معمای 12 ساله شلیک مرگبار به زانتیا

به گزارش جام‌جم، رسیدگی به این پرونده از پاییز سال 85 و به‌دنبال کشته‌شدن راننده یک دستگاه زانتیا به نام علی در جاده پاکدشت در دستور کار پلیس قرار گرفت. شواهد نشان می‌داد چهار مردناشناس شبانه راه زانتیا را بستند و یکی از آنها با کلاشینکف راننده را هدف رگبار گلوله قرار داد و پس از آن به سرعت گریختند.

یکی از برادران علی که شاهد جنایت بود به ماموران گفت: علی راننده بود. من روی صندلی کنار او نشسته بودم و برادر کوچک ما روی صندلی عقب ماشین بود. ساعت حدود ۱۲ شب بود که از پاکدشت به تهران برمی‌گشتیم که چهار مرد ناشناس در جاده سد راهمان شدند. به محض این‌که علی ترمز کرد یکی از آنها کلاشینکفی را که در دست داشت مقابل برادرمان گرفت و به علی شلیک کرد. مردان ناشناس صورت‌هایشان را پوشانده بودند و قابل شناسایی نبودند.

به دنبال اظهارات برادر قربانی، تحقیقات پلیسی آغاز شد و ماموران به اختلاف‌های دنباله‌دار علی و برادرانش با مرد جوانی به نام جواد و خانواده وی پی‌بردند. شواهد نشان می‌داد چند سال قبل برادر جواد با شلیک گلوله کشته شده و قاتل وی هرگز شناسایی نشده بود. خانواده جواد همیشه علی و برادرانش را در این جنایت مقصر می‌دانستند.

در حالی که فرضیه جنایت کینه‌جویانه قوت گرفته بود، جواد و سه نفر از بستگانش بازداشت شدند و خودشان را بی گناه خواندند.

قضات دادگاه، جواد را به قصاص محکوم کردند. اما این حکم بعد از 12سال به خاطر برخی ایرادهای قضایی و حضور شاهدانی که خانواده وی به دادگاه معرفی کرده بودند در دیوان عالی کشور شکسته شد و جواد دیروز در شعبه ششم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی شقاقی و با حضور یک قاضی مستشار پای میز محاکمه ایستاد.

در ابتدای این جلسه اولیای‌دم برای جواد حکم قصاص خواستند.

سپس جواد روبه‌روی قضات ایستاد و گفت: شبی که علی در جاده پاکدشت کشته شد، من مهمان خانه یکی از اقوام بودم. حتی توانستم چند نفر از آنها را به عنوان شاهد به دادگاه معرفی کنم تا شهادت دهند آن شب در محل جنایت نبوده‌ام. به همین خاطر هم حکم قصاصم شکسته شد. ولی بعد از آن برادران علی شاهدان دیگری را به دادگاه معرفی کردند که شهادت دهند من آن شب در خانه بستگانم نبوده‌ام.