حریت نهان در وجود هر خبرنگار

چرا مدیران از رویارویی با خبرنگاران پرهیز می‌کنند؟
چون حرفی برای گفتن ندارند، چون برنامه‌ای برای ارائه ندارند، اما ژست خوبی می‌گیرند، در این چند ساله به ویژه بعد از نامگذاری روز خبرنگار و برجسته شدن این شغل مدیران تلاش می‌کنند تا خود را رسانه‌ای نشان دهند، سوی دیگر هم دارد از وقتی مقام عظمای ولایت مدظله العالی جهاد تبیین را وظیفه هر مسئول عنوان کردند وظیفه خبرنگاران نیز جدی‌تر و پررنگ‌تر شد؛ چراکه اطلاع رسانی و سربازان خط نخست این جبهه خبرنگاران هستند آنانند که می‌توانند در این عرصه جانفشانی کرده و خدمات نظام را فریاد بزنند وقتی دستور رهبری مبنی بر جهادتبیین صادر شد هر مسئولی باید خود را پاسخگو به خبرنگار بداند.
خبرنگاران مشکلاتشان را به کجا ببرند؟
پاسخ به این پرسش بسیار دشوار است، زیرا خبرنگاران خود پیگیر مشکلات مردم هستند، اما خود در انبوهی از مشکلات از جمله نبود امنیت شغلی، نداشتن بیمه، درآمد پایین و ... مواجه هستند. خبرنگاری که با مشکل معیشت مواجه است با انبوهی از مشکلات دیگر که به دنبال آن می‌آید مواجه می‌شود. آیا واقعا جایی برای رسیدگی به مشکلات خبرنگاران وجود دارد؟
به نظر می‌رسد که خبرنگاران باید در جلسات مثلا در شورای شهر، فر مانداری، استانداریو ... حضور داشته باشند
بستگی به سبک فعالیت خبرنگار دارد، خبرنگاری مسئله محور اهتمام خود را برای حل مشکلات مردم می‌گذارد بنابراین برای رسیدگی و انعکاس مشکلات مردم در شورا و فرمانداری و استانداری حضور پیدا می‌کند و ممکن است خبرنگاری هم باشد که اولویت و سبک کاری او انعکاس اخبار رجال سیاسی و مسئولان استانی و شهری باشد که او به همین دلیل در اینجا‌ها حاضر می‌شود.
شهرداری و به ویژه شهردار تا کنون چه تعاملاتی با اصحاب رسانه داشته اند؟
چون همکاری نزدیکی با این نهاد ندارم نمی‌توانم اظهار نظر کنم، اما شورا و شهرداری سه دوره قبل، پیش از این همکاری تناتنگ و خیلی نزدیک با شهرداری داشتم و حتی اگر مشکلی در سطح شهر به وجود می‌آمد به راحتی می‌شد به شهردار انعکاس داد، دوره بعد از آن نیز وضعیت به همین منوال بود به طوری که معولان ضایعه نخاعی توانستند برای نخستین بار پیام خود را به گوش شهردار وقت برسانند هر چند که نتیجه آن باید حضور و مشاهده و فعالیت معلولان در سطح شهر می‌بود، خروجی قابل توجهی نبود.
نمایندگان استان البرز در مجلس باید تلاش کنند از تمام ظرفیت‌های رسانه‌ای استان برای کار‌های کرده و نکرده استفاده کنند نظر شما چیست؟
آنان استفاده خود را از خبرنگاران می‌کنند بیشتر از ظرفیت هم استفاده می‌کنند، اما شده خبرنگاران از وجود نمایندگان بهره‌مند شوند، آیا شده قانونی در حمایت مادی و معنوی خبرنگاران در مجلس تصویب شود، آیا شده قانونی برای امنیت شغلی، معیشت و سایر امور خبرنگاران تصویب شود، خبرنگار در جهاد تبیین سرباز ولایت و افسران مقابله با جنگ نرم دشمن هستند تا چه اندازه حفظ امنیت روانی آنان مورد توجه نمایندگان مجلس بوده است؟
خبرنگاران تا چه اندازه منافع مردم و شهر را به منافع گروهی ترجیح می‌دهند؟
بستگی به وجدان کاری و تربیت و اخلاق خود خبرنگار دارد، برخی از خبرنگاران واقعا متعهد هستند، برخی هم ممکن است به هر دلیلی خود را وامدار دسته، گروه، جناح و یا جریانی کند که به واکاوی بیشتر نیاز دارد، اما در کل در وجود هر خبرنگار حریتی نهان است که باید کشف و تقویت شود.
چقدر با اتحاد خود نگذاشته اند تقابل‌های رسانه ای، آن‌ها را از اهدافشان که خدمت به مردم و شهر است دور کند؟
به غیر از منافع صنفی که منافع همه خبرنگاران را تامین می‌کند یا منافع ملی یا آنجا که نفع شهروندان در میان است و حقیقتی عریان می‌شود اتحاد ضرورت و موضوعیتی ندارد.
اگر خبرنگار آموزش‌های لازم را دیده باشد و از مولفه‌هایی مانند هیجان دور باشد و به عنوان کارشناس خبر به جای دیدن ویترین خبری لایه‌های زیرین خبر را تجزیه و تحلیل کند هیچ تقابل رسانه‌ای نمی‌تواند اتحاد خبرنگاران را در هر زمینه‌ای از میان ببرد.
سخن کوتاه؛ در این روز‌ها که سرعت رویداد‌های خبری بسیار بالاست مخصوصا در این چند ساله و چند ماهه و این روز‌ها که بحران اوکراین، طوفان الاقصی، حمله صهیونیست‌ها به غزه، شهادت حجت الاسلام رئیسی و انتخابات ریاست جمهوری در ایران و شهادت اسماعیل هنیه در تهران همه بیانگر سرعت شکل گیری رویداد‌ها و سرعت تولد و مرگ خبر است اهمیت حرفه خبرنگاری را نشان داده و دو چندان کرده است که باید بیش از پیش به آن توجه کرد.

به قلم:داود دهقانی_خبرنگار جام جم البرز