آثار و برکات عزاداری برای امام حسین (ع)

تحلیل این مطلب آن است که عزادار امام حسین(ع) باید با آن حضرت رابطه عاطفی برقرار کند؛ به این معنا که به اندازه عشق و محبتی که به ایشان و شعائر حسینی دارد، از گناهانش افسرده و ناراحت و به پیروی از اهل‌بیت(ع) علاقه داشته باشد. پس به تعبیر دیگر، اگر کسی برای امام حسین(ع) وارد جلسه عزا شد و توبه کرد و از گناهان خود پشیمان شد، گناه او هرچه بزرگ و فراوان باشد، آمرزیده می‌شود. بنابراین برقراری رابطه عاطفی و رابطه عملی با امام حسین(ع)، نوعی توبه به شمار می‌رود و طبق تصریح قرآن کریم، گناه هرچه بزرگ و فراوان باشد، با توبه، ‌آمرزیده می‌شود: «قُلْ یا عِبادِی الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَهِ‌ا... إِنَّ ا... یغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ» توبه حقیقی، سرافکندگی در محضر حق‌تعالی و خجالت‌زدگی از اهل‌بیت(ع) است که ناظر بر اعمال انسان هستند. چنین توبه‌ای ثوابی بیشتر از حج عمره و حتی بیش از زیارت اباعبدا... الحسین(ع) دارد و در تعالیم دینی بسیار حائز اهمیت است، لذا این‌که در روایات می‌خوانیم گریه برای مظلومیت امام حسین(ع) موجب آمرزش گناهان است، به این معناست که اگر کسی عزاداری کند، به شرط آن‌که به اندازه عشق به امام حسین(ع)، رابطه عاطفی و عملی با آن حضرت پیدا کند، بالاترین ثواب‌ها را می‌برد و پروردگار عالم به خاطر این عزاداری، گناهان او را می‌آمرزد.