گزارش ویژه؛ همه بازی‌های رسانه‌ای کی‌روش

به گزارش جام جم آنلاین ، روزنامه ایران ورزشی نوشت: داستان این پیشنهادهای رسانه‌ای از سال 90 و تنها چند ماه بعد از حضور کی‌روش شروع شد. ساندرلند در تاریخ 11 آذر 1390 و بعد از اخراج استیو بروس سراغ کی‌روش آمد اما او ترجیح داد در ایران بماند و تیم ملی را برای صعود به جام جهانی آماده کند! بعد از ساندرلند، رسانه‌ها در خرداد‌ماه سال 1392 از پیشنهاد پورتو برای جذب کی‌روش نوشتند و چندین روز به آن پرداختند. در حد یک پیشنهاد جدی و به‌عنوان جانشین ویتور پریرا. این اتفاق همانطور که پیش‌بینی می‌شد رخ نداد و کی‌روش هم به کشورش برنگشت.

تیم ملی آمریکا گزینه بعدی بود. در تیر 1392 و به‌عنوان جانشین بردلی که در کونکاکاف نتایج ضعیفی کسب کرد. در نهایت اما یورگن کلینزمن سرمربی تیم ملی آمریکا شد. سرمربی سابق تیم ملی آلمان که چندین سال هم روی نیمکت آمریکا نشست. از قاره آمریکا به آسیا برمی‌گردیم. 28 شهریور 1392، خبری منتشر شد مبنی بر پیشنهاد فدراسیون فوتبال قطر به کارلوس کی‌روش. البته نه به‌عنوان سرمربی بلکه ریاست کمیته استعدادیابی. این پیشنهاد نجومی- از نظر رسانه‌ها- نیز نتوانست کی‌روش را از تیم ملی ایران جدا کند.

منچستریونایتد با هدایت دیوید مویس نتایج ضعیفی کسب کرد و به همین دلیل خانواده گلیزر تصمیم گرفتند تا مویس را اخراج کنند. یک روزنامه در تاریخ 2 اردیبهشت 1393 اعلام کرد سران باشگاه منچستریونایتد در پی مذاکره با چند مربی برای قبول هدایت این تیم هستند که در این بین نام کارلوس کی‌روش، سرمربی تیم ملی فوتبال ایران نیز به چشم می‌خورد. در نهایت لوییس فان‌خال روی نیمکت منچستریونایتد نشست و این موقعیت ویژه در اختیار کی‌روش قرار نگرفت.

13 شهریور 1393 از لیدزیونایتد، تیمی در منطقه یورک شایر که حدود یک دهه است از لیگ برتر فاصله گرفته به‌عنوان مشتری کی‌روش نام برده شد. رسانه‌های انگلیسی نوشتند ماسیمو سلینو مالک لیدز روی جذب دستیار سابق فرگوسن نظر مثبت دارد اما می‌دانید چه کسی سرمربی شد؟ استیو کلارک از انگلستان.

از جزیره به قاره آفریقا برویم و کشور آفریقای جنوبی. این تیم دو ماه پس از قطع همکاری با گوردون ایگسوند همچنان بدون مربی بود و در دو مقطع- خرداد و بهمن 1393- به کی‌روش پیشنهاد همکاری داد اما سرمربی ایران نپذیرفت با فدراسیون فوتبال آفریقای جنوبی همکاری کند! آن هم در شرایطی که خانواده کی‌روش آنجا زندگی می‌کنند و او یک جزیره همان نزدیکی‌ها هم به نام خود دارد.

بهمن 1393 یک سایت گزارش داد که با وجود محرمانه بودن فعالیت کمیته فنی فدراسیون ژاپن شنیده می‌شود کارلوس کی‌روش در صدر گزینه‌های هدایت تیم ملی این کشور قرار گرفته است. وحید هلیل هودزیچ در نهایت روی نیمکت تیم ملی ژاپن نشست و نوبت به کارلوس کی‌روش نرسید. فدراسیون فوتبال عربستان در همین ماه واسطه خود را مامور مذاکره با کی‌روش کرد اما سرمربی تیم ملی ایران پیشنهاد آنها را قبول نکرد. بیلسا هدایت عربستان را به دست گرفت اما او هم روی نیمکت آنها دوام نیاورد.

