«پدرخوانده» به‌دنبال درآمد و پول!

قسمت دوم فیلمی که قرار بود لقب یکی از شاهکارهای کلاسیک تاریخ سینما را بگیرد، به‌خاطر پول و برای کسب درآمد ساخته شده بود و نه رضایت منتقدان و ماندگار شدن در تاریخ سینما! فرانسیس فوردکاپولا فیلمساز مطرح دهه هفتاد میلادی که جزو چهره‌های محبوب منتقدان بود، رسما اعتراف کرده که «پدرخوانده 2» را برای کسب درآمد ساخته است. او در اعترافی که بتازگی کرده، از جمله می‌گوید: «واقعا احساس می‌کردم که به همسرم بدهکار و مدیون هستم و باید هر طور شده، پول دربیاورم.» این فیلمساز در این گفت‌وگو صادقانه اعلام می‌کند که کارگردانی پدرخوانده2، حکم یک نیاز مالی ضروری و ضرب‌الاجل را برای خانواده‌اش داشت. فیلم سال 1990 اکران عمومی شد و البته از سوی منتقدان سینمایی در همان زمان مورد نقد و نکوهش قرار گرفت. منتقدان بدون این که بدانند دلیل اصلی فوردکاپولا از ساخت فیلم چه بوده، آن را کاری سطحی و معمولی ارزیابی کردند. به گفته آنها، این فیلم نتوانست ارزش‌های قسمت اول را حفظ کند. در حال حاضر هم، پدرخوانده 2 یکی از ضعیف‌ترین فیلم‌های سینمایی کارنامه هنری فورد کاپولا ارزیابی می‌شود. با آن که فیلم در زمان نمایش عمومی موفق شد در چند رشته مراسم اسکار نامزد دریافت جایزه شود، اما اهل فن گفتند این موفقیت به‌دلیل نسخه اصلی آن است و ارتباطی به خود این فیلم ندارد!

کد خبر: ۱۱۳۸۱۸۸

اظهارات اخیر فیلمساز و اعتراف صادقانه‌اش در رسانه‌های گروهی در حالی است که گفته می‌شود او قبل از این هم در این باره صحبت کرده است. از قرار معلوم او سال 2001 و در یک جمع خصوصی‌تر هم به این موضوع اشاره کرده بود. اما حاضران در جمع به دلایلی که چندان مشخص نیست، این حرف‌ها را به بیرون درز نداده‌اند. احتمالا آن‌ها ملاحظه خود فیلم ساز را کرده و ضرورتی ندیده‌اند گفته‌هایش را به‌صورت عمومی و علنی پخش کنند. حالا هم تحلیلگران هنری عقیده دارند اظهارات معترف‌گونه این فیلمساز ارزش چندانی ندارد و اگر این اظهارات همزمان با نمایش عمومی فیلم ابراز می‌شد، شاید تاثیر و اهمیتی می‌داشت. با این وجود، گفته‌های فورد کاپولا در تاریخ ثبت شده و به‌عنوان بخشی از واقعیت‌های مجموعه درام جنایتکارانه و مافیایی پدرخوانده، برای آیندگان و علاقه‌مندان دنیای سینما باقی خواهد ماند.

فورد کاپولا در گفت‌وگوی خود، چنین ادامه می‌دهد: «ورشکسته شده بودیم و باید کاری می‌کردم. برخورد و واکنش تماشاگران به پدرخوانده‌ها و «و اینک آخرالزمان» متفاوت و متنوع بود. در همان زمان، از سوی عده‌ای برخورد گرمی با آنها شد. بعضی‌ها دوستشان داشتند و برخی دیگر نه. آن زمان نمی‌دانستم باید چکار کنم و به کدام سمت بروم یا بچرخم. ماجراجویی‌های زیادی را از سر گذرانده بودم و بالاخره فرانک مانسوکو مدیر وقت کمپانی پارامونت سراغم آمد و به من گفت دوست داری قسمت سوم پدرخوانده را بسازی؟!»

منتقدان سینمایی از پدرخوانده که سال 1972 ساخته شد، به عنوان یکی از شاهکارهای تاریخ سینما اسم می‌برند. اما استقبال آن‌ها از دو قسمت بعدی فیلم، چندان زیاد نبود. حتی گفته شد بهتر بود کاپولا سراغ ساخت قسمت‌های بعدی این مجموعه فیلم نمی‌رفت. در نسخه اصلی فیلم، مارلون براندو در نقش دون کورلئونه یکی از بهترین کارهای سینمایی خود را ارائه داد. او سردسته یک گروه مافیایی ایتالیایی تبار در آمریکا بود و داستان فیلم، کاراکتری مطلوب و مثبت از او ارائه داد. این نوع ارائه کاراکتر، با واکنش منفی برخی از گروه‌های اجتماعی روبرو شد. اعتراض آنها به این بود که فیلم چهره‌ای غمخوارانه از گنگسترها و دنیای گنگستری به نمایش می‌گذارد و حضور براندوی محبوب عموم تماشاگران در نقش یک گنگستر موجه، باعث قداست این گروه اجتماعی و مثبت جلوه کردن‌شان می‌شود. با وجود این، فیلم فروش بسیار بالایی در جدول گیشه نمایش سینماها کرد. پدرخوانده با نگاهی به داستان نوول جنجالی و پرخواننده ماریو پوزو به همین نام ساخته شده بود.