روابط عمومی از حقوق بشر تا بخش کشاورزی

جام جم آنلاین آذربایجان شرقی:هزاران سال راه بود تا در آخرین رویداد بی شفقت و بی تمدن نزدیک به زمانه و عصر ما ،یعنی جنگ دوم جهانی به گفته ای؛ کشته‌های غیرنظامی آن تا ۵۵ میلیون تن برسد،کشته‌های نظامی نیز تا ۲۸ میلیون شامل ۵ میلیون اسیر جنگی برآورد شده است که مایه شرمساری بشری است که قرار بود اشرف آفریدگان باشد. این ستیز هستی سوز پایان یافت و بشراعلامیه جهانی حقوق بشرکه یک پیمان بین‌المللی است را در انجمن عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ در پاریس به تصویب رساند. شاید این اعلامیه دستاورد مستقیم جنگ جهانی دوم بوده و برای نخستین بار حقوقی  که تمام انسان‌ها سزاوار آن هستند را به ‌صورت جهانی بیان می‌دارد، در نتیجه حقوق بشر به حقوقی گفته می‌شود که همگان در همه زمان‌ها و مکان‌ها از آن برخوردارند و ارتباطات آنان بر مدار و با رعایت آن باید تنظیم شود، مفاد این اعلامیه حقوق بنیادی مدنی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و ارتباطی است که تمامی انسان‌ها در هر کشوری باید از آن برخوردار باشند. منشور بین‌المللی حقوق بشر از اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی و دو پروتکل انتخابی آن تشکیل شده‌است.
 بشر متمدن چاره را در ارتباطات مسالمت آمیز و هم افزا می بیند و از دل این گونه اندیشه و تفکر؛ علم، فن، هنرهشتم یا هر آن چه بنامیم به نام مقوله روابط عمومی پدید می آید که تنظیم گر روابط سازمان و مردم است، از سویی وکالت جامعه ذی نفعان را بر عهده دارد و از دیگر سو مدافع منافع سازمان و مترجم مطلوبات آن به زبان عموم مردم است. روابط عمومی که با سه بخش اقتصاد مرتبط است با حفظ شاکله خویش در سه بخش صنعت، خدمات وکشاورزی رویکردی متفاوت می یابد و رنگی دیگر می گیرد.
نگارنده که سرسوزنی آشنایی با روابط عمومی بخش کشاورزی دارد؛ اقتضائات ارتباطی این بخش را متفاوت می بیند و شاید چون این بخش با موجودات زنده سروکار دارد و به نوعی مهندسی طبیعت است، جامعه ذی نفعان آن نیز از طبعی حساس تر برخوردارند و از این روی بسته های ارتباطی با آنان چه در سطح وزارت جهادکشاورزی، بانک کشاورزی و سایر نهادهای مرتبط با این بخش مهم از اقتصاد کشور نیز باید با رعایت نکات بسیاری تهیه شود که مقال و مجال دیگری را می طلبد.
 سخن آخر این که برخورداری از ارتباطات منطقی و سالم در جامعه ذی نفعان و سازمان و در ابعاد وسیع تر کلیت جامعه که در روابط عمومی تجلی می یابد، بخشی از حقوق اساسی و همچنین حقوق بشر به شمار می آید.