پیشگویی جام‌جهانی از روی شعار ها

روسیه که در این دوره میزبان جام جهانی است گویا با شعار «با قلبی گشاده بازی کن» تلاش داشته تا آقایی و میزبانی‌اش را به رخ بکشد .

بعضی تیم‌ها مثل ایران و سوئد و سوئیس، کاستاریکا و پرو هم صرفا قصد داشته‌اند تا به تیم‌هایشان روحیه داده و نشان دهند که تمام مردم حامی آنها هستند‌. «80 میلیون نفر، یک ملت، یک نبض» شعار این دوره تیم ملی فوتبال کشورمان است‌. کاستاریکا با شعار «هیچ چیز غیرممکن نیست وقتی با تمام کشور بازی کنی» و پرو با شعار «ما برگشتیم! 30 میلیون پرویی با هم سفر می‌کنند» هم همین قصد را داشته‌اند. شعار سوئد هم شبیه همین‌هاست: «با هم برای سوئد» و همین‌طور تا حدی هم سوئیس: «4 زبان، یک ملت».

انگلیس‌ها تلاش داشته‌اند تا بازیکنانشان را در عمل انجام شده قرار دهند و شعاری بدهند که تیم فوتبالشان جرات ضعیف بازی کردن نداشته باشند‌. آنها با شعارشان این پیام را رسانده‌اند که مردم انگلستان منتظر نشسته‌اند تا فقط خبر پیروزی‌های تیم‌شان را بشنوند و اگر نشوند و نبینند لابد خدا به داد تیم انگلوساکسون‌ها برسد. روی همین حساب هم شعارشان این است: «پیروزی را برای‌مان به ارمغان بیاورید». شعار مکزیکی‌ها هم اگرچه ضرب‌شعار انگلیس را ندارد، اما تا اندازه زیادی شبیه آنهاست: «ساخت مکزیک، ساخته شده برای پیروزی».

مسئولان ورزشی عربستان سعودی خواسته‌اند وجه حماسی به تیم فوتبالشان بدهند، اما بدترین انتخاب را در نسبت دادن چیزی به تیم کرده‌اند. آنها انگار یادشان رفته که سال‌ها پیش و در جنگ‌های صلیبی، شوالیه‌ها مقابل آنها ایستاده بودند و با مسلمانان مبارزه می‌کردند. آنها حالا در آرزوی شوالیه شدن،

برای شعار تیم‌شان این شعار را انتخاب کرده‌اند: «شوالیه‌های صحرا» حال باید منتظر ماند و دید که عربستانی‌های سیه‌چرده با لباس شوالیه‌ها می‌توانند توپ را در عوض صحرا، میان زمین چمن بغلتانند یا کاری می‌کنند که شوالیه‌ها برای پس‌گرفتن لباس‌هایشان از آنها تا روسیه گز کنند.

بعضی تیمها هم مثل آرژانتین در خیال و رویای رسیدن به سا‌ل‌های نه‌چندان دور و آمدن مارادونا و کانی گیا‌ها شعارش را:‌ «با هم برای یک رؤیا» قرار داده است. شعار کلمبیا هم چیزی شبیه شعار آنهاست و امید دارند شاید دوباره اسکوبار و والدراما و هیگوییتایی برسد و تعبیر رویایشان تکرار شود. آنها هم شعارشان این است: «یک رؤیا، سه رنگ و 50 میلیون قلب» و همین‌طور کرواسی با این شعار: «کشوری کوچک، رؤیاهایی بزرگ » یا ایسلند: «بیاید رؤیای‌مان را محقق کنیم» و صربستان:«یک تیم، یک رؤیا ـ صربستان».

بعضی تیمها سعی کرده‌اند با شعارشان فقط به تیم ملی کشورشان روحیه بدهند و معلوم است که امید چندانی به موفقیت آنها ندارند و به قول بعضی گزارشگرهای ورزشی به دنبال یک بازی آبرومند هستند که شکست هم چیزی از ارزش‌هایش کم نکند. از جمله این تیم‌ها و شعارها می‌شود به این موارد اشاره کرد:

استرالیا که چند سال پیش از ایران زخم خورده بود، اینبار ظاهرا راحت‌تر به جام جهانی آمده اما امیدی ندارد. آنها فقط آمده‌اند تا آبرومندانه ببازند و شعارشان این است: «شجاع باش، برجسته باش، ساکروس، سبز و طلایی» یا سنگال با این شعار: «غیرممکن سنگالی نیست» و همین‌طور پرتغال بدون اوزه بیو و فیگو که شعارش این است: «گذشته‌ای باشکوه، حالی برای تاریخ‌سازی» و تونس: «روسیه، عقاب‌ها می‌آیند، بازیکنان و هواداران دست در دست».

بعضی دیگر حضور در جام جهانی را فقط یک تکلیف یا ماموریت برای خود دانسته‌اند که باید به شکل درستی انجامش داد و نتیجه گرفتن را در اولویت بعدی قرار داده‌اند. مثل تیم‌های ژاپن و بلژیک .

بلژیک که دیگر در آن خبری از شیفو نیست هم با شعار «مأموریت شیاطین سرخ» آمده است تا رفع تکلیف کند و همین‌طور ژاپن با شعار«زمان نبرد است، سامورایی آبی».

بعضی دیگر خود را برنده نهایی دانسته اند و در شعارشان تلاش کرده اند تا خوشنودی پیش از قهرمانی را نشان دهند. مثل برزیل، برزیل: «فراتر از 5 ستاره، 200 میلیون قلب» یا آلمان‌ها که ظاهرا با کلی امید و آرزو می‌آیند و سودای بزرگی در سر دارند وگرنه شعار تیم‌شان این نبود: «بیاید تاریخ‌سازی کنیم» و همین‌طور دانمارک با این شعار: «با هم تاریخ را می‌سازیم» و همین‌طور اسپانیا: «در کنار هم شکست‌ناپذیر هستیم».

ازجمله شعارهای این دوره هم که در آن از نمادها و اسطوره و اشکال پرچمشان استفاده شده می‌توان به اینها اشاره کرد:

مصر: «وقتی صحبت از فراعنه باشد، دنیا باید بایستد و گوش دهد»، مراکش: «شیرهای اطلس، افتخار مراکش»، نیجریه: «بال‌های افتخار آفریقا»، کره جنوبی: «ببرهای آسیا، فاتحان دنیا»، پاناما: «پاناما! قدرت دو دریا» و اروگوئه: «خورشید در روسیه می‌درخشد، آسمان کاملا آبی روشن است».

شعار فرانسه هم از شعارهای حماسی این دوره است: «قدرت تو، اشتیاق ما، آبی‌ها به پیش!».

خسته‌ترین شعار این دوره هم مربوط به لهستان است با این شعار: «لهستان به پیش».

کیوان امجدیان

روزنامه‌نگار