همینگوی از صید ماهی 226 کیلویی تا فروش نامه 28 هزاردلاری

آن‌طور که ایران‌آرت نوشته، یک نامه 83 ساله که ارنست همینگوی در آن جزئیات شکار یک نیزه‌‌ماهی 220 کیلویی را شرح داده، به قیمت 28 هزار دلار فروخته شد.

نویسنده نامدار آمریکایی، نامه مربوط به شکار نیزه‌ماهی آبی را هشتم می ‌1935 به دبیر بخش ماهیگیری روزنامه میامی‌هرالد فرستاد و در آن ماجرایی را شرح داد که تصور می‌شود الهام‌بخش ابتدایی نگارش داستان تحسین‌شده «پیرمرد و دریا» باشد. همینگوی که آن زمان 46 سال داشت، همراه دوستش هنری استریتر یک نیزه‌ماهی 500 پوندی (226 کیلویی) در آب‌های جزیره بیمینی باهاماس شکار کرد و کوشید آن را از هجوم کوسه‌ها در امان نگه دارد.

در بخشی از نامه قدیمی همینگوی چنین آمده است: «ماهی 18 بار جهید و یک ساعت طول کشید تا این حیوان سنگین را داخل قایق بیاوریم. کارها را به سرعت انجام دادیم و آن را درست وقتی درون قایق کشیدیم که کوسه‌ها حمله را آغاز کرده بودند». او کمتر از 20 سال بعد از این شکار، داستان «پیرمرد و دریا» را نوشت و در آن ماجرای مبارزه سانتیاگو، پیرمرد کوبایی را با یک نیزه‌ماهی غول پیکر روایت کرد؛ کتاب
سال 1952 منتشر شد.

براساس روایت همینگوی، اگر کوسه‌ها اجازه می‌دادند نیزه‌ماهی سالم بماند، وزن آن می‌توانست بین 700 تا 900 پوند باشد. هر چند شکار یک نیزه‌ماهی 500 پوندی هم در نوع خودش یک رکورد بود، اما تامی گیفورد پیشتر یک ماهی 880 پوندی شکار و نام خود را در سال 1930 در کتاب رکوردها ثبت کرده بود. حراجی نیت دی. سندرز نامه 83 ساله همینگوی را با پاکت نامه و امضای این نویسنده نامدار فروخت.

حکایتی دیگر که به نظر می‌رسد در نوشته‌شدن «پیرمرد و دریا» موثر بوده، گفته‌های یکی از دوستان کوبایی همینگوی به نام کارلوس گوتیه‌رز است. در شماره آوریل 1936 نشریه اسکوایر، همینگوی نوشت: «کارلوس ماجرای پیرمردی را برای من تعریف کرد که تنها در قایق کوچک خود در آب‌های کاباناس ماهیگیری می‌کرد. او یک‌بار یک ماهی بزرگ به دام انداخت و حیوان چنان سنگین بود که می‌توانست قایق را از دریا بیرون بکشد.»

دو روز بعد ماهی، قایق پیرمرد را 60 مایل به سمت شرق برده بود و این سرآغاز نگارش یکی از ماندگارترین داستان‌های تاریخ ادبیات جهان شد. همینگوی سه سال بعد به ناشر خود گفته بود می‌خواهد یک مجموعه داستان کوتاه بنویسد که یکی از داستان‌ها درباره پیرمردی ماهیگیر در دریاست. هر چند او سراغ «زنگ‌ها برای که به صدا درمی‌آیند» رفت.

نویسنده نامدار آمریکایی، داستان ماهیگیر پیر را تا ژانویه 1951 کنار گذاشت و وقتی «پیرمرد و دریا» در 1952 منتشر شد، دو جایزه بسیار مهم ادبی برای همینگوی به ارمغان آورد؛ پولیتزر در سال 1953 و نوبل ادبیات
در سال 1954.