چرا گزینه جنگ با ایران، روی میز آمریکا و اعضای ناتو نیست؟!

۱. چون افکار عمومی مردم اروپا و آمریکا از یک جنگ جدید و فراگیر حمایت نمی‌کند.

۲. چون این کار باعث از دست رفتن اوکراین توسط روسیه و تایوان توسط چین می‌شود و باعث بروز جنگ میان دو کره شمالی و جنوبی خواهد شد.

۳. چون در صورت وقوع جنگ، قیمت انرژی، یعنی نفت و گاز و در نتیجه برق و زغال سنگ سر به فلک خواهد کشید.

۴. چون هیمنه پوشالی بلوک غربی فرو می‌ریزد، در نتیجه صنعت پر درآمد توریسم به چالش افتاده و فرار سرمایه شدت خواهد گرفت.

۵. چون این جنگ، خونِ ۵۰۰ میلیون شیعه و صد‌ها میلیون مسلمان اهل سنت را به جوش آورده و باعث گسترش تفکر اسلام سیاسی خواهد شد.

۶. چون غرب نمی‌داند واکنش ایران و محور مقاومت دقیقا چه خواهد بود.

۷. چون در جنگ مستقیم جایگاه طرفداران و مزدوران آن‌ها در داخل ایران و کشور‌های اسلامی به شدت متزلزل می‌شود.

۸. چون هزینه دولت‌های غربی از طریق مالیات تامین می‌شود و با شروع جنگ و کاهش رشد اقتصادی، عملا این کشور‌ها توان تامین هزینه‌های اداره کشور خودشان را هم نخواهد داشت، تا چه رسد به تامین هزینه‌های جنگ.

۹. چون سران کشور‌های غربی اگر چه از زور ترس، حامی سیاست‌های آمریکا هستند، ولی عملا اعتمادی به آمریکا ندارند.

۱۰. چون باعث مفتضح شدن وضعیت سیاسی حکّام مزدور منطقه و در نتیجه دامن زدن به بیداری اسلامی و بهار عربی خواهد شد.

۱۱. چون جایگاه سازمان‌های بین المللی مانند سازمان ملل به شدت تضعیف خواهد شد.

۱۲. چون کلیه سفارتخانه‌های آمریکا و پایگاه‌های او در منطقه در ساعات اولیه سیبل محور مقاومت خواهد شد و احتمال کشیده شدن ناآرامی‌ها به کشور‌های غربی بسیار است.

۱۳. چون احزاب ضد جنگ و احزاب مخالف در کشور‌های دمکراتیک دولت‌های حاکم را به چالش کشیده و قدرت را از چنگ آن‌ها خارج خواهند کرد.

۱۴. در مقابل این همه مخاطرات احتمالی، نتیجه جنگ هر چه باشد، برای اغلب کشور‌های عضو ناتو دستاوردی نخواهد داشت، پس بر اساس قاعده هزینه_فایده، حمایت از جنگ با ایران یک ریسک بزرگ و حتی یک ابَر حماقت است.