رسانه‌های انگلیسی گزارش دادند کویینزپارک رنجرز در تاریخ 8 اسفند 1393 دنبال جذب کی‌روش بود. تونی فرناندز، مالک کیو‌پی‌آر کی‌روش را برای هدایت این تیم مد نظر داشت اما کی‌روش به این تیم لیگ برتری که زمانی هدایتش را هری ردنپ بر عهده داشت نرفت چون می‌خواست در تیم ملی ایران بماند. 25 فروردین 1394، آفریقای جنوبی دوباره سراغ کی‌روش آمد. این بار نه برای مربیگری که با عنوان مدیر فنی. کارلوس کی‌روش در ایران ماند و مدیر فنی بافانابافانا نیز نشد.

کارلوس میگوئل آیوار، رییس باشگاه سائوپائولو در تاریخ 6 خرداد 1394 اعلام کرد که این هفته قرار ملاقاتی با نماینده کارلوس کی‌روش، سرمربی فعلی تیم ملی ایران خواهد داشت تا این مربی را برای سفر به آمریکای‌ جنوبی قانع کند. یک سایت درباره پیشنهاد سائوپائولو به کی‌روش نوشت: «سائوپائولو هم‌اکنون با هدایت میلتون کروز برزیلی از 3 دیدار در سری A برزیل 6 امتیاز گرفته است اما مسوولان این باشگاه که در زمان رقابت‌های جام جهانی 2014 از نزدیک با کارلوس کی‌روش ملاقات داشته‌اند، به شدت به دنبال جذب این مربی پرتغالی هستند.» کی‌روش به برزیل هم نرفت تا سرمربی سائوپائولو شود.

7 مرداد 1394. فدراسیون فوتبال مکزیک آماده مذاکره با کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی ایران است. خبر احتمال همکاری کی‌روش و مکزیک را ابتدا یک سایت معتبر مکزیکی منتشر کرد و سپس رسانه‌های ورزشی پرتغال ادعا کردند از میان بنتو یا کی‌روش یک نفر سرمربی مکزیک می‌شود. کارلوس کی‌روش با ایران قرارداد داشت و بعید بود از ایران برود اما به هرحال مکزیکی‌ها هم بدشان نمی‌آمد با او کار کنند که این همکاری میسر نشد.

بعد از مکزیک نوبت به استرالیا رسید تا در دو مقطع برای جذب کی‌روش تلاش کند. ابتدا 30 خرداد 96 و سپس 4 آذر همین سال. پاسخ کی‌روش به هر دو پیشنهاد منفی بود. هر چند فقط در رسانه‌ها این پیشنهادها را دیدیم و همانجا هم مشخص شد کی‌روش در ایران می‌ماند و به استرالیا نمی‌رود. 18 بهمن 96 هم نوبت به یکی دیگر از تیم‌های آسیایی رسید تا برای شکار کی‌روش تلاش خود را آغاز کند؛ تیم ملی ازبکستان که با ساموئل بابایان قطع همکاری کرده و دنبال سرمربی بزرگی می‌گشت. مذاکره با ازبکستان به توافق نزدیک شد اما امضای قرارداد نه.

رسانه‌ها در تاریخ 31 فروردین 97 نام کی‌روش را میان گزینه‌های مربیگری در تیم ملی کامرون نوشتند. تیمی که موفق نشد همراه با هوگو بروس به جام جهانی 2018 صعود کند. سایت بلژیکی camer در گزارشی نوشت: «به نظر می‌رسد کارلوس کی‌روش که اولویت کامرون برای سرمربیگری تیم ملی فوتبالش است تمایلی به آغاز این ماجراجویی ندارد.»

بعد از جام جهانی روسیه هم که نام کی‌روش کنار الجزایر و باشگاه الزمالک مصر دیده می‌شد. اتفاقاً با استفاده از این پیشنهادها، کی‌روش تا توانست برای فدراسیون فوتبال ایران ناز کرد و برای ملت ایران نامه‌های خداحافظی نوشت. سایت «النهار» الجزایر اما بالاخره خبر از عقد قرارداد رسمی با جمال بلماضی داد. سوال اما اینجاست که این پیشنهادهای صرفا رسانه‌‌ای کی‌روش تا کجا ادامه خواهد داشت و تا چه زمانی فدراسیون فوتبال قرار است در ازای این بازی‌ها، مقابل کی‌روش کوتاه بیاید؟