بازگشت به عصر یخبندان

2دهه با تلخ و شیرین وزنه‌برداری

احیای وزنه‌برداری با ایوانف

وزنه‌برداری ایران تقریبا به کما رفته بود که پزشک و مربی تیم ملی وزنه‌برداری بلغارستان به ایران آمد: یوردان گئورگی ایوانف. مردی که بدون تجربه سرمربیگری به ایران آمد؛ اما نسلی که به وزنه‌برداری ایران معرفی کرد، ایران را به قله وزنه‌برداری جهان رساند. حسین رضازاده، حسین توکلی، شاهین نصیری‌نیا، مرحوم محمدعلی فلاحتی‌نژاد، محمدحسین برخواه و کوروش باقری، وزنه‌بردارانی بودند که ایوانف بلغاری به جامعه وزنه‌برداری ایران معرفی کرد.
اولین طلا
سه سال زمان صرف شد تا شاگردان ایوانف اولین مدال طلای خود را در سخت‌ترین شرایط توسط شاهین نصیری‌نیا به‌دست آوردند (سال 1999) و سال بعد در المپیک 2000 سیدنی ۲ طلا به دست آوردیم: حسین توکلی و حسین رضازاده. یک‌چهارمی کورش باقری و یک پنجمی سیدمهدی پانزوان هم به دست آمد.
جدایی ایوانف
بعد از این درخشش، اختلاف نظرها، راه ایوانف را از ایران جدا کرد. علی مرادی، رئیس وقت فدراسیون وزنه‌برداری معتقد بود ایوانف را شبانه از ایران بیرون کردند.
روزهای بعد از ایوانف
بعد از ایوانف، سرمربیگری تیم ملی وزنه‌برداری به افراد زیادی رسید که هیچ یک نتوانستند موفقیت را به ما هدیه کنند. مدد نصیری (پدر شاهین) و دیمیتری اسلاو آمدند؛ اما یک مربی بلغار دیگر به نام استویچف ما را به المپیک 2004 برد که حضور او هم فایده‌ای نداشت. در المپیک 2004 آتن فقط یک طلا آوردیم که قابل پیش‌بینی بود: طلای حسین رضازاده.
بازگشت فاجعه‌بار ایونف
وقتی دیدند وزنه‌برداری ایران بدون ایوانف کاری از پیش نمی‌برد، دوباره تلاش کردند مربی بلغار را به ایران برگردانند. گفته شده علی کفاشیان که آن روزها در معاون ورزشی و امور فدراسیون‌های سازمان تربیت بدنی بود، مسؤول برگشت ایوانف شد و او را برگرداند؛ غافل از آنکه این مربی دیگر آن مربی سابق نیست.
اولین اقدام ایوانف کشیدن قلم قرمز روی نام شاگردان قدیمی‌اش بود! کوروش باقری، شاهین نصیری‌نیا، محمدحسین برخواه (سرمربی فعلی تیم ملی وزنه‌برداری) و مرحوم محمدعلی فلاحتی‌نژاد تعدادی از این اخراجی‌ها بودند.
.... و دوپینگ
در آخرین سال ریاست علی مرادی بر فدراسیون وزنه‌برداری (در دوره اول) و در زمان سرمربیگری ایوانف در تیم ملی وزنه‌برداری ایران، یک فاجعه بزرگ اتفاق افتاد. اواخر سال 2006 میلادی، ماموران وادا (آژانس بین‌المللی مبارزه با دوپینگ) در تهران که گفته می‌شد برای گرفتن آزمایش دوپینگ از دوچرخه‌سواران ایران راهی کشورمان شده بودند، بدون خبر قبلی و سرزده وارد اردوی تیم ملی وزنه‌برداری ایران شدند. ماحصل این بازدید سرزده، مثبت اعلام شدن آزمایش دوپینگ 9 قهرمان ایرانی بود و در این میان فقط تست حسین رضازاده منفی اعلام شد که در آن برهه حرف و حدیث‌های خاص خود را به همراه داشت. نتیجه این فاجعه، جریمه‌ای سنگین برای ورزش ایران بود: پرداخت 400 هزار دلار جریمه نقدی و محرومیت دو ساله 9 نفر از بهترین وزنه‌برداران کشورمان. وزنه‌بردارانی که گفته شد قربانی دارودرمانی ایوانف شده‌اند. شاهین نصیری‌نیا، محمدحسین برخواه و سعید علی حسینی بزرگ‌ترین اسامی در میان این 9 قربانی بودند.
المپیک جنجالی
المپیک 2008 با حرف و حدیث‌ها و حاشیه‌های فراوانش و غیبت عجیب حسین رضازاده برگزار شد و به پایان رسید. وزنه‌برداری ایران در دوره گذار، افتی عجیب را تجربه کرد تا سرانجام تیم را به حسین رضازاده دادند. آن روزها فدراسیون در اختیار بهرام افشارزاده بود. مردی که طی سال‌های 2007 تا 2009، برای 30 ماه ریاست وزنه‌برداری را در اختیار داشت. آن روزها هدایت تیم ملی را بهمن زارع به دست گرفت. رضازاده هم مدیر تیم‌های ملی شد و سپس به جای افشارزاده بر مسند ریاست فدراسیون نشست و همزمان سرمربی تیم ملی هم شد.
دوپینگ دوباره
در سال 2009 اما باز هم شاهد اتفاقات ناگواری بودیم. باز هم دوپینگ چند وزنه‌بردار نامی ایران مثبت اعلام شد که مهم‌ترین آنها سعید علی‌حسینی بود.

