نیمکت روی هوا

اینجا حاشیه بر متن می‌چربد. بازی پر گل هم بشود خریدار ندارد چرا که خریداران دنبال حرف‌ها و اتفاقات جنجالی هستند، دنبال این که چه کسی ناسزا گفت، کدام نیمکت جنجال آفرید و سرمربی فلان تیم چه بیانیه‌ای صادر کرد و کدام مربی پای حیوان و جنگل را به کنفرانس خبری کشید.

هفته بیستم هم اینگونه گذشت، پر از هنرنمایی‌های مربوط به نیمکت‌های مدعیان. اما در کنار تمام این حواشی آنچه اهمیت دارد فقط فوتبال است.

استقلال و پرسپولیس درست نقطه مقابل هم بودند. یکی برد و یکی باخت. یکی چهارمین برد متوالی‌اش را به دست آورد و دیگری مقابل یکی از تیم‌های متوسط لیگ تن به شکست داد و وارد بحرانی خودخواسته شد. اما هر دو تیم یک تشابه اساسی هم داشتند: جنجال مردان کادر فنی. نیمکت‌ها از شدت جنجال باز روی هوا رفت.

«ساپینتو» احساساتی است

محمد نوری - پیشکسوت استقلال: بعد از برتری مقابل تراکتور انگار دیگر استقلالی‌ها متحد شده بودند که همه سه امتیازها را بگیرند. الان اتحاد و رفاقت در تیم موج می‌زند. همه مهره‌های کلیدی به روزهای خوب برگشته‌اند و بازیکنانی مثل رضاوند و قائدی عالی کار می‌کنند. تیم پتانسیل و شرایط قهرمانی را دارد چون هم روی نیمکت و هم داخل زمین از مهره‌های خوبی برخوردار است. ترکیب تیم هم دست ساپینتو آمده، تعویض‌هایش بهتر شده و بازیکنان دست به دست هم داده‌اند تا دبل قهرمانی را انجام بدهند. اما ساپینتو جای حرف دارد. او مربی خوبی است. اکثر جنجال‌هایش برای این است که روی تیمی که سرمربی‌اش است عرق زیادی دارد. ساپینتو تحت تاثیر حواشی عصبی می‌شود و نباید فراموش کرد برخی می‌خواهند او را عصبی کنند. خودمان را جای او بگذاریم. ساپینتو حق دارد ناراحت باشد. این فاجعه در فوتبال ماست که همه به دنبال دخالت و جار و جنجال هستند. انگار هیچ قانونی هم برای مقابله با این وضعیت وجود ندارد. داوری‌ها هم که ضعیف است و این موضوع اختصاص به پرسپولیس و استقلال ندارد. به هرحال امیدوارم هم این شرایط بهتر شود و همین ساپینتو تصمیم بگیرد آرام‌تر باشد آنگاه قهرمانی در این فصل بسیار به استقلال نزدیک‌تر خواهد شد.

وای از ساپینتو

آبی‌ها به چهارمین برد متوالی رسیدند و حالا دورخیز آنها برای کسب پنجمین پیروزی پیاپی در لیگ برتر است. البته که مقابل نساجی مازندران در قائمشهر کار راحتی نخواهند داشت اما استقلال انگیزه و روحیه‌ای چند برابر دارد. حالا این روزهای خوب استقلال به موازات محرومیت ساپینتو به دلیل اتفاقات دیدار با مس کرمان است. او را با محرومیت دو جلسه‌ای(یک جلسه تعلیقی) روبه‌رو کرده‌اند. اما روحیات تند و درگیری‌های سریالی این مربی همچنان ادامه دارد، حتی در روزی که تیمش ۲ بر صفر پیکان را می‌برد.

او در رابطه با همتای خود مجتبی حسینی در تیم پیکان حرف‌هایی جنجالی به زبان آورد و در بخشی از حرف‌هایش که ترجمه نشد، گفت: «امیدوارم این لیگ جنگل تمام شود. در این جنگل حیوان‌ها وقتی عقب می‌افتند، در زمین دنبال دعوا می‌‌گردند. اینها مثل حیوان می‌مانند». البته او ما را هم به خوبی مطلع کرد که تصاویر فوتبال ایران هر هفته به پرتغال مخابره می‌شود اما به این اشاره نکرد که قهرمان اصلی این تصاویر خودش است، دقیقا خودِ خودش و تمام جنجال‌هایش! باوجود این ادبیات باورنکردنی و حملات تند، باشگاه استقلال در رابطه با محرومیت او بیانیه داده و این مرد ناآرام پرتغالی را در رابطه با هر آنچه که رخ داده بی‌تقصیر می‌داند. تمام این تلخی‌ها، زیبایی‌های فوتبال استقلال را کم کرد. چه فوتبال نسبتا هجومی‌اش و چه برد شیرین این تیم. مهدی قائدی هر چند دیروز موقعیت‌هایی را هم از دست داد اما گل اول تیمش را زد تا تیم اماراتی الاهلی برای بازگرداندن این ستاره قرضی خود بیشتر تطمیع شود. اگر ساپینتو و جنجال‌هایش اجازه بدهند استقلال می‌تواند در کنار سپاهان یکی از تاکتیک‌پذیرترین تیم‌های لیگ باشد، البته اگر اجازه بدهد. شگفت است که آرش رضاوند، صالح حردانی و مهدی قائدی زیر سایه حرف‌ها و کلمات و رفتارهای ساپینتو دیده نمی‌شوند.

