ریتالین و خطر روان‌پریشی

شباهت ترکیبات ریتالین به مواد مخدری مثل کوکائین و اکستازی، خطر اعتیاد به محرک‌های قوی‌تر را افزایش می‌دهد. همزمان با ورود ریتالین به بازار، سوءاستفاده از آن نیز آغاز شد. دانشجویان پزشکی، به دلیل آشنایی با خواص این دارو و فشارهای تحصیلی، از اولین گروه‌های سوءمصرف‌کننده این دارو به‌شمار می‌روند. این استفاده‌ نادرست به‌تدریج در بین دیگر گروه‌‌های جامعه نیزگسترش یافت وریتالین‌به‌جای‌داروی روان‌درمانی،به‌عنوان«قرص شب امتحان»،«قرص لاغری»یا«قرص سرخوشی» شناخته شد وحتی به دورهمی‌های شبانه نیز راه پیدا کرد. گزارش‌ها نشان می‌دهد در فصل امتحانات و کنکور، مصرف ریتالین تا ۵۰درصد افزایش می‌یابد.مطالعه‌ای روی دانشجویان ایرانی نشان داد شش نفر ازهر۱۰دانشجو،سابقه مصرف این دارو را دارند. این آمار با توجه به خاصیت اعتیادآوری ریتالین، زنگ خطری جدی است. مصرف مداوم ریتالین منجر به وابستگی می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که برخی مصرف‌کنندگان حتی دچار سوءظن شدید و رفتارهای خشونت‌آمیز، مانند حمله به اعضای خانواده، شده‌اند. تصور بی‌خطر بودن ریتالین به دلیل تجویز پزشکی، باعث شده عوارض سنگین آن که مشابه آمفتامین‌هاست، نادیده گرفته شود. البته لازم به یادآوری است که مصرف ریتالین اگر به دستور پزشک انجام شود و شخص دوزهای مشخصی را دریافت کند، در رفع برخی مسائل مفید است اما سوءمصرف آن خطراتی چون اعتیاد، روان‌پریشی و حتی مرگ را به دنبال دارد. بنابراین آگاهی از خطرات این دارو و پرهیز از مصرف خودسرانه آن ضرورتی غیرقابل‌انکار است.