از بیماری فشار گوش چه می‌دانید؟

معمولا چک قلبی ـ عروقی و چک مغز و اعصاب اولین قدمی است که برای بیمار انجام می‌شود. اگر دلیلی برای سرگیجه ناگهانی یافت نشود، ارزیابی گوش در اولویت قرار می‌گیرد. خیلی از بیماران باورشان نمی‌شود که این حمله ناگهانی و خطرناک، که ممکن است حتی بیمار را به زمین زده باشد، می‌تواند ناشی از اختلالی در گوش باشد.

یکی از اختلالات شایع گوش که با حملات ناگهانی سراغ بیمار می‌آید، سندرم منیر یا به صورت عامیانه بیماری فشار گوش است.

سندرم منیر در اثر افزایش فشار گوش داخلی رخ می‌دهد. از آنجا که گوش داخلی مسئول حس شنوایی و تعادل است، بیماری منیر اغلب این توابع را تحت تاثیر قرار می‌دهد بنابراین علائمی مانند کاهش شنوایی، وزوز گوش (زنگ زدن در گوش) و سرگیجه بیشتر در بیماری منیر شایع است.

ممکن است این علائم در شدت متفاوت بوده و در طول دوره بیماری، نوسان داشته باشد. شیوع منیر در سنین 40 تا 60 سالگی بسیار بالاست.

افزایش مایع گوش داخلی که آندولنف نامیده می‌شود، موجب بالارفتن فشار داخلی مایع گوش داخلی می‌شود.

هنوز مشخص نشده این افزایش مایع علت این بیماری است یا منیر نتیجه بیماری دیگری است. برای مثال بسیاری از بیماران دچار میگرن ممکن است علامت‌هایی شبیه منیر ایجاد کنند. از دیگر علت‌های این بیماری می‌توان به عفونت، آلرژی و ضربه به سر و استرس و اضطراب اشاره کرد.

از ویژگی‌های منیر، ناگهانی بودن حملات است. این حالت مدام در حال رخ دادن و ناپدید شدن است و حتی ممکن است ماه‌ها و سال‌ها بدون علامت در بدن باقی بماند.

علامت‌های اصلی بیماری منیر عبارتند از سرگیجه، کاهش شنوایی، وزوز گوش، احساس پری در گوش و سرگیجه‌های چرخشی و تهوع و استفراغ. گاهی ممکن است برخی از این علائم وجود داشته باشد. نکته مهم آن است که گاهی فشار گوش رخ می‌دهد بدون این‌که تشخیص قطعی بیماری منیر وجود داشته باشد. در این موارد ممکن است درمان بموقع مانع از بازگشت سرگیجه شود.

گر چه درمان قطعی برای بیماری منیر وجود ندارد، اما می‌توان با برخی از درمان‌ها علائم آن را کنترل کرد. درمان بیماری منیر توسط متخصص گوش و حلق و بینی انجام می‌شود.

بعضی از داروها نیز ممکن است تعداد حملات بیماری منیر را کاهش دهد. در موارد شدید که به دارو و دیگر تکنیک‌های غیرتهاجمی پاسخ نمی‌دهد، ممکن است عمل جراحی تجویز شود. داروهای ضد تهوع که به طور معمول برای تهوع و استفراغ استفاده می‌شود، می‌تواند به سرکوب سرگیجه کمک کند.

داروهای مورد استفاده در بیماری‌های حرکتی نیز ممکن است در این زمینه مفید باشد. دیورتیک با افزایش دفع آب از طریق ادرار می‌تواند در کاهش فشار مایع در گوش داخلی موثر باشد. این داروها ممکن است برای مدیریت بلند مدت بیماری استفاده شود.

کورتیکواستروئیدها نیز باعث کاهش التهاب شده و به نظر می‌رسد برای کاهش فشار مایع در گوش داخلی مفید باشد. با آنها نمی‌توان این بیماری را درمان کرد، اما در شدت علائم، کاهش ایجاد می‌کند.

جنتامایسین هم یک آنتی بیوتیک است که ممکن است به کاهش شدت و طول مدت سرگیجه کمک کند. این دارو گاهی به صورت تزریقی نیز تجویز می‌شود.

امروزه با پیشرفت فناوری، ارزیابی فشار گوش براحتی مقدور است. متخصصان شنوایی شناسی در کلینیک‌های تخصصی سرگیجه با استفاده از ابزارهای دقیق ارزیابی سرگیجه می‌توانند فشار گوش شما را ارزیابی کنند، بنابراین هر زمانی که علائم شبیه بیماری منیر را احساس کردید، می‌توانید با مراجعه به شنوایی شناس و متخصص گوش و حلق و بینی، اختلال گوش داخلی را تشخیص دهید.

هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید احتمال درمان شما افزایش می‌یابد و می‌توانید از وقوع سرگیجه‌های ناگهانی و حمله‌ای جلوگیری کنید.

دکتر نیما رضازاده - دکترای تخصصی ادیولوژی (شنوایی و تعادل) / جام جم