داستان شخص ثروتمند و تفاوت مرگ تدریجی و آنی

پزشک از شخص ثروتمند پرسید دردش چیست. شخص ثروتمند گفت: دچار دل‌درد، سرگیجه و ضعف عمومی شده‌ام. پزشک پس از آن‌که ضربان قلب و فشار خون او را چک کرد و با چوب بستنی ته حلق او را نگریست، از او پرسید: امروز چی خورده‌ای؟ شخص ثروتمند گفت: چیز خاصی نخورده‌ام. پزشک گفت: همان چیز غیرخاص که خورده‌ای چی بوده است؟ شخص ثروتمند گفت: چیز زیادی که قابل‌ذکر باشد نبود. پزشک گفت: ای بابا، همان چیز کم که کوفت کرده‌ای چی بوده؟ شخص ثروتمند گفت: صبح یک‌دست کله‌پاچه کامل خوردم، شما حساب کن یک بناگوش و آب خالی، پیش از ظهر یک جعبه رولت و شیرینی ناپلئونی خوردم، شما حساب کن صد گرم، ناهار یک پرس سلطانی و یک پرس جوجه بااستخوان خوردم، شما حساب کن یک پرس کوبیده، عصر نصف یک خربزه را خوردم، شما حساب کن یک قاچ، در راه هم دو عدد استیک خوردم، شما حساب کن یک عدد. پزشک پس از آن‌که اظهارات شخص ثروتمند را شنید، برای او یک آزمایش نوشت. شخص ثروتمند پس از دادن آزمایش و گرفتن جواب آن به نزد پزشک مراجعه کرد. پزشک پس از دیدن جواب آزمایش به شخص ثروتمند گفت: کلسترولت بالاست، تو حساب کن پایین است. قند داری، تو حساب کن نداری. استخوان‌هایت پوک است، تو حساب کن خیلی هم عالی است. شش ماه دیگر می‌میری،‌ تو حساب کن 60 سال دیگر. وقتی مردی خاکت می‌کنند و رویت سه خروار خاک می‌ریزند، تو حساب کن نیم خروار. شخص ثروتمند که از طرز حرف زدن پزشک خوشش نیامده بود، از جا برخاست و با عصبانیت گفت: این چه طرز حرف زدن با مریض است آقای دکتر؟ پزشک گفت: شوخی کردم. مرگ حق است. برخی کم‌کم مریض می‌شوند و می‌میرند و برخی یکهو می‌افتند و می‌میرند. در جواب آزمایشت چیز مشکوکی نیست. با این‌حساب تو جزو دسته دومی. برو و حالش را ببر. شخص ثروتمند که همیشه تصور می‌کرد جزو دسته اول است، با شنیدن این جمله همان‌طور که عصبانی بود، دچار ایست قلبی شد و همانجا افتاد و جان به جان‌آفرین تسلیم کرد. یادش گرامی و راهش پررهرو باد. پی‌نوشت:‌ منشی پزشک پس از مراسم چهلم شخص ثروتمند، هزینه ویزیت را از بازماندگانش دریافت کرد.

امید مهدی‌نژاد

طنزنویس