باورهای غلط و خرافی در مورد هپاتیت C

به گزارش جام جم آنلاین، عامل بیماری هپاتیت C، ویروسی به همین نام، یعنی ویروس هپاتیت سی است.

به گفته متخصصان، مهمترین روش انتقال این عامل بیماری زا، تماس مستقیم خونی از طریق استعمال درون وریدی مواد مخدر با سرنگ مشترک، تجهیزات پزشکی ضد عفونی نشده، تزریق خون آلوده به هپاتیت C ، استفاده مشترک از لوازم بهداشتی شخصی مانند تیغ‌ ها، مسواک، و لوازم مانیکور و پدیکور که می‌توانند با خون فرد در تماس باشند، خالکوبی و سوراخ کردن گوش یا دیگر نقاط بدن با وسایل غیر استریل و رابطه جنسی محافظت نشده با فرد مبتلا است.

هنوز فرایند انتقال این ویروس از مادر به جنین مشخص نیست و همچنین شواهدی مبنی بر تغذیه نوزاد از شیر مادر مبتلا به هپاتیت سی وجود ندارد اما اگر روی نوک پستان مادر زخم شده یا خونریزیی ایجاد شود، انتقال بیماری صورت خواهد گرفت.

مطالعات پژوهشگران مرکز مطالعاتی کایزر در جنوب کالیفرنیا نشان دهنده وجود ارتباط مستقیم بین هپاتیت C و بالا رفتن خطر ابتلا به سرطان است. بر این اساس افرادی که به هپاتیت C مبتلا هستند دو برابر بیشتر از سایر افراد در خطر ابتلا به سرطان قرار دارند.

البته در این میان اخبار خوبی از مهار بیماری نیز به گوش می خورد. برای نمونه به تازگی پژوهشگران ایتالیائی شهر روم موفق به تولید اولیه داروی هپاتیت C شدند. این دارو پس از پایان پژوهش های لازم تا سال آینده به بازار ارائه خواهد شد.

پژوهشگران دانشگاه آکسفورد در انگلستان نیز موفق شدند با استفاده از روشی جدید، واکسن جدیدی برای ایجاد مصونیت در برابر بیماری هپاتیت سی ایجاد کنند که در مقایسه با واکسن های قبلی استفاده شده برای مقابله با این بیماری بسیار قدرتمند تر بوده و نتایج آزمایش های انجام شده در افراد داوطلب نشان دهنده موفقیت کامل این واکسن بدون هیچگونه عوارض جانبی است.

در نهایت باید اشاره کرد که تیمی بین المللی از دانشمندان به دعوت دولت سنگاپور در حال بررسی و مطالعه دلایل بروز بیماری هپاتیتC و یافتن راهکاری درمانی برای آن هستند. این دانشمندان به دعوت وزارت بهداشت سنگاپور در حال اجرای پروژه ای موسوم به کمیته بازبینی مستقل هستند که به طور خاص و ویژه ای به بررسی و مطالعه دلایل بروز هپاتیت C می پردازد.

قرار است از این اطلاعات جهت شناسائی مناطق نا امن و محدوده هایی که نیاز به بهبود شرایط دارند، استفاده شود.

هیچ درمانی برای بیماری هپاتیت C وجود ندارد: این باور غلط بوده و روش دارو درمانی برای مقابله با ویروس عامل این بیماری وجود دارد. هدف دارو درمانی از بین بردن ویروس در جریان خون است. اگر میزان و سطح این ویروس در جریان خون فرد مبتلا تا شش ماه پس از اتمام درمان قابل تشخیص نبود، درمان کامل انجام شده است.

مادران مبتلا به هپاتیت C نمی‌توانند به نوزادشان شیر بدهند: هیچ دلیل اثبات شده ای وجود ندارد که نشان دهد اینگونه مادران نمی‌توانند به نوزادشان شیر دهند. با این حال، اگر نوک پستان مادر ترک‌خورده یا زخم باشد، بهترین است که از شیر دادن به نوزاد پرهیز کند تا خطر انتقال ویروس به نوزاد از بین برود.

با زدن واکسن هپاتیت C جای نگرانی برای ابتلا نیست: این باور اشتباه است هنوز واکسن تأیید‌شده‌ای پیشگیرانه صد درصد برای هپاتیت C به بازار پزشکی عرضه نشده است و واکسن‌های مطمئن و مؤثری هپاتیت A و هپاتیت B برای ویروس هپاتیت سی مصونیت ایجاد نخواهند کرد.

از فرد مبتلا به هپاتیت باید دوری کرد: این باور کاملا اشتباه بوده و باید در نظر داشت که هپاتیت C یک بیماری ویروسی است که از طریق تماس خونی منتقل می شود و تماس‌های معمول مانند بغل کردن، بوسیدن، یا غذا خوردن از ظروف یا وسایل آشپزی مشترک خطری برای شیوع و ابتلا آن نخواهد داشت.

هپاتیت C قطعا از مادر به جنین منتقل می شود: احتمال انتقال بیماری هپاتیت سی در زنان باردار، از مادر مبتلا به فرزند وی کمتر از ده درصد است اما هیچ اقدامی وجود ندارد که بتوان این ریسک را تغییر یا مشخص کرد که در چه افرادی انتقال ایجاد می شود. انتقال بیماری می‌تواند در دوره بارداری یا زایمان رخ دهد.

منبع: سینا پرس