به گزارش جام جم آنلاین به نقل از تبیان ، از روزی که باکسی آشنا میشوید،در حقیقت شما با یک فرد و یک خانواده وارد ارتباط شدهاید. ممکن است روزها و جلسات اول دیدارتان دو نفره باشد اما بسیاری از شرایط این دیدارها تحت تأثیر فرهنگ خانوادههایتان خواهد بود. طرز قرار گذاشتنتان، میزان و تعداد دفعاتی که باهم گفتگو میکنید، درصورتیکه خانواده در جریان آشناییتان باشند، مستقیم تحت نظر آنهاست. حتی اگر ازدواج سنتی نداشته باشید و خودتان شخص موردنظر را درجایی ملاقات کنید و وارد ارتباط شوید، اگر این رابطه جدی شود و قصدتان واقعاً ازدواج باشد، خیلی زود خانوادهها وارد میدان میشوند.
با ورود به مراحل اصلی انتخاب همسر این تأثیر پررنگتر خواهد بود. از مراسم خواستگاری و بلهبران تا دوران نامزدی و عقد و بعد هم رفتن به زیر سقف مشترک شما و رابطهتان از خانوادههای هر دو طرف تأثیر میگیرید پس مهم است که بدانید چگونه این تأثیر را مدیریت کنید.
در فرهنگ ما ایرانیها حمایت و کمک خانواده در امر ازدواج یک رفتار طبیعی است. کمتر خانوادهای پیدا میشود که به دختر یا پسر خود بگوید: خودت خانه تهیه کن، جهاز بخر و مراسم عروسی بگیر. حتی اگر هم نتوانند بهطور کامل در این امور همراه باشند، کمکشان را دریغ نخواهند کرد. نمیتوان توقع داشت آنها برای تهیهٔ خانهٔ مشترک شما کمک کنند، به مراسم خواستگاری بیایند و در بسیاری از مراحل کنارتان باشند اما اینکه با چه کسی ازدواج میکنید، نحوهٔ گرفتن مراسم و خیلی چیزهای دیگر برایشان مهم نباشد.
این نوع فرهنگ خوبیهایی دارد. شما حمایت معنوی و مالی بزرگترها را کنارتان خواهید داشت اما میتواند مشکلاتی هم ایجاد کند که باید از اولین قدمها حواستان باشد تا حد امکان از آن جلوگیری کنید تا هم حضور مؤثر آنها را از دست ندهید و هم استقلال خانواده نوپای خود را حفظ کنید.
بهتر است در اولین گفتگوهای خود با همسر آیندهتان نظر او را در مورد نوع و حد ارتباط با خانواده خودش و همسر آیندهاش جویا شوید. مثلاً بپرسید در هفته چند بار دوست دارد با خانوادههایتان ملاقات کنید، چه مسائلی را با والدین خود در میان میگذارد؟نظرش در مورد سفر رفتن به همراه خانواده چیست؟
بعدازاینکه ازدواجتان قطعی شد در همان نامزدی و عقد کردگی قوانینی در این خصوص برای رابطهتان وضع کنید. دقت کنید که نمیگویم برای همسرتان، چون بسیاری از افراد قوانین سفتوسخت و اشتباهی برای همسرشان وضع میکنند اما خانواده خود را مستثنا میدانند. بحث دعواهای قدیمی داماد و عروس با خانواده یکدیگر نیست، شما قرار است کاری کنید که ارتباط دوستانه و محترمانهای با خانوادهها برقرار کنید پس داشتن حدومرزهای منطقی از همان ابتدا میتواند یک ایده خوب باشد. در زیر چند مثال کاربردی برای چنین قوانینی برایتان میآوریم اما شما با توجه به نوع فرهنگ خانوادگیتان میتوانید تغییراتی در آنها ایجاد کنید.
