اعتراف به قتل برای رهایی از شکنجه هم‌سلولی‌ها

به گزارش خبرنگار جنایی جام‌جم، روزهای پایانی شهریور امسال، پسر 25 ساله‌ای به نام رامین که به اتهام سرقت‌های مقرون به آزار در زندان تهران بزرگ دوره محکومیتش را سپری می‌کرد، در نامه‌ای برای مسؤولان زندان مدعی شد؛ دچار عذاب وجدان شده و می‌خواهد به قتلی که مرتکب شده اعتراف کند. بنابراین با دستور بازپرس جنایی، تحقیقات پلیسی در این‌باره آغاز و معلوم شد که رامین چهارماه است به اتهام سرقت‌های مقرون به آزار با دستور بازپرس دادسرای ناحیه 34 تهران بازداشت شده و همدستش فراری است.
رامین در جریان تحقیقات گفت: به‌خاطر هیجان سرقت و به‌دست آوردن پول برای خوشگذرانی دزدی را شروع کردیم. ما با چاقو مالباختگان را تهدید کرده و پول، گوشی و اموالشان را سرقت می‌کردیم. اوایل اردیبهشت امسال در جریان سرقت از پسر جوانی در غرب تهران، او مقاومت کرد و مجبور شدم برای رهایی از دستش، او را مجروح کنم. چند روز بعد هم متوجه مرگش شدم.
با توجه به اعتراف‌‌های متهم، پلیس موضوع را بررسی کرد که معلوم شد در مکانی که او گفته سرقت مرگباری رخ نداده است. متهم دیروز برای ادامه تحقیقات به دادسرای جنایی تهران منتقل شد و این بار سکوت خود را شکست و گفت: در نوجوانی والدینم به‌خاطر اختلاف‌هایشان جدا شدند. مدتی نزد مادرم ماندم اما با ازدواج دومش به نزد پدرم رفتم، او نیز بعد از چند سال ازدواج کرد و من با نامادری‌ام و پدرم زندگی می‌کردم. مشکلات خانوادگی باعث شد به کارهای خلاف، سرقت و زورگیری رو بیاورم.
وی افزود: زمانی که در جریان سرقت‌هایم بازداشت شدم و به زندان افتادم. هم‌سلولی و هم‌بندی‌هایم همه خلافکارهای سابقه‌دار بودند که سال‌ها در زندان دوره محکومیت‌شان را سپری می‌کردند مدام مرا کتک زده و شکنجه‌ می‌دادند. بدنم زیر شکنجه‌های آنها سیاه و کبود شده و از ترس آنها به زندانبان‌ها حرفی نمی‌زدم. چند بار خواستم خودکشی کنم که نشد.
متهم ادامه داد: این اواخر به این فکر افتادم که به قتلی اعتراف کنم تا از دست شکنجه و بدرفتاری‌های زندانیان دیگر خلاص شوم. گمان کردم با این دروغ خودم را به دیوانگی بزنم و مدتی در مرکز روانی بستری شوم،گفتم شاید بعد از آن مرا به زندان دیگری منتقل کنند. در آن سلول آن‌قدر شکنجه شدم که برایم مهم نبود به خاطر این دروغ پای چوبه دار بروم.
با مشخص شدن ادعای دروغ متهم، وی دوباره به زندان‌بازگشت.