انفاق با دست خالی

به جز این اما محمودزاده برای حدود ۱۵نفر از افراد نیازمند، اشتغال‌زایی کرده‎‌است. در محله کوچک او، بسیاری از خانواده‌های کم‎بضاعت در مرغداری‎ یا عطاری او کار می‎کنند. سود کسب‎وکار محلی آنها صرف انفاق به خانواده‌های نیازمند می‎شود.

ابوالفضل محمودزاده، متولد سال ۶۸ است و در شهرستان گرگان زندگی می‎کند. او طلبه سطح ۳ است و از زمانی که به یاد دارد با دوستانش به مسجد علی‏بن‏ابی‎طالب (ع)‌ رفت‏وآمد داشته‌است. مسجدی که حالا امام جماعت آنجاست. قبل از طلبگی همراه دوستانش، گروه فرهنگی و اجتماعی در مسجد تشکیل داده‌بود و برای اهالی محل کلاس‎های فرهنگی برگزار می‏کرد. یکی از کارهای ابوالفضل، کمک به خانواده‎های نیازمند بود. فعالیت‏های این روحانی جوان اما بعد از حضور در حوزه علمیه به سمت دیگری رفت. محمودزاده پیوند خود را با مسجد رها نکرد و همچنان به نیازمندان کمک می‏کند اما به شکل خاص خودش این کار را انجام می‎دهد. او از زباله، طلا می‏سازد.

پسماند، طلای کثیف

ابوالفضل می‏گوید همیشه دوست داشت فرهنگ انفاق را در بین اهالی محله، جا بیندازد. مشکل اما این بود که برخی از اهالی، خود به نان شب محتاج بودند. حدود سه سال قبل بود که او طرح انفاق پسماند را اجرا کرد؛ طرحی که در آن برای پسماندی که در همه خانواده‎ها وجود دارد، برنامه‌ریزی ‎می‎کرد. محمودزاده طرح داد که اهالی محله، زباله‎های خود را برای فروش و بازیافت در اختیار گروهی از جوانان محل قرار دهند. پسماند جمع‏ آوری شده به مراکز بازیافت فرستاده شد و از فروش هم هزینه ‏ای دریافت شد؛ هزینه ‏ای که به‌عنوان انفاق به خانواده‌های نیازمند اهدا می‎شود.

این روحانی جوان و دوستانش، خودروی جمع‏آوری پسماند تهیه کردند و سه روز در هفته برای جمع‏آوری پسماند به در خانه‌های اهالی محله می‎روند.

محمودزاده می‏گوید با این کار با مردم در ارتباطند و راه و روش جداسازی زباله را هم به آنها توضیح می‏‎دهند.

حدود ۷۰ درصد اهالی محله در طرح این روحانی دهه‌شصتی همراهی می‏کنند و ماهانه مبلغی حدود یک میلیون تومان برای انفاق، جمع‎آوری می‏ شود. مبلغی که از نظر او بسیار ارزشمند است چراکه اگر این طرح نبود، خانواده‏های نیازمند نمی‎توانستند با آنها همراهی کنند.

اشتغال‌زایی و انفاق

انفاق و دست‌گیری از خانواده‎ها، مهم‌ترین دغدغه این روحانی و دوستانش است. او به کمک دوستانش یک عطاری هم راه انداخته‌است. به‌جز این، برای خانواده‏ های کم‎بضاعت، یک مرغداری پرورش مرغ اصیل گرگان و غاز راه‎اندازی کرده‌است. در عطاری و مرغداری‌ حدود ۱۵ نفر مشغول به کار هستند.

ابوالفضل می‏گوید که سود حاصل از عطاری و مرغداری‎ به عنوان انفاق برای خانواده‎های نیازمند هزینه می‎شود.
به جز اشتغال‌زایی، ابوالفضل و دوستانش هزینه‎های درمان خانواده ‏های نیازمند را پرداخت می‎کنند و اگر خانه نیازمندی نیاز به تعمیر و نوسازی دارد، او و دوستانش مشغول ساخت یا تعمیر می‌شوند.

محمودزاده تاکید می‏کند هزینه ‎های درمان و داروی خانواده‏های نیازمند یا نوسازی و تعمیر خانه‎ها از سود به دست آمده از اشتغال‌زایی‎ها به دست می‎آید.

لیلا شوقی - جامعه / روزنامه جام جم