روزهای خوب با باقری

سال 2010 که هدایت تیم ملی وزنه‌برداری به کوروش باقری سپرده شد، دوباره آفتاب به آسمان وزنه‌برداری ایران تابید. در المپیک، جهانی، قهرمانی آسیا و... درخشیدیم آن هم بدون دوپینگ. اوج درخشش تیم ملی وزنه‌برداری با کورش باقری در المپیک 2012 لندن بود. بهداد سلیمی (طلا)، نواب نصیرشلال (بعدها نقره‌اش به طلا تبدیل شد)، سجاد انوشیروانی (نقره)، سعید محمدپور (بعدها پنجمی‌اش طلا شد) و کیانوش رستمی (که بعدها برنزش به نقره تبدیل شد) درخشان‌ترین عملکرد تیم ملی وزنه‌برداری را در تاریخ المپیک‌ها رقم زدند. موفقیت‌ها و مدال‌های رنگارنگ ما در روزهای باقری اما یک روز تمام شد. بعد از المپیک 2012، وزنه‌برداران با سرمربی تیم دچار مشکل شده و گفتند تا زمانی که کوروش باقری هست برنمی‌گردند. اگرچه باقری در جهانی 2013 هم با وزنه‌برداران جوان به سومی جهان رسید، اما بلافاصله بعد از آن مجبور شد از تیم ملی جدا شود. بعد از کنار رفتن باقری، رضازاده هدایت تیم ملی را به‌دست بهمن زارع و سید هادی پانزوان سپرد و زارع و پانزوان دو نام آشنا در دنیای مربیگری وزنه‌برداری بودند.

بازگشت مرادی

علی مرادی سال 2014 به فدراسیون وزنه‌برداری برگشت. اولین اقدام او تغییر در تیم ملی وزنه‌برداری بود. او به جای زارع، ترجیح داد حسین توکلی سرمربی تیم ملی باشد، اما خیلی زود تصمیمش برگشت و سجاد انوشیروانی را سرمربی تیم ملی کرد. مرادی بعد از المپیک ریو سکان هدایت تیم ملی را به محسن بیرانوند سپرد و بعد هم به محمدحسین برخواه برای سرمربی تیم ملی اعتماد کرد. مردی که در مسابقات جهانی تایلند هم هدایت تیم ملی را به‌عهده داشت و نتیجه این همه تغییرات در سال منتهی به المپیک کاملا مشهود است. ظاهرا عصر یخبندان دوباره شروع شده است.

رضا پورعالی

ورزش