عاملان قتل پدر و پسر معلول پای میز محاکمه

رسیدگی به این پرونده از 20 دی سال 93 و به‌دنبال تماس زن میانسالی با پلیس آگاهی دماوند آغاز شد. وی از ناپدید شدن همسر 47 ساله‌اش به نام یاسر و پسر 13 ساله خود به نام یاشار خبر داد و گفت: همسرم دیروز صبح به محل کارش رفت اما به خانه بازنگشت. چون نگران او شده بود، پسرم را که از معلولیت جسمانی رنج می‌برد دنبال او فرستادم اما یاشار هم از خانه بیرون رفت و دیگر بازنگشت.
به‌دنبال اظهارات این زن، پلیس به تحقیق پرداخت اما ردی از پدر و پسر گمشده به دست نیاورد. راز ناپدید شدن این پدر و پسر همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار داشت که پلیس در حاشیه پردیس بقایای جسد سوخته دو نفر را پیدا کرد. آزمایش‌های
دی.ان.ای نشان داد اجساد متعلق به یاسر و پسرش است.
در حالی که تحقیقات وارد مرحله تازه‌ای شده بود پلیس دریافت یاسر یک ماه قبل از ناپدید شدنش با مردی به نام رضا، معامله میلیونی داشته است. به این ترتیب رضا تحت بازجویی قرار گرفت و منکر اطلاع از سرنوشت یاسر شد. اما تناقض‌گویی‌های این مرد اطلاعات تازه‌ای به پلیس داد و وی در بازجویی‌های بعدی به کشتن یاسر و پسرش با همدستی یکی از دوستانش به نام امیر اعتراف کرد. به این ترتیب امیر
۳۰ ساله که به شیشه معتاد بود ردیابی و بازداشت شد.
رضا در ادامه بازجویی‌ها امیر را عامل جنایت معرفی کرد و گفت امیر پدر و پسر را کشته است. امیر نیز گفت به دستور رضا دست به جنایت زده است.
به این ترتیب برای امیر به اتهام قتل عمد و برای رضا به اتهام معاونت در دو جنایت کیفرخواست صادر و پرونده به شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
آنها در حالی از خود دفاع کردند که اولیای‌دم برایشان حکم قصاص خواستند.
سپس امیر به دفاع پرداخت و گفت: من پدر و پسر را نمی‌شناختم. رضا که از دوستانم بود خودش را اطلاعاتی و فردی بانفوذ معرفی کرده بود. او با من رابطه دوستانه داشت و خرج مواد مخدرم را هم می‌داد. حتی او یک بار مرا برای تفریح به کشور سوئد فرستاد و مرا به‌عنوان مدیر کارواشی که به‌تازگی تاسیس کرده بود، استخدام کرد، اما پس از مدتی من از کارواش اخراج شدم. یک‌سال از رضا اطلاع نداشتم تا این‌که سال ۹۳ بار دیگر به دیدنم آمد. رضا حرف‌هایی زد و از من خواست تا به او کمک کنم. رضا می‌گفت یاسر مهدورالدم است و باید خونش ریخته شود؛ چون مرد بی‌بند و باری است.
پسر معلول او نیز مستحق مرگ است. او نقشه قتل را کشید و از من خواست تا آن را اجرا کنم.
وی در تشریح جزئیات جنایت گفت: آن روز من و رضا با ماشین دنبال یاسر رفتیم. در میان راه به دستور رضا، یاسر را با طنابی که از قبل تهیه کرده بودم کشتم و جنازه‌اش را در حوالی پردیس رها کردم؛ ولی چون پسر ۱۳ ساله یاسر مدام با رضا تماس و سراغ پدرش را می‌گرفت، به همین خاطر ما با یاشار هم قرار گذاشتیم تا او را پیش پدرش ببریم. وقتی یاشار سوار ماشین شد، آبمیوه مسمومی را که رضا به من داده بود به او دادم تا بخورد اما نخورد .من در یک لحظه سویشرت یاشار را روی صورتش کشیدم و سعی کردم او را خفه کنم اما او زنده بود و تقلا می‌کرد. همان موقع رضا با بیل به سر پسرنوجوان زد و او را کشت. ما جنازه پدر و پسر را در حاشیه پردیس به آتش کشیدیم و سپس برای از بین رفتن بقایای جسد روی آن آهک ریختیم. بعد هم متوجه شدم ادعای او درباره مقتول واقعیت نداشته است.
وی ادامه داد: من قبل از محاکمه هر دو قتل را گردن گرفته بودم، چون رضا قول داده بود رضایت اولیای‌دم را جلب کند. اما حالا که در زندان کاری برایم انجام نداده تصمیم گرفتم حقیقت را بگویم. من یاشار را نکشتم و رضا قاتل اوست. سپس رضا که با قرار وثیقه آزاد بود در جایگاه ویژه ایستاد و منکر دست داشتن در جنایت شد. وی همدستش را دروغگو خواند و گفت: من انگیزه‌ای برای کشتن پدر و پسر نداشتم. با یاسر معامله کرده و در عوض خرید خانه ویلایی ۱۸۰ سکه طلا و ۲۲۰ میلیون تومان پول نقد به او داده بودم. من حتی اتهام معاونت در قتل‌ها را هم قبول ندارم. من و امیر همراه با یاسر به دماوند رفته بودیم، اما نمی‌دانم چرا رضا طنابی را دور گردن یاسر انداخت و او را خفه کرد. گمان می‌کنم او تحت‌تاثیر مصرف شیشه دست به این جنایت‌ها زد. وی ادامه داد: من قبلا تحت تاثیر فشارهای روانی به دروغ گفته بودم یاسر و پسرش را به‌خاطر اعتقاداتی که داشتم، کشتم ولی حالا می‌گویم بی‌گناهم و انگیزه‌ای برای قتل آنها نداشتم. در پایان جلسه هیات قضایی، وارد شور شده و دستور بازداشت رضا را صادر کرد. قضات دادگاه پس از تغییر عنوان اتهامی، امیر و رضا را به اتهام مشارکت در قتل به قصاص محکوم کردند، اما با اعتراض آنها به حکم صادره پرونده در دیوان عالی کشور تحت رسیدگی موشکافانه قرار گرفت و تایید نشد.
قضات عالی‌رتبه دیوان عالی کشور اعلام کردند لازم است تا بار دیگر دو متهم از خود دفاع کنند. به این ترتیب، حکم قصاص آنها شکسته و پرونده به شعبه هم عرض ارسال شد. قرار است امیر و رضا این بار در شعبه چهارم دادگاه کیفری یک استان تهران از خود دفاع کنند.