اقدامات تحریک‌آمیز تروئیکای اروپایی علیه ایران | وقتی «شیطان کوچک» از «شیطان بزرگ» درس ایران‌ستیزی می‌گیرد

به گزارش جام جم آنلاین، از یکسو آلمان احیای برجام را رد کرده و مقامات این کشور دیداری را با یکی از سلبریتی‌های دخیل در اغتشاشات ایران ترتیب می‌دهند، از سوی دیگر بریتانیا میزبان رسانه‌های تروریستی فارسی زبان شده و در همین حال روزنامه تلگراف از احتمال قرار گرفتن نام سپاه پاسداران در فهرست گروه‌های تروریستی این کشور خبر می‌دهد و در تازه‌ترین گام، فرانسه سیاست احتیاط را کنار گذاشته و با انتشار کاریکاتوری، بار دیگر دشمنی خود را با روحانیت و مرجعیت شیعه به نمایش گذاشته است.

این اولین‌بار نیست که سه کشور اروپایی رفتار ضدایرانی از خود نشدن می‌دهند. آنها در تمام سالهایی که در ظاهر در چارچوب برجام بوده‌اند، به همین رفتار ادامه داده و با روش‌های مختلف علیه منافع ایران اقدام کرده‌اند.

رفتار ریاکارانه تروئیکای اروپایی از فردای پیروزی انقلاب اسلامی آغاز شده و همچنان ادامه دارد. اروپایی‌هایی که سابقه اشغال، کودتا و جنگ با ایران دارند، تلاش می‌کنند چهره‌ای خیرخواهانه از خود نشان دهند، اما واقعیت اینست که چنین نگاهی به مردم ایران نداشته و همواره درصدد تضعیف ایران بوده‌اند.

اروپایی‌هایی که در جنگ هشت ساله، سلاح شیمیایی در اختیار صدام قرار می‌داد، امروز برای اتهام واگذاری پهپادهای ایرانی به روسیه اشک تمساح می‌ریزد و گویی فراموش کرده چه پرونده‌ای در زمینه نقض حقوق ایرانیان داشته است.

ارسال خون‌ های آلوده فرانسوی به ایران تنها بخشی از فاجعه حقوق بشری اروپا علیه کشورمان است که این روزها با تحریم دارو و فشار بر بیماران ایرانی تکرار می‌شود.

اروپایی‌ها نباید گمان کنند که مردم ایران فشارهای اقتصادی و تحقیرهای تاریخی که بر کشورمان رواداشته‌اند را فراموش خواهند کرد و بی‌تردید تلاش‌های کنونی آنها، تنها کارنامه‌شان در ایران ستیزی را تیره‌تر خواهد کرد.

به‌نظر می‌رسد بهترین واکنش ایران به این رفتارهای مغرضانه، کنار گذاشتن اروپا از معادلات دیپلماتیک است. بودن یا نبودن اروپا در برجام هیچ تفاوتی برای ایران ندارد، وقتی تروئیکا بدون آمریکا توان کوچکترین داد و ستدی با ایران ندارد.

تهران باید یک بار برای همیشه تکلیف خود را با ریاکاری اروپایی روشن کرده و نشان دهد مردم ایران، اروپا را شیطان کوچکی می‌بینند که بازیچه دست شیطان بزرگ است.

تنها وقتی می‌شود به فکر بهبود رابطه با اروپا افتاد که کشورهای اروپایی رفتاری مستقلانه و مسئولانه درقبال ایران ایفا کنند و تا چنین نشود، نباید انتظار مناسبات مطلوب با کشورمان داشته باشند.