خواص درمانی بامیه بی‌نظیر است

بامیه در اصل بومی هند و مصر است و میوه نارس و سبز این گیاه مورد استفاده قرار می‌گیرد و در هنگام حرارت دیدن حالت لزج و آبداری ایجاد می‌کند. 90 درصد این سبزی آب است و گرچه ارزش تغذیه‌ای بالایی ندارد اما خواص درمانی بسیار داشته و به دلیل کالری پایین گنجاندن آن در رژیم‌های لاغری توصیه شده است.
طبع این سبزی سرد و تر و مدر است و افراد با نشانه‌های گرمی ناشی از سوءمزاج به‌خصوص سوزش ادرار می‌توانند از بامیه استفاده کنند. در منابع طب سنتی لعاب بامیه برای رطوبت‌رسانی به پوست و لینت بخشیدن به مخاط خشک مفید عنوان شده و استعمال آن روی پوست‌های خشک دارای اگزما و التهاب و جوش موثر است و برای درمان یبوست‌های ناشی از خشکی روده به‌خصوص در مواردی که دفع با آزردگی و خراشیدگی مخاط روده یا سوزش مقعد همراه باشد اثر بهتری دارد. درخصوص تولید مایع جنسی و تقویت و تحریک میل جنسی در افراد دچار ضعف، مصرف خوراک بامیه همراه با گوشت بسیار توصیه و مصلح آن ادویه‌جات گرم عنوان شده است. البته در مدل‌های جانوری مقادیر درمانی بامیه باعث کم شدن و تولید غیرطبیعی اسپرم و کوچک شدن بیضه‌ها شده است.
مطالعات جانوری حاکی از این است که مصرف میزان مشخص پودر بامیه با افزایش میزان انسولین، قند و چربی خون را کاهش می‌دهد ضمن این‌که فیبرهای بامیه با کاهش جذب گلوکز از بالا رفتن قند خون پس از مصرف غذا جلوگیری می‌کند. اما نکته مهم تداخل بامیه با داروی متفورمین و احتمالا داروهای دیابت است زیرا بامیه هم جذب گلوکز و هم اثر متفورمین را کاهش می‌دهد و توصیه به مصرف این دارو یک ساعت پیش از خوردن بامیه است. مصرف بامیه در مبتلایان به قند و چربی بالا به صورت آب‌پز همراه با سایر سبزیجات توصیه شده است.