بچه‌های گروهان بلال؛ یادآور خاطرات جنگ

اولین نکته‌ای که مخاطب را برای تماشای این اثر جذب می‌کند، تیتراژ شروع سریال است که مخاطبان را به دهه 60 و هشت سال جنگ تحمیلی می‌برد، فضای تیتراژ کاملا حس نوستالژی برای مخاطب دارد و متوجه می‌شود با یک اثر جنگی رو به رو است. علاوه بر آن دیدن نام امرا... احمدجو، نویسنده و کارگردان به نام کشور که مجموعه موفق روزی روزگاری را در کارنامه دارد، در تیتراژ سریال و در کسوت بازنویس فیلمنامه، حس بهتری به مخاطب می‌دهد؛ زیرا متوجه می‌شود با فیلمنامه‌ای رو‌به‌روست که با قلم شیوای احمدجو بازنویسی شده است. قسمت اول این مجموعه با فضای جنگ و حضور رزمندگان در خط مقدم آغاز شد. البته معرفی کاراکترها در نخستین قسمت از این مجموعه تلویزیونی خیلی برای مخاطب گیرایی ندارد، به ویژه کاراکتر طنازی که ایمان صفا بازی می‌کند. با وجود این‌که این بازیگر تلاش کرده تا با خنده‌های بیش از اندازه در فضای جبهه، قصه را طناز کند؛ اما چندان موفق نبوده و برای مخاطب هم جذابیت ندارد. اما قصه از قسمت دوم و بعد از معرفی کاراکترها رنگ و لعاب دیگری به خودش گرفت و به قول معروف داستان قوام و انسجام خودش را پیدا کرد. از قسمت دوم گروهان بلال به تصویر کشیده شد که گروهی از جوانان هستند و فردی به نام رحیم آنها را آموزش می‌دهد. البته رحیم بناچار فرماندهی این گروهان را پذیرفته و در سودای رفتن دوباره به خط مقدم است. بین جوانان و رحیم، فرمانده اتفاقات با نمک در قصه می‌افتد که مخاطب را علاقه‌مند به تماشای سریال می‌کند. گرچه تعلیق‌های قصه کم است و خیلی در این بخش نمی‌تواند ذهن مخاطب را درگیر کند، اما داستان شیرین است و همین باعث می‌شود تا بیننده از تماشای سریال لذت ببرد و آن را هم دوست داشته باشد. از سوی دیگر نگاه سازندگان این سریال ستودنی است، زیرا سعی کرده‌اند از یک زاویه تازه به جنگ بپردازند تا برای مخاطب جذاب و دیدنی باشد. البته ناگفته‌های بسیاری از جنگ باقی مانده و هنرمندان می‌توانند با نگاه عمیق‌تر به موضوع هشت سال جنگ تحمیلی به زوایای تازه‌تری بپردازند که تماشای آن هم برای مخاطبان جالب باشد، بنابراین این توقع از هنرمندان می‌رود تا نسبت به این موضوع بی‌تفاوت نباشند و با آثاری قوی بتوانند از این طریق بخش‌های ناگفته جنگ را به بهترین شکل به تصویر بکشند.

فاطمه عودباشی

رسانه