گزارش جام جم درباره ویژگی‌های فنی مهدی قائدی و آینده‌ای که از راه می‌رسد

پسر طلایی جنوب

«بدبینی» یکی از اجزای جدایی‌ناپذیر فوتبال ایران است. این بدبینی اصولا با استعدادهای تازه ظهور کنار نمی‌آید و حتی گاهی اوقات آنها را به باد انتقاد می‏گیرد. البته می‌دانید اشکال کار کجاست؟ اگر می‌خواهید بدبینی نسبت به ستاره‌های تازه ظهور را ببینید نگاهی به سرنوشت استعدادهایی نظیر مجاهد خضیراوی، پیام صادقیان، آرش افشین، محمد پروین، رضا حقیقی و ده ها اسم دیگر که حالا در فهرست استعدادهای محو شده فوتبال ایران هستند، بیندازید.

کد خبر: ۱۳۰۲۲۷۷

به گزارش جام جم آنلاین ، روزنامه جام جم نوشت: با این اوصاف عجیب نیست که ستاره‌های تازه ظهور کرده از سوی رسانه‏ ها با کلی اما و اگر روبه‌رو شوند. به‌خصوص اگر قرار باشد ابتدای درخشش در فوتبال توام شود با یک تصادف مرگبار. بله، درست است، درباره مهدی قائدی حرف می‌زنیم. این بازیکن نشان داده با وجود جنجال و حاشیه بزرگی که پشت سر گذاشته، اکنون کاملا در مسیر صحیح قدم برمی‌دارد. هر بازیکنی جای قائدی بود شاید قدرت برخاستن از زیر آوار آن حاشیه‏های وحشتناک و تکان‏دهنده را نداشت اما او ایستاد تا دوباره ستاره باشد.

بجنب، دیر شد

قائدی ۲۲ سال دارد. مهدوی‌کیا وقتی همسن و سال او بود به کار خود در بوخوم پایان داد و راهی هامبورگ دیگر تیم بوندسلیگا شد. با این اوصاف باید بگوییم قائدی باید بجنبد، چراکه تا همین الان هم برای لژیونر شدنش دیر شده است. استانداردهای فوتبال اروپا سال به سال سختگیرانه‏تر می‏شود و مساله سن و سال حیاتی است. او نباید بگذارد سن و سالش بالاتر برود چون در این‌صورت در بهترین حالت اگر بخواهد لژیونر شود به تیم‌ها و لیگ‌های درجه دو یا سه می‌رود.

مهاجم با‌کلاس

ستاره این روزهای استقلال ویژگی‏های فنی متعددی دارد که می‏تواند در راستای تکمیل آنها تلاش کند. قائدی مهاجمی است با قدرت تهاجمی بالا، به خصوص اگر قرار باشد در کنار او یک ستاره تمام‌کننده مانند شیخ دیاباته بازی کند. با این حال کارکرد قائدی لزوما فقط در یک خط حمله دو نفره خلاصه نمی‏شود.

او تند و سریع، باهوش و موقعیت‏شناس است و علاوه بر آن در بازی‌سازی هم می‏تواند نقش داشته باشد. شماره۱۰ آبی‌ها یک ویژگی عالی دیگر هم به عنوان مهاجم دارد؛ بسیار پرانرژی است. انرژیک بودن یک بازیکن از اهمیت فوق‌العاده‌ای برخوردار است و حتی می‌تواند ضعف‌های دیگر را بپوشاند.

در کنار این ویژگی‌ها قائدی تکنیک قابل‌توجهی هم دارد و به نظر می‌رسد باید از این تکنیک بیشتر در محوطه جریمه استفاده کند. اصرار بیهوده او در میانه میدان برای دریبل زدن بازیکنان حریف چندان فایده‌ای ندارد و باید این ویژگی را به محوطه جریمه حریف منتقل کند. سوای این، قائدی به عنوان یک مهاجم موقعیت شناس، هنوز تا رسیدن به یک بازیکن شش‌دانگ فاصله دارد. با این حال باید اعتراف کرد او فاصله زیادی تا تبدیل شدن به یک ستاره تمام عیار ندارد.

آینده خوب، آینده بد

قائدی تا همین الان هم نشان داده با ممارست و انگیزه می‌توان حواشی خانمان‌برانداز و اشتباهات تلخ و تکان‌دهنده گذشته را مدیریت کرد و دوباره به ستاره تبدیل شد.

اما او باید بداند خیلی زود زمان می‌گذرد؛ زودتر از آنچه که تصور می‌کند. اگر کمی بیشتر به خودش بجنبد به ستاره کامل‌تری تبدیل می‌شود و آنگاه راه رسیدن به تیم‌های معتبر اروپایی زودتر هموار خواهد شد.

فوتبال ایران مدت‌ها انتظار کشید تا یکی مثل مهدی طارمی برود و در ترکیب یکی از تیم های مطرح فوتبال اروپا گلزنی کند. ما مهاجمان خوب دیگری هم داریم مثل سردار آزمون، علیرضا جهانبخش، کریم انصاری‌فرد، رضا قوچان‌نژاد و کاوه رضایی.

با این حال این قائدی است که باید انتخاب کند در لیگ‌هایی نظیر روسیه، باژیک، هلند و یونان ستاره شود یا سر از یک لیگ معتبر و یک تیم معتبر در بیاورد. پرواضح است که قائدی؛ این مهاجم ریز‌نقش برای تحقق یک رویای بزرگ باید کمی بیشتر بدرخشد.