پرسپولیس دیگر حاشیه امنیت ندارد

فرزاد آشوبی - پیشکسوت پرسپولیس: لیگ جذابیتش به همین بالا و پایین‌ها و به همین برد و باختهاست. این اتفاقاتی که می‌افتد، این باختی که مثلا پرسپولیس مقابل هوادار متحمل می‌شود بخش اجتناب‌ناپذیری از فوتبال است. با روندی که لیگ‌برتر در پیش گرفته به نظرم قهرمان این فصل در هفته‌های پایانی یا شاید اصلا در هفته‌پایانی مشخص شود. فاصله بین تیم‌ها نزدیک است و پرسپولیس هم باید بداند که دیگرحاشیه امنیت ندارد. چهار تیم اکنون مدعی اصلی قهرمانی هستند اما اگر کمی خوشبین باشیم می‌توانیم تراکتور را هم به جمع این مدعیان اضافه کنیم. این تیم از وقتی مربی خودش را تغییر داد و خمز اسپانیایی را آورد به لحاظ فوتبالی و سبکی که ارائه می‌دهد در مسیر روبه‌رشدی قرار گرفته است. شاید این روند بر خلاف نیم فصل نخست با نوسان همراه نباشد و کل معادلات را به هم بریزد. فوتبال ما در کل فقر گلزنی دارد و این مشکل به دلیل احتیاط بیش‌ازحد تیم‌ها برای نباختن است. توجه نکردن به موضوع پیروزی مقابل تیم‌ها باعث می‌شود ما در بحث هجومی بسیار ضعیف باشیم. استقلال هم تیم خوبی است اما با تمام این اوصاف ما به قهرمانی پرسپولیس امید زیادی داریم. اما کار این تیم برای قهرمانی به راحتی گذشته نخواهد بود.

احساسی‌ترین یحیای تاریخ!

یحیی گل‌ محمدی باید مورد بازخواست قرار بگیرد. او چطور توانست تیمی را که با ۵ امتیاز بیشتر نسبت به سایر تیم‌ها از حاشیه امنیت خوبی برخوردار بود وارد بحران کند؟ حالا قهرمانی به خطر افتاده است، خطری جدی. آژیر قرمز برای سرخ‌ها خیلی وقت است که به صدا درآمده، همان وقت که گل‌محمدی زمین و زمان را بعد از شکست مقابل فولاد به هم دوخت. حالا او آقای حاشیه جدید فوتبال ایران است. نه انگیزه دارد و نه تمرکز. پرسپولیس مقابل هوادار حتی یک راه در رو هم برای خودش ایجاد نکرد. برنامه‎ای برای یورش به سمت دروازه حریف وجود نداشت و بازیکنان تیم در خلق موقعیت نمره مردودی گرفتند. تیم به معنای واقعی فقر تاکتیکی دارد و در این میان یحیی گل‌محمدی احساساتی‌تر از هر زمانی به نظر می‌رسد، در واقع احساسی‌ترین یحیای تاریخ! او باید بهتر از هر کسی متوجه این قضیه باشد که هر تنش او پرسپولیس را وارد دالانی تنگ و تاریک میکند. رفتارهای خارج از کنترل و اخیر او کاملا به نیمکت تیم هم تعمیم یافته است. همه به دنبال جار و جنجال هستند و کمتر کسی متوجه این می‌شود که سرخ‌ها کم‌کم از قافله قهرمانی عقب و عقب‌تر می‌افتند. آنقدر نیمکت پرسپولیس با مشکل مواجه شده که کلا مسائل فنی از یاد رفته است. این‌که سرخ‌ها هنوز مشکل گلزنی دارند، این‌که محمد عمری چقدر بازیکن خوبی است و این‌که آل‌کثیر و شیخ دیاباته چقدر مقابل هوادار کم‌فروغ بودند. همه چیز، دقیقا همه چیز در این خلاصه شد که یحیی گل‌محمدی و تمام اطرافیانش نسبت به تک گل هوادار چقدر اعتراض کردند. کریم باقری هم که بر خلاف قانون به نشست خبری نرفت. پرسپولیس صفرِ صفر بود، چه از لحاظ فوتبالی و چه از لحاظ اخلاق.