محبت روح زندگی

به طور کلی در روابط اجتماعی، رابطه محبت‌آمیز نقش تعیین‌کننده‌ای دارد، در زندگی مشترک نیاز به محبت جلوه بیشتری دارد. این نیاز به قدری اهمیت دارد که سرمایه اولیه‌اش را خود خداوند میان زن و شوهر ایجاد می‌کند، آنجا که می‌فرماید: "و از نشانه‌های او آن است که از جنس خودتان همسرانی برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید، و میان شما و همسرانتان علاقه شدید و رحمت قرار داد بی‌شک در این(نعمت الهی) برای گروهی که می‌اندیشند، نشانه‌های قطعی است."

محبت بنیان زندگی مشترک است. اگر بر فرض دو نفر در تمامی معیارهای عقلانی با هم یکی باشند اما به هر دلیلی یکدیگر را دوست نداشته باشند، نمی‎توانند با هم زندگی خوبی را آغاز کنند. اگر بعد از ازدواج هم یکی از دو طرف احساس کند که همسرش او را آن گونه که باید دوست ندارد، آرام آرام اختلاف مهمان ناخوانده زندگی آنان می شود.

بهانه گیر شدن بسیاری از همسران چه مرد و چه زن به این جهت است که طرف مقابلشان به نیاز محبتی آنها پاسخ نگفته اما برای دریافت محبت، آن را ابراز نمی کنند چرا که غرور به آنها اجازه نمی دهد به همسرشان بگویند به من محبت کن. شاید هم به این دلیل باشد که محبت درخواستی چندان مزه ‎ای ندارد.

پر بودن فضای خانه از عطر محبت ضامن بقای محیط گرم خانواده و خالی بودن این فضا از چنین بویی عامل تخریب آن است.

این کافی نیست که زن و شوهر همدیگر را دوست داشته باشند بلکه این محبت را همیشه باید ابراز کرد. نباید فکر کرد که همسرمان در همان اوایل زندگی نیازمند به ابراز محبت از سوی ما است. نه، همیشه زن و شوهر نیاز به ابراز محبت همسر دارند و این نیاز، اول و آخر هم ندارد. ابراز محبت موجب می ‎شود که پایه های محبت و احساس الفت دو طرف محکم‎تر و بهتر از گذشته شود.

یکی دیگر از کارکردهای ابراز محبت، اصلاح اختلافاتی است که میان زن و شوهر ایجاد شده است. فکر نکنید تنها راه ‎حل اختلافات گفتگوی منطقی و دفاع از حقوق خویش است. محبت یکی از بهترین راه ها برای اصلاح است. دلیل اصلاح‎گری محبت را می ‎توان در این نکته جستجو کرد که محبت، لطافت و الفت هم باعث می شود روحیه پذیرش یا گذشت در همسر افزایش یابد. این نکته را فراموش نکنیم که برای ابراز محبت نباید منتظر اقدام همسر بود باید محبت کرد تا محبت دید.

آفات محبت

برخی از رفتارها موجب می ‎شود محبت میان زن و شوهر از بین برود که باید از آنها پرهیز کرد. یکی از رفتارهایی که به شدت مفهوم بی ‎محبتی را با خود حمل می کند، بی احترامی است. وقتی من به همسرم بی احترامی می کنم با رفتارم به او می گویم تو برای من ارزش نداری. اگر خوشرویی مایه جلب محبت است، ترشرویی محبت‎ها را کم و حتی موجبات دشمنی را فراهم می کند. دعوا و جدل، شوخی بی جا، تمسخر و بددهانی نیز از دیگر آفات محبت است.