پادکست | سفرنامه صوتی «شاید اربعین» (روز بیست وسوم - قسمت اول)

دیشب در کاظمین خوابیدم. در هتلی در چند ده‌متری حرم. هتل که می‌گویم یعنی یک اتاق با یک تخت و هیچی! اما شبی۳۰۰هزار تومان.
موکب‌ها جمع شده و دیگر دوران بخور درو تمام شده! این چند روزه خودم را بستم به فلافل! وسع مالی بیش از این نیست. پولم دارد تمام می‌شود. جام‌جم هم که قرار بود پولی بدهد، خبری ازشان نیست!
حرم کاظمین برایم تازگی داشت. شاید چون تا بحال دو گنبد را کنار هم ندیده بودم. اینجا هم، بردند موبایل ممنوع است. یاد دهه۷۰ افتادم در مشهدالرضا که تابلو داشت عکسبرداری ممنوع!
چرا؟!
کسی نمی‌دانست! تو می‌توانستی ساعتها به همه سوراخ سنبه‌های حرم زل بزنی اما عکسبرداری ممنوع!
شاید نوعی لجاجت با ورود تکنولوژی! و حتی تحجر. درست مثل میانه دهه۶۰ و۷۰ که ویدیو ممنوع و ماهواره که کفر مطلق بود. به خیال آنکه میشود جلوی تکنولوژی را گرفت. بی‌توجه به حرفهای آقا مرتضی آوینی:
«ویدئو رسانه‌ایست که از هر مرزی عبور میکند و به هرجا که تمدن امروز رفته است، وارد میشود و هیچ راهی هم برای ممانعت وجود ندارد.
با فرار کردن و انزوا گرفتن و دیوار به دور خود کشیدن که مسأله ما حل نمیشود. ما عادت کرده‏‌ایم که برای دور ماندن از خطرات، اصل را بر پرهیز بگذاریم. این واکنش تا آنجا کارساز است که بتوان از منطقه خطر فاصله گرفت. وقتی طوری در محاصره خطر واقع شدیم که دیگر امکان فرار کردن وجود نداشته باشد، باید جنگید و محاصره را شکست...جامعه دین‏دار در برابر غرب و مظاهر آن همواره چاره را در آن می‏یافته که پیله‏ای امن برای خود دست‏‌وپا کند و به درون آن بخزد...همین عکس‌العملی که اکنون در برابر ویدئو وجود دارد پیش از این در برابر رادیو و بعد تلویزیون نیز وجود داشته است»
خدایش بیامرزد که ندید این جماعت نوک دماغ‌بین با تلگرام و اینستا هم همچنان همین میکنند. و راه را در فیلترینگ میدانند.
بگذریم که درد بسیار است!
القصه!
صبح رفتم بغداد. به قصد میدان التحریر. قبلش بازار اجناس آنتیک قدیمی بود. عجیب علاقه دارم به این دست اجناس. قیمت‌ها بسیار ارزان‌تر از تهران است. شاید چون هنوز این اجناس در خانه‌های بغدادی کاربرد دارد. حیف که پولم فقط به خرید گلدانی رسید.
پشت بازار، مزار عثمان بن سعید نایب اول امام زمان است. زیارتگاهی قدیمی و نیمه خرابه.
در میانه زیارت، شنیدم نماینده آیت‌الله سیستانی در نمازجمعه خبر حمایت او از اعتراضات را داده. لکن مشروط به مسالمت‌آمیز بودن.
بلافاصله رفتم سمت میدان التحریر. بی‌خبر از آنکه این رفتن به کجا که نمی‌انجامد! فکرش را هم نمی‌کردم که چندساعت بعد...

منبع: جام جم آنلاین