روش‌هایی برای جلوگیری از خشم و عصبانیت نوجوانان

نوجوانان خشم و عصبانیت و مخالفت‌های خودشان را روی هم انباشته کرده و به صورت‌های گوناگون آن را ابراز می‌کنند،‌ ما می‌توانیم این شرایط نوجوانان را به بادکنکی از خشم تشبیه کنیم. هر وقت اتفاقی برای نوجوانان رخ می‌دهد که آن‌ها دوست ندارند باد‌ خشم وارد این بادکنک شده و با این بزرگتر می‌شود افراد مختلف خشم و عصبانیت خودشان را به روش‌های مختلفی نشان می‌دهند. بعضی از افراد آن‌قدر صبر می‌کنند و خشم و عصبانیت خودشان را ابراز می‌کنند تا این بادکنک بترکد.

به حرف‌های فرزندتان خوب گوش کنید

توجه داشته‌ باشید اگر فرزندتان درباره‌ی محدودیت‌های بیش‌ازحد شما، نوع تنبیهات و چیزهای دیگری که به آن علاقه ندارد‌،‌ شکایت می‌کند‌‌،‌ خوب به حرف‌های او گوش کنید. سعی کنید احساسات فرزندتان را درک کنید.

بیش از حد بر خطاها و اشتباهات فرزندتان تمرکز نکنید

درست نیست که بیش‌ از حد بر خطاها و اشتباهات‌،‌ کارها و رفتارهای نادرست فرزندتان تمرکز کنید تا موفقیت‌ها‌،‌ پیشرفت‌ها و کارها و رفتارهای خویش‌، شب‌ها وقتی می‌خواهید بخوابید‌، ببینید در طول روز چه رفتاری با فرزندتان داشته‌اید؛ آیا در طول روز همان طور که به رفتارهای بد فرزندتان توجه داشته‌اید به رفتار‌های خوب او نیز توجه کافی کرده‌اید؟ نباید از تنبیه به عنوان اصلی‌ترین روش تربیتی‌تان استفاده کنید. به‌ جای آن سعی کنید به فرزندتان جایزه و پاداش دهید. با این روش به‌ جای اینکه به رفتارهای بد او توجه کنید بیشتر به رفتارهای خویش توجه دارید.

بدون برنامه فرزندتان را تنبیه کنید

والدین معمولاً بعد از آنکه فرزندشان مرتکب خطا و اشتباهی می‌شود‌،‌ سعی می‌کنند برای او تنبیهی در نظر بگیرند. آن‌ها قانونی وضع می‌‌کنند و منتظر می‌مانند که فرزندشان قانون‌شکنی کند و بعد برای او تنبیهی در نظر می‌گیرند. عدالت و منصف‌ بودن برای نوجوانان بسیار مهم است و اگر آن‌ها را به این ترتیب تنبیه‌ کنید‌،‌ آن‌ها احساس می‌کنند که در حقشان ظلم شده است. آن‌ها همچنین احساس می‌کنند که دیگران به خاطر اتفاقی که برایشان رخ داده مقصر هستند و خشم و عصبا‌نیت‌شان بیشتر شود.

با فرزندتان قدرت نمایی نکنید

تا جایی که برای‌تان امکان دارد از نبرد قدرت و بحث و جدال با فرزندتان پرهیز کنید؛ چون با این کارها فقط خشم و عصبانیت او بیشتر می‌شود. گاهی اوقات به جای اینکه برنده میدان باشید و فرزندتان را مجبور کنید به حرف‌های شما گوش کند‌، ‌شاید بهتر باشد که بگذارید او عواقب حرف نشنوی و کارهای خودش را ببیند. اگر شما هربار سعی کنید برنده‌ی میدان نبرد با فرزندتان باشید‌، ‌شاید این روند همچنان ادامه پیدا کند و روزی مجبور و تسلیم شوید.

به دنبال راه‌هایی برای کنار‌آمدن با فرزندتان باشید

در بسیاری از مواقع رفتار شما با فرزندتان باید مشابه رفتاری باشد که با دوستان یا سایر افراد بالغ دارید. به جای اینکه وارد میدان نبرد با او شوید یا بفهمید چه کسی برنده خواهد شد‌،‌ بهتر است شرایطی ایجاد کنید تا با او کنار آمده و سازش کنید.

الگوی مناسبی برای فرزندتان باشید

بچه‌ها چیزهای زیادی از والدینشان الگو می‌گیرند‌،‌ فرزندانمان تا حد زیادی از روش‌هایی که ما برای حل مسائل و مشکلاتمان استفاده می‌کنیم‌، ‌الگو می‌گیرند. اگر من با داد و فریاد زدن‌،‌ پرت کردن اشیاء و کتک زدن دیگران خشم و عصبانیت خودم را تخلیه می‌کنم‌، ‌به احتمال زیاد فرزندم نیز یاد می‌گیرد همین‌گونه رفتار کند.

چه کسی حرف اول را می‌زند

وقتی تازه بچه‌دار شده بودم‌،‌همه به من می‌گفتند تا بچه‌ها کوچکتر هستند‌، ‌مشکلات‌شان کمتر است و وقتی بزرگتر می‌شوند ‌‌مشکلات‌شان نیز بزرگتر می‌شود. آن زمان این جمله را به خوبی نمی‌فهمیدم ولی اکنون که فرزندا‌نم به سن نوجوانی رسیده‌اند‌، ‌معنی این جمله را به ‌خوبی می‌فهمم. بچه‌هایی که لوس تربیت شده‌اند و همیشه حرف اول را می‌زنند‌، ‌یاد گرفته‌اند چگونه می‌توانند به خواسته‌هایشان برسند. به همین دلیل از خودراضی و مغرور هستند و این رفتارها در دوران نوجوانی‌شان شدیدتر می‌شود.

 محیط امن و آرامی برای فرزندتان به‌وجود آورید  

نوجوانانی که در محیط زندگی‌شان تغییراتی ایجاد می‌شود و مثلاً طلاق و جدایی و ازدواج مجدد رخ می‌دهد‌،‌گاهی ا‌وقات بسیار خشمگین و عصبانی می‌شوند و ممکن است این خشم و عصبانیت که ریشه‌ی اصلی‌شان نتیجه‌ی این تغییرات است را به شکل‌های مختلفی ابراز می‌کنند. به این تغییرات توجه کامل داشته باشید‌، ‌محیط آرامی برای فرزندتان به‌وجود آورید و از او بخواهید با روش‌های بهتری احساساتش را ابراز کند. اگر فرزندتان از طلاق و ازدواج مجدد شما سؤالاتی پرسید‌‌، ‌با او درباره‌ی این مسئله بحث و گفت‌و‌گو کنید.