تبادل افکار برای حفظ استقلال

وقتی بودجه نباشد یا تهیه‌کنندگان باید به سمت استفاده از حامیان مالی بروند یا باید چشم به حمایت رسانه ملی داشته باشند. اگر پای حامیان مالی به میان آید، طبیعی است که خرده‌فرمایش‌ها آنها و نظرهایی که دارند هم به میان کشیده می‌شود و مشخص نیست این نظرات تا چه حد اساس کار را به خطر می‌اندازد.
تهیه‌کنندگانی که چشم به حمایت رسانه ملی دارند هم چاره‌ای ندارند جز این‌که مطابق با خواسته‌های مدیران رسانه ملی کار کنند و در این مسیر شاید ایده‌آل‌هایشان دستخوش تحول شود.
پس چه باید کرد برای آن که هم محصول شایسته‌ای تولید شود و هم این‌که اصلا بتوان به تولید رسید؟ باید به دنبال یک راه میانی بود یعنی تهیه‌کننده‌ای که می‌خواهد با تلویزیون یا برای تلویزیون کار کند باید قبل از هر چیز دیگر الزامات کار برای تلویزیون را بشناسد و براساس این الزامات به پالایش ایده‌هایش بپردازد. وقتی پای حامی مالی به میان آید نیز باید سعی کرد با او به نقطه مشترک رسید.
رفتن این مسیر میانه کار بسیار دشواری است و چه بسیار تهیه‌کنندگانی که با حسن نیت به فکر پیمودن همین مسیر بوده‌اند ولی به نتیجه نرسیده‌اند. به حرف، خیلی ساده است که از پیمودن یک مسیر میانه سخن گوییم ولی در عمل کار بسیار دشواری است. اساسا ذات هر‌گونه فعالیت هنری، استقلال رأی خالقان اصلی آثار یعنی نویسنده، کارگردان، تهیه‌کننده است و اگر یکی از این سه ضلع آرای خود را در معرض تغییرات بنیادی ببیند، ممکن است نتواند با ماجرا کنار آمده و کلا قید کار را بزند؛ برای همین باید شرایط تولید در تلویزیون را به سمتی برد که این سه ضلع تولید از همان اولین نشست‌ها کنار تصمیم‌گیران بالادستی باشند و به تبادل افکار برسند.

محمد نیک‌بین

تهیه‌کننده