یکی از نکات رفتاری که میتواند کمک کند تا شما در عین داشتن استقلال، ارتباط خوبی با خانواده برقرار کنید، رعایت احترام آنهاست. گاهی حرفهایی از سر دلسوزی میشنوید که به مذاقتان خوش نمیآید. ممکن است نظری در مورد نحوه برگزاری مراسم داشته باشند که شما نخواهید ، برخوردهایی با شما و همسرتان بکنند که چندان خوب نباشد و یا هر چیز دیگر اما شما موظف هستید همیشه جوانب احترام را رعایت کنید. کار راحتی نیست اما این رفتار باعث میشود بهمرور به خانوادهتان اثبات کنید که اگر تصمیمی هم برخلاف میل آنها میگیرید، دلیل قدرنشناسی و یا عدم علاقه نیست و فقط طبق فکر و منطق خودتان این کار را به صلاح میدانید.
اگر بیاحترامی کنید، بد پاسخ دهید و کاری کنید که حرمتها از بین برود حتی درزمانی که حق با شماست هم بازنده خواهید بود و باید هزینههای احساسی زیاد برای یک تصمیم درست بدهید؛ اما باکمی سیاست رفتاری و رعایت احترام میتوانید آنها را در بیشتر مواقع با تصمیمات خود همراه کنید.
شما و همسرتان در حال حاضر یک خانواده نوپا را تشکیل میدهید. به یک «ما» ی جدید رسیدهاید و باید مراقب حریم و شرایط این «ما» باشید. چیزی که شما بیش از هر چیز به آن نیازمند هستید، هم راه بودن باهم و حفظ اتحادتان در مقابل دیگران است. بهطور طبیعی اختلاف بر سر موضوعات مختلف پیش خواهد آمد و این شما هستید که باید مشکلات را درون خودتان نگهدارید و در موردش گفتگو کنید و به نتیجهٔ مشترکی برسید و نگذارید دیگران باخبر شوند.
اینیک نسخه همیشگی برای طول زندگیتان است اما در روزهای نامزدی و عقد چون منزل جدا ندارید و هرکدام در خانهٔ والدینتان زندگی میکنید، مدیریت این نکته سختتر خواهد بود.
فرض کنید شما و همسرتان بر سر اینکه کجا منزلی تهیه کنید باهم اختلاف دارید. نباید بگذارید خانوادهتان متوجه شوند. باهم صحبت کنید و به یک تصمیم مشترک برسید. بگذارید خانوادهها از شما یک گروه همفکر ببینند. گمان نکنند جدا از هم هستید و بهمرور به این باور برسند که هرکدام از شما نماینده دیگری است. اگر چنین چیزی اتفاق بیافتد بعد از رفتن به خانه مشترک هم این نگاه باقی میماند.
بهتر است در اولین گفتگوهای خود با همسر آیندهتان نظر او را در مورد نوع و حد ارتباط با خانواده خودش و همسر آیندهاش جویا شوید.
دوران نامزدی رفتوآمدتان برای دیدن یکدیگر آنقدر زیاد نباشد که باعث صمیمیت زودهنگام با خانواده هم شود. رفتار رسمی همراه با احترام و محبت بهترین چیزی است که میتواند قدم قدم شما و آنها را به هم نزدیک کند. در ضمن حواستان به قوانین خانواده همسرتان باشد که حس نکنند شرایط آنها را ندیده میگیرید.
اگر احساس کردید خانواده خودتان در برخی امور دخالت میکنند به نحوی به آنها گوشزد کنید که شما در حال تشکیل خانواده هستید و درعینحال که قدر زحماتشان را میدانید و به حضور مهربانشان نیاز دارید اما ترجیح دارید استقلال را تمرین کنید و از آنها بخواهید اجازه دهند شماو همسرتان طبق نظر خودتان زندگی کنید.
از همین ابتدا سنگ بنای رابطه تان در مواقع مشکل را درست بگذارید. داشتن یک مشاور کار بلد و بی طرف می تواند بهترین تضمین برای آینده تان باشد. روزهای اول آشنایی روزهای زیبا و در عینحال پرتنشی است، سعی کنید از مشورت های حرفه ای کمک بگیرید و روابط تان با خانواده ها را هم باتوجه به حساسیت های آنها جوری برنامه بریزید که بهترین نتیجه را بدهد.
بازگشت ترامپ به کاخ سفید چه تاثیری بر سیاستهای آمریکا در قبال ایران دارد؟
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
رضا جباری: درگفتوگو با «جام جم»:
بهتاش فریبا در گفتوگو با جامجم: