شفر در گفت و گو با کیکر: باید استقلال را به اوج برسانم

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از آی اسپورت ، گفتگوی کیکر با شفر با این مقدمه شروع شده است: «تا این اواخر جاماییکا،حالا هم در ایران. قبل‌تر در تایلند، آذربایجان، امارات و کامرون. به عنوان بازیکن حرفه‌ای و مربی سابق بوندس لیگا همچنان به سفر دنیاگردی ادامه می‌دهد.» متن مصاحبه کیکر با شفر را بخوانید:

آقای شفر چه عاملی باعث می‌شود که یک مربی ۶۷ ساله مثل شما با تیم استقلال تهران قراردادی ۲ ساله امضا کند؟

نمی‌خواستم به همسرم این اطمینان را بدهم که برای مدتی در خانه هستم. اگر کار نکنم، با گذر زمان از حرکت باز می‌مانم. اکنون بعد از ۶ سال دومرتبه در سطح باشگاهی مربی هستم. هر روز می‌توانم با تیم کار کنم. استقلال باشگاهی بزرگ است که می‌خواهم آن را باردیگر در لیگ قهرمانان هدایت کنم. ضمن آنکه رقابت با پرسپولیس، رقیب همشهری نیز وجود دارد. ما آبی هستیم و آنها قرمزند. استقلال بحران داشته و من موظفم باشگاه را دومرتبه به حالت عادی بازگردانم.

بعد از محرومیت جاماییکا در سال گذشته، دل‌تان نمی‌خواست در نزدیکی‌های وطن باشید و از حضور در آنجا لذت ببرید؟

چرا. چرا! به آرامشم نیاز داشتم. خروجم از جاماییکا خیلی استرس داشت. مجبور شدم به خاطرش استراحت کرده و خودم را پیدا کنم. منظورم به فدراسیون نیست بلکه به گروهی ازمردم که دنبال بازیکنان محلی می‌گشتند. اما آن دسته از بازیکنانی کیفیتی که من از انگلیس آوردم، را نداشتند. این نکته ما را در مسابقات گلد کاپ یا جام آمریکا ثابت کردیم.

هاینکس در بایرن دومرتبه مشغول به کار شده و شفر یعنی شما در تهران هستید. آیا آدم باید سماجت یکی از شاگردان هاننس وایس وایلر را داشته باشد تا شغلی را از دست ندهد؟

بله.اینطوری است که گویی دورانی که زیر نظر وایس وایلر کار می‌کردیم، کاملا روی ما تاثیر داشته است. واقعا کارکردن زیر نظر آن مربی که فوتبال را بسیار دوست داشت، خود یک مدرسه فوتبال بزرگ بود. وایس وایلر نسل کاملی از بزرگانی مثل نتسر، هاینکس وفوگتس تا شفر را داشت.

در ماه‌های اخیر این حس نیاز را که دومرتبه کار کنید، در خود می‌دیدید؟

در تابستان این مساله را حس کردم. اما لازم بود که در زمانی مناسب آن را انجام دهم. یعنی همان کاری که یوپ هاینکس کرد. شرایط من هم شبیه او است. چون باید استقلال را دومرتبه به اوج برسانم. به عنوان مثال دروازه‌بان ما امیدوار است در جام جهانی باشد. او می‌داند من زمانی در کارلسروهه گلری مثل اولیورکان را به اوج رساندم.

شما جو فوتبالی آسیا را با حضور در الاهلی دبی و العین می‌شناسید. هیجوقت فکر نکردید که شرایطی برای محرومیت‌های ایران پیش آید؟

نه.هرچند که اضافه می‌کنم من ایران را نمی‌شناختم. فقط چیزهایی را شنیده بودم.اما باید بگویم حیرت کردم چقدر اینجا زیبا است. مردم اینجا بی اندازه صمیمی هستند و اکثریت از فوتبال آلمان لذت می‌برند.

وقتی پیشنهاد استقلال را گرفتید، این موضوع را با چه کسی در میان گذاشتید؟

من با اریش روته مولر موضوع را در میان گذاشتم که قبلا معلم مربیگری‌ام بود. چیزهای را هم خواندم که قبلا پیرلیت بارسکی و توماس هسلر در ایران تجربه کردند. همچنین صحبتی با میشاییل هنکه داشتم که زمانی در استقلال کار می‌کرد.

در نخستین بازی لیگی، یک تساوی بدون گل مقابل فولاد گرفتید. می‌خواهید در چه قسمتی کار