رقم‌زدن داستانی جمعی برای نجات جهان از رُم وحشی جدید

در دنیای واقعی، اگر اشخاص و گروه‌هایی نیز پیدا شوند که جلوی ستم و تجاوزگری و استثمارگری دیکتاتورها و دولت‌های جعلی بایستند، به درخواست آمریکا سریع به آنها برچسب تروریست می‌زنند و دقیقا قهرمان و شخصیت خوب، یک‌شبه در یک سیستم کاذب و مسخره بین‌المللی تبدیل به ضدقهرمان و «آدم‌بده» می‌شود! یک لحظه تامل کنید، حماس که برای دفاع از مردم غزه و از‌موجودیت سرزمینی فلسطین می‌جنگید برچسب تروریست را رویش زدند، به سازمانی بین‌المللی و مردم‌نهاد به‌نام «آنروا» که به امور غذایی و بهداشتی مردم غزه رسیدگی می‌کرد صرفا برای شجاعت زنی که مدیرش بود (فرانچسکا آلبانز) و گزارش‌ جنایات جنگی صهیونیست‌ها را می‌داد، پرچسب سازمان مدافع تروریست زدند! ما در عصری زندگی می‌کنیم که از مدرن بودن فقط ساختمان‌های شیک و شبکه بهداشت پیشرفته و انواع اتوموبیل دارد! اما «منطق سیاسی» و «عدالت‌جمعی» و «مفهوم بنیادی انسان و حق حیات انسانی» در آن در وضعی به‌مراتب بسیار بدتر و وخیم‌تر از قرون وسطی است. دوره‌ای که در آن کشتار بیش از ۶۵۰۰۰ انسان بی‌دفاع در غزه به راحتی دیده شد و هضم شد! دوره‌ای که برای حقوق حیوانات انواع بگیر‌و‌ببندها و انواع نشست‌ها و اعتراضات شکل می‌گیرد اما وقتی کودکان در غزه طبق گزارشات متعدد و منتشر شده به طور عمدی هدف شلیک گلوله و هدف حمله پهپادی قرار می‌گرفتند، تمام مردان و زنان سیاسی و دانشگاهی غربی‌اش لال مادرزاد ماندند، مبادا متهم به یهودستیزی شوند! حداقل در دنیای داستان‌ها، همواره روزنه‌ امید و نقطه‌ عطف و آستانه اوج وجود دارد که براساس آنها شخصیت و قهرمان، یا به معشوقش برسد یا در نجات مردمش و شهرش موفق شود؛‌ اما در حقیقتِ زیستی ما، به مردمان جهان که خواب‌مرده و مبتلا به «خاموش‌بودگی زیستی» هستند و به نهادهای بین‌المللی مضحک و برده‌ آمریکا که امیدی نیست تا خاورمیانه مشوش و تحقیرشده و فلسطین خونین و پریشان و حتا قوانین بنیادی بشری را نجات دهند! مگر این‌که افرادی باهوش و عدالت‌خواه در جای‌جای جهان یک داستان جمعی رقم بزنند برای سرنگونی «رُم وحشی معاصر» و نوچه‌اش اسرائیل که نه فقط فلسطین و غزه بلکه کل خاورمیانه و کل دنیا را به بازی مرگ و چپاول گرفته‌اند‌؛ همان‌ها که طبق تفکر کثیف فراماسونری‌شان، همه جهان گوسفندند و آنها ارباب جهان!...