تجربه همکاری با آژانس در انتظار اف‌ ای‌تی‌اف

با توجه به این‌که گروه ناظر بر اجرای FAFT هیچ تحفظی را در اجرای تعهدات اعضای خود نمی‌پذیرد، پیوستن به CFT به این معنا خواهد بود که با دست خود تمام مسیرهای دور زدن تحریم‌ها و نام کانال‌های ارتباطی‌مان در زمینه‌ تجارت و نظایر اینها را در اختیار این گروه قرار دهیم. طبیعی است با توجه به تسلط آمریکا بر این نهاد بلافاصله کانال‌های مذکور تحت تحریم قرار خواهند گرفت. همچنین پیوستن به پالرمو و اجرای آن به این معناست که ما زیر بار تعهداتی برویم که غرب از طریق آن حزب‌الله و سپاه را در لیست تروریست‌ها قرار می‌دهد.
رویه عدم همکاری گروه FATF از همان‌جا روشن می‌شود که گزارش‌های ایران در اردیبهشت‌ماه امسال درباره اجرای آن ۳۹ بند را نپذیرفته و به‌طور خاص در مورد اجرای شش بند «ان‌قلت» آورده است. حتی بر فرض محال ما همه آنچه را طبق این کنوانسیون اجرا می‌شود انجام دهیم تضمینی برای خروج از لیست سیاه وجود ندارد و اگر هم بالفرض از لیست سیاه خارج شویم، آیا این زمینه برداشتن یا لغو تحریم‌ها خواهد شد؟
تجربه بسیار روشن ایران در همکاری با نهادهای بین‌المللی در حوزه‌های حساس نشان می‌دهد که این نهادها محل کسب اطلاعات محرمانه ایران است. بر این اساس نباید شک داشت که اگر ما دقیقا مطابق با تمام شروط FATF عمل کنیم، تنها نتیجه این است که از اطلاعات ما علیه خودمان استفاده می‌کنند. دقیقا مثل ماجرای آژانس؛ ایران تعهدات برجام را یکطرفه و خیلی سریع‌تر از آن چیزی که در برجام بود انجام داد و نتیجه درز اطلاعات بود. آقای استوارت لوی به‌عنوان دستیار تروریست و اطلاعات مالی وزارت خزانه‌داری آمریکا بودند و در جلسه‌ کنگره آمریکا در مهر ۸۸ می‌گویند: «ما از طریق گروه ویژه اقدام مالی FATF جهت ایجاد آگاهی در رابطه با ریسک‌های ناشی از فعالیت‌های فریبنده ایران و عدم شفافیت در سازوکارهای ضد پولشویی و تأمین مالی تروریسم ایران کار می‌کنیم.» آمریکایی‌ها بارها اثبات کردند که صداقت ندارند و از هر نوع مذاکره و تعاملی دیپلماتیک به‌عنوان یک عامل برای غافلگیری جمهوری اسلامی ایران استفاده می‌کنند.