باور و مساله معماری امروز و معاصر

این چهره شاخص معماری ایران که همواره معتقد بوده مدرنیته نیازمند پیش‌نیازهایی در عرصه باور و فرهنگ جامعه است، در این گفت‌وگو هم همین باورش را توضیح داده است. او که مدرک دکترای خود را از دانشگاه فلورانس ایتالیا اخذ کرده و کارنامه درخشانی را در فعالیت خود به ثبت رسانده گفته: «مدرن، مدرن است و اگر شما ذره‌ای از گذشته در داخل آن بریزید، دیگر مدرن نیست. من یک مصاحبه مفصل چندین ساعته با یکی از دانشگاه‌های آمریکا داشتم که آنها مدام از عبارت «معماری معاصر ایران» استفاده می‌کردند. گفتم این چیزی که شما در موردش صحبت می‌کنید، معماری امروز است نه معماری معاصر. این‌ها با هم فرق دارند. معماری معاصر همان معماری قبل از انقلاب ما است.

وقتی شما یک دوره سیاسی را طی می‌کنید و گسستی به وجود می‌آید و دوباره یک دوره‌ای شروع می‌شود، تاریخ‌نویسان از نو شروع به نوشتن تاریخ اجتماعی، فرهنگی، صنعتی، بهداشتی و... این دوره می‌کنند و معماری هم جزئی از آن است. این می‌شود معاصر؛ یعنی یک دوره‌ای از یک جایی شروع شده و یک جایی تمام شده است. وقتی وارد دوره‌ای می‌شویم که هنوز تمام نشده، آن موقع داریم در مورد معماری امروز حرف می‌زنیم نه معاصر».