قوت زبان را جدی بگیریم

قطعا ما به لحاظ قصه، کارگردانی، بازیگری، چهره‌پردازی و حتی در دیگر عوامل پشت صحنه که بسیار تخصص دارند، خیلی حرف برای گفتن داریم و اگر از همه اینها به‌خوبی استفاده کنیم، شک نکنید هرگز بیننده جذب شبکه‌های خارجی نخواهد شد.
ما بهترین سرمایه‌های انسانی را در این زمینه داریم و این خود بزرگ‌ترین نعمت است. به جرات می‌توانم بگویم در همه زمینه‌ها از همسایگان غنی‌تر هستیم و در حال حاضر واجب و لازم است از همه این قابلیت‌های خدادادی، بهره ببریم.
در بهره‌برداری از استعدادهایی که باید به سمع و نظر بینندگان برسد قوت صدا بسیار مهم است. باید بازیگرانی را به کار گمارد که زبان مادری را بشناسند.
باید از مجریانی استفاده کرد که دایره واژگانی زبان فارسی‌شان گسترده و متنوع باشد.
در حیطه تخصصی خودم که دوبله است نیز زبان است که حس و حال محصول را به مخاطب متبادر می‌کند.
اگر می‌بینید دوبله‌های ماهواره‌ای به دل نمی‌نشیند ولی دوبله‌های وطنی جلب توجه می‌کند، به دلیل شناخت زبان معیار و استفاده به‌جا از آن است.
خیلی‌ها گمان دارند بازیگر خوبی‌اند یا دوبلور خوبی هستند ولی نمی‌دانند در حرف زدن فارسی الکن هستند و فقط یک سری واژگان را حفظ و تکرار می‌کنند.
در حرفه دوبله گوینده‌هایی که برای این کار می‌آیند باید سنشان زیر 30 سال باشد که تست صدا بدهند چون کار دوبلوری کار پرمشغله و سختی است و کسانی که می‌خواهند گوینده فیلم شوند باید توانایی بالایی داشته باشند تا بتوانند بیاموزند و بخوانند تا بر زبان مادری مسلط باشند.
بارها جوانانی را دیده‌ام که به گمان خوش‌صدایی وارد کار دوبله شده‌اند ولی چون نتوانستند خود را به‌لحاظ دانش زبانی و بیانی ارتقا دهند بعد از مدتی خسته شدند و قید دوبلوری را زدند.
در بازیگری هم همین است یعنی اگر بازیگر همه فن حریفی باشید و در زبان ضعیف باشید، کاری از پیش نمی‌برید.
باید کاری کرد که در تولیدات رسانه ملی چه محصولات نمایشی اصلی و چه محصولات دوبله زبان فارسی درست بیان شود تا حتی آنها که کم و کاستی در ادبیات فارسی دارند برای رفع کمبود به محصولات رسانه ملی رجوع کنند.

ناصر ممدوح

دوبلور و بازیگر