زنگ آهو

دختری جوان و پدربزرگش که در کوهستان زندگی می‌کنند، در حالی که مشغول جمع‌آوری قارچ‌ها و گیاهان دارویی هستند متوجه بچه آهو شده و تصمیم می‌گیرند از او مراقبت کنند. دخترک با آهوی بازیگوش رابطه عمیق دوستانه‌ای برقرار می‌کند. او زنگوله‌ای را با طناب به دور گردن حیوان می‌بندد (انتخاب عنوان زنگ آهوبه همین دلیل است) و با خودش به دهکده می‌برد. روزیی آهو صدای مادرش را از دور می‌شنود، حیوان برای برگشتن به طبیعت وحشی تمایل نشان می‌دهد؛ اگرچه این جدایی برای دختر سخت است، اما در نهایت آهو به طبیعت بازمی گردد در حالی که صدای زنگوله از دور شنیده می‌شود.

این اثر یک داستان ملایم در مورد عشق، احترام و از دست دادن است که به سبک نقاشی سنتی چینی با جوهر ساخته شده است. سرعت آهسته دراماتورژیک کاملاً با شاعرانگی این تکنیک منحصر به فرد خلق شده توسط هنرمندان چینی دوره کلاسیک که «دوان شیائوکسوان» فیلمبرداری آن را برعهده داشته همخوانی دارد.

«زنگ آهو» فاقد دیالوگ بوده و بیشتر متکی بر موسیقی است که توسط ساز‌های زهی سنتی چینی، بادی و کوبه‌ای اجرا می‌شود. نقاشی‌های پس زمینه اغلب دارای جزئیات قابل توجه هستند. یک فیلم بلند کامل را تصور کنید که به سبک این انیمیشن ساخته شده است. 

زنگ آهو، (با نام اصلی: The Deer’s Bell) ساخت استودیو انیمیشن شانگ‌های به سال ۱۹۸۲ است.