چگونه می توان از یک چهره محبوب به یک منفور تبدیل شد؟!

به گزارش جام جم آنلاین ، «ایلکای گوندوگان» راهی را که آغاز کرده ادامه می دهد. حتی اگر لازم باشد دست سیاستمداران دیگری را بفشارد و تکان بدهد....

از روزی که او و هم تیمی اش مسوت اوزیل در کنار اردوغان رئیس جمهور ترکیه ایستادند و عکس گرفتند تا امروز که پس از حاشیه های آن عکس به چهره ای منفور تبدیل شده اند مدت زمان زیادی نمی گذرد. این دو هر دو ترک تبار هستند و در تیم ملی آلمان بازی می کنند. البته باید گفت بازی می کردند. از نظر منتقدان این دو با وارد شدن به امور سیاسی کار اشتباهی کردند اما نظر این دو را بخواهید می گویند نژادپرستی به طرز وحشتناکی بیداد می کند و این موضوع که اکنون تحت شدیدترین فشارها هستند به این دلیل است که آن دو ترک تبارهایی به شمار می روند که برای آلمان بازی کرده اند وگرنه کارشان (دیدار با اردوغان) ربطی به مسائل سیاسی نداشته است.

گوندوگان وقتی با تیم ملی آلمان در راه آماده سازی جام جهانی 2018 قرار داشت با اتفاق عجیبی روبرو شد. پس از بازگشت از تمرینات متوجه شد که هولیگان ها به اتومبیلش آسیب زده اند. خودش می گوید اگر ترک تبار نبود و اصلیتی آلمانی و خالص داشت اتومبیلش به آن حال و روز نمی افتاد. این روند ادامه داشت تا پنج شنبه هفته گذشته یعنی وقتی فرانسه و آلمان در لیگ ملت های اروپا بدون گل مساوی کردند و گوندوگان به شدت از سوی هواداران هو شد. آیا این هو شدن باز هم به ملاقات او و مسوت اوزیل با رئیس جمهور ترکیه در ماه می برمی گردد و یا پای مسائل نژادپرستانه در میان است؟ به هر حال هر چه که بود مسوت اوزیل آنچنان تحت فشار شدید قرار گرفت که ترجیح داد پس از جام جهانی برای همیشه از رده ملی بازنشسته شود. اما فشارها پس از خداحافظی او حتی بیشتر هم شد. فدراسیون فوتبال آلمان سعی نکرد حامی اوزیل باشد. برخی از هم تیمی هایش نیز او را مورد سرزنش قرار دادند. نفرت عمومی از او درشبکه های اجتماعی هم بالاتر رفت.

در تابستانی که گذشت راه اوزیل از آلمان جدا شد. در واقع ملاقات با اردوغان تاثیر بسیار زیادی بر روی سرنوشت او گذاشت. دیدار او و گوندوگان با رئیس جمهور ترکیه اصلا برای چه بود؟ یک منبع همان روزها گزارش داد که این دو بازیکن ترک تبار تیم ملی فوتبال آمان با برنامه ریزی یک سازمان خیریه که در جهت بهبود زندگی کودکان فعالیت می کند با رئیس جمهور ترکیه ملاقات کرده بودند. در واقع این ملاقات در جهت اهداف سیاسی و یا مسائلی از این دست نبوده و فقط به مسائل عام المنفعه ارتباط دارد.

وقتی تیم ملی فوتبال آلمان در جام جهانی 2018 در همان مرحله گروهی حذف شد بار زیادی از انتقادات بر روی دوش مسوت اوزیل بود، همان ستاره ای که چهار سال پیش کاپ قهرمانی جام جهانی 2014 را بالای سر برد. جمله مشهور او پس از وداع با تیم ملی آلمان از یاد نمی رود: «وقتی ما می بریم آلمانی هستیم اما وقتی می بازیم مهاجر می شویم. این به خاطر این است که ترکیه ای هستیم؟ این فقط به این خاطر است که ما مسلمان هستیم؟ ». اوزیل از هم تیمی هایش هم انتقاد می کند. می گوید آنها به عنوان هم تیمی هرگز او را حمایت نکردند و نشان دادند که یک تیم واقعی نیستند. کراب که یک معلم آلمانی است و قبلا معلم اوزیل بود از معدود کسانی است که از مسوت اوزیل حمایت می کند. او گفت: «او به کسانی احتیاج دارد که دور و برش باشند و از او حمایت کنند تا احساس امنیت کنند. اما مردم می گویند او پول زیادی دارد و از یک امتیاز ویژه برخوردار است پس چرا شکایت می کند؟ این طرز فکر اشتباه است. مسوت به این نیاز دارد که دیگران حمایتش کنند و چون این حمایت وجود ندارد بی تابی می کند.»

اوزیل این روزها تنهاست. هرگز در زندگی اش تا این اندازه احساس تنهایی نکرده بود. او دیگر آلمانی نیست.

منبع: دیلی میل / مترجم: هیلدا حسینی خواه