پوتین به ایران می آید

اگرچه روابط تاریخی میان ایران و روسیه در بسیاری از مواقع سرشار از بی صداقتی ها و بی اعتمادی ها بوده و تاریخ ایران همچنان داغدار قراردادهای ننگینی چون عهدنامه ترکمانچای است ، اما گذر زمان و تحولات سیاسی در منطقه کم کم روابط تازه ای را میان تهران و مسکو رقم می زند که حکایت از تمرکز رهبران کرملین بر همسایه ضدغربی خود دارد. پوتین هنگامی که در اجلاس 8 کشور صنعتی در سن پترزبورگ با غرور به غربی ها گفت تصویر کلیشه ای روسیه را فراموش کنید، در حقیقت زمینه را برای دوران جدید بازیگری روسیه در منطقه و جهان فراهم کرد.دور جدید روابط ایران و روسیه نیز بلافاصله پس از فروپاشی شوروی آغاز شد و در شرایطی که روسیه از بند تعلقات کمونیستی رها شده و ایران نیز جنگ 8 ساله را پشت سر گذاشته بود ، همکاری های تکنولوژیک محور روابط جدید تهران مسکو شد و این زمان بود که روسها متعهد شدند کار ناتمام غربی ها در ساخت نیروگاه اتمی بوشهر را به پایان برسانند؛ اما فعالیت های هسته ای ایران بهانه ای تازه شد تا غرب و در راس آن امریکا برای مهار قدرت ایران ، مقابل مسکو قرار گیرد؛ اگرچه روسیه در این منازعه ابتدا تلاش کرد نقش یک میانجی مرضی الطرفین را بازی کند؛ اما زمانی که از تمایل ایران برای نقش آفرینی مستقل و مقتدر اطمینان یافت ، رفتارهای معنی دار تازه ای از خود نشان داد. تحولات ایران در دوران جدید از دید استراتژیست های نظامی - سیاسی کرملین پوشیده نماند و نگاه روسیه در همکاری اش با ایران از محور اقتصادی به شریکی سیاسی تغییر یافت . روسیه و ایران نه تنها در مساله هسته ای بلکه به عنوان 2 همسایه نزدیک در مواضع امنیتی ، سیاسی و اقتصادی منافع و مواضع مشترک داشته و همسویی همسایه ای که همیشه اولین گذر به آبهای آزاد را برای مسکو رقم می زند و در آبهای خزر مرز مشترک دارد، می تواند موضوع قابل تاملی برای کرملین باشد.خروج روسیه از برخی پیمان های تسلیحاتی ، قدرت نمایی با تولید پدر بمب هسته ای و مخالفت با طرحهای امریکا برای استقرار سپر دفاع موشکی در اروپا همگی حکایت از آغاز جنگ سردی دوباره دارد و در این میان این روسیه است که می خواهد از لاک محافظه کارانه خویش بیرون بیاید و چینش های تازه ای را در همپیمانان خود آغاز کند و مرزبندی های سیاسی جدید ایجاد کند. روسیه در این میان تلاش می کند از ایران به عنوان ابزار قدرتمند در تقابل با امریکا استفاده کند.از سوی دیگر ، تحولات محیط امنیتی و الزامات آن نشان می دهد که در 3 ناحیه خلیج فارس ، آسیای مرکزی و قفقاز و آسیای جنوب غرب ، امریکا اصلی ترین دشمن ایران است و تهران برای موازنه سازی در مقابل این کشور می تواند تا حدی از همکاری های استراتژیک روسیه بهره ببرد.