ناآرامی‌یا عدم توانایی برای آرامش، زود رنج شدن و بی قرار بودن، اختلال خواب، به سختی تمرکز یافتن نشان می‌دهند. علائم و نشانه‌های شما ممکن است مدت زیادی به طول انجامد و اگر شما کمک مناسب دریافت نکنید وضع بدتر می‌شود. درمان اختلال هیجانی می‌تواند تاثیر زیادی در آرامش شما داشته باشد و به حذف تعداد زیادی از علائم و نشانه‌های بیماری منجر شود.

درمان چگونه ممکن است؟

علایم بیماری افسردگی در صبح‌ها شدیدتر است. این بیماری قابل درمان است و دارو درمانی توام با روان درمانی مؤثر است. بیمار باید با افکار منفی و افسرده‌کننده مبارزه کند، حتی‌‌الامکان در جمع باشد، به مهمانی برود، ورزش کند، کارهایی که برایش لذت‌بخش است انجام دهد. اگر افسردگی بر اثر اتفاق خاصی ایجاد شده است آن را تجزیه و تحلیل کند و با آن منطقی برخورد کند و به جنبه‌‌های مثبت قضایا توجه کند.
درمان دارویی و رفتار درمانی هم در درمان اختلال اضطرابی موثر است. یکی از دلایل اضطراب چگونگی برداشت مردم از خود و برداشت دیگران از آنهاست. پس نسبت به فکر و عقیده مردم کمی ‌بی‌تفاوت شوید و برای درمان اقدام کنید.

مهدی شیرازی