بهانه‌جویی‌ برای صدور قطعنامه شورای حکام علیه ایران

واقعیت آن است که برای انجام غنیسازی بالای ۶۰ درصد نیازمند ایجاد زنجیرهای و سلسله اقداماتی هستیم که با توجه به توافقاتی که میان ایران و آژانس بینالمللی انرژی اتمی و وجود دوربینها و اسناد ارائهشده، اساسا دست زدن به چنین کاری فراتر نظارت این نهاد بینالمللی امکانپذیر نیست. از این رو با قاطعیت میتوان گفت که آژانس اگرچه شبهاتی در این زمینه مطرح کرده اما هیج مدرکی را نمیتواند برای اثبات ادعاهای خود ارائه دهد. همچنین کارشناسان این نهاد بینالمللی هم تاکنون چنین فعالیتهایی را در مراکز هستهای ایران تایید نکردهاند. بنابراین از همان ابتدا مشخص است که ما باردیگر با مجموعهای از طرح ابهامات و ادعاهایی روبهرو هستیم که نه فنی است و نه علمی و صرفا کاربرد سیاسی دارد. موضوع دیگر مربوط به وجود ذراتی است که در مراکز هستهای یافت میشود. حتی اگر این ادعا هم صحت داشته باشد، بازهم اتفاق غیرطبیعی رخ نداده است و در برخی از مواقع درصد محدودی از ذرات بالاتر از غنیسازیها در محیط وجود دارد که به هیچوجه نمیتوان وجود این ذرات را نشانهای مبنی بر غنیسازی بالای ۶۰ درصد در مراکز هستهای ایران دانست اما در عین حال این نکته را هم باید مورد توجه قرار داد که طرح این ادعاهای بیسند و مدرک در ادامه همه بهانهجوییهایی است که برای اعمال فشار بیشتر علیه جمهوری اسلامی مطرح میشود و غرب در تلاش است قبل از برگزاری اجلاس آژانس و جلسه سران حکام، مقدماتی را فراهم کند تا زمینه صدور قطعنامهای علیه ایران مهیا شود. روزنامه جام جم