مهم ترین چالش فیلمساز، جمع کردن گروه بازیگری است

به گزارش جام جم آنلاین، در نشست خبری فیلم سینمایی «بعد از رفتن»، رضا نجاتی (کارگردان)، محمد بابایی (تهیه‌کننده)، امیرحسین حداد (طراحی صحنه)، چکامه میرخانجانی (طراحی لباس)، آرمان فیاض (مدیر فیلمبرداری) و محمد برادران (جلوه‌های ویژه بصری) حضور داشتند.

در ابتدای این نشست رضا نجاتی، کارگردان «بعد از رفتن» گفت: در این فیلم بهترین تهیه‌کننده جهان را همراه خود داشتم و آقای بابایی بسیار همراه و پایه است.

وی با اشاره به نگارش فیلمنامه افزود: این فیلم را پس از فیلم کوتاه «شوفر» و «ارفاق» کار کردم. در این سه سال، اتفاق‌های خوب و بد بسیاری برای من رخ داد و نتیجه آن فیلم «بعد از رفتن» شد.
نجاتی درباره پایان‌بندی فیلم توضیح داد: این پایان بندی برای مخاطب سوال ایجاد می‌کند و ما در زمان تدوین تصمیم گرفتیم که این سوال را در ذهن مخاطب ایجاد کنیم.

وی افزود: مهم‌ترین چالش یک فیلمساز، جمع کردن گروه بازیگری است، زیرا به قدری حجم تولیدات سریال‌های نمایش خانگی زیاد است که دور هم جمع کردن گروه دشوار است. البته این را هم بگویم زمانی که یک بازیگر چهره را انتخاب کنیم، دیگر بازیگرانی هم که به آن‌ها پیشنهاد می‌کنیم، اعتماد می‌کنند و نقش را می‌پذیرند.
کارگردان این فیلم درباره شیوه روایت با پایان باز هم بیان کرد: فکر می کنم پایان فیلم مشخص است، فیلم از اول، مسیری را انتخاب و بر اساس آن داستان پیش می رود و به پایان می رسد.

نجاتی در پاسخ به این پرسش که چرا گاهی ریتم فیلم کند می‌شود، گفت: زمانی که ما ریتمی را برای فیلم انتخاب می‌کنیم، نمی‌توانیم آن را دستکاری کنیم. همچنین مخاطب برای موضوع‌هایی که در فیلم مطرح می‌شود نیاز به زمان دارد تا فکر کند.

او ادامه داد: روز اولی که به دفتر آقای بابایی رفتم، گفتم من تلاش می‌کنم (لطفا دقت کنید من ادعایی نکردم و‌ندارم فقط می گویم تلاش کردیم) یک فیلم شریف بسازم. سعی کردیم از جریان حال سینمای ایران دور شویم و به حال جدیدی در سینمای ایران برسیم.

کارگردان فیلم «بعد از رفتن» درباره ژانر فیلم بیان کرد: ممکن است فیلم بعدی‌ام خشن یا تند باشد، اما من در این فیلم انتخاب کرده‌ام که در این ژانر فیلم باشد.

محمد برادران، مدیر جلوه‌های ویژه بصری این فیلم در ادامه نشست بیان کرد: «بعد از رفتن» پروژه خوبی برای ما بود، من هر پروژه‌ای که ما را به چالش بکشد، دوست دارم، این کار هم ما را به چالش کشید، رضا کارگردان خیلی باهوشی است و جلوه‌های ویژه را می شناسد و این برای ما وجه مثبت و خوبی محسوب می شود.
برادران ادامه داد: کار کردن در این پروژه با چالش بسیاری همراه بود. زیرا در چند سال اخیر که کودک و نوجوان یاد گرفته‌اند با کامپیوتر جلوه‌های ویژه درست کنند، این حوزه تبدیل به دستمال شیشه پاک‌کن تهیه‌کننده شده بود. من تلاش کردم جلوه‌های ویژه، چیزی به فیلم اضافه کند و ساده به آن نگاه نکنیم. کار باید به گونه‌ای باشد که در خدمت فیلمنامه و به اصطلاح اضافه بر سازمان باشیم. برای مثال، ما در کار اتفاقاتی مثل غرق شدن، باران، سیرک و..‌. داشتیم که بخش اعظمی از آن‌ها به وسیله جلوه‌های ویژه آماده شد.

امیرحسین حداد، طراح صحنه فیلم نیز اظهار کرد: گروه تولید این فیلم بسیار میل به خلاقیت داشت و گاهی مجبور بودیم این حجم از خلاقیت را کنترل کنیم. فضایی که کارگردان به ما می‌داد، منجر می‌شد ما تعاریف جدیدی را خلق کنیم که به فیلمنامه آسیب نزد.

کارگردان «بعد از رفتن» با اشاره به تصاویر بصری فیلم اعلام کرد: ما در هر شات و پلانی که گرفتیم به سینما فکر می‌کردیم تا بتوانیم سواد بصری مخاطب را هم بالا ببریم. سالهاست که با آرمان فیاض (مدیر فیلمبرداری فیلم) کار می‌کنم و تمام فیلم‌های کوتاهم را او انجام داده است‌. باید بگویم که او یکی از بهترین‌های فیلمبرداری‌ ایران است.

فیاض مدیر فیلمبرداری این فیلم با اظهار به اینکه همه تیم ما درجه یک هستند، بیان کرد: وقتی با آقای نجاتی فیلم کوتاه کار می‌کردیم هم این طور بود که رضا یک ایده را تعریف می‌کرد و من قبل از آنکه ایده را روی کاغذ بیاورم، می شنیدم و درباره آن حرف می زدیم. برای این فیلم هم همین طور بود، رضا ایده‌ای را مطرح کرد و بازه زمانی یک ساله طول کشید تا تبدیل به این فیلم شد، تغییراتی هم در آن اعمال شد. ما توانستیم فیلم را دارای لحن بصری ویژه کنیم، اما نمی‌دانم چقدر موفق بودیم. سکانس‌های پرریسکی داشتیم و آقای احمدیان در فارابی می گفت خودت می‌دانی چند بار در فیلم چرخیدی؟ اما زمانی که نتیجه را روی پرده دیدم احساس کردم اتفاق خوبی رخ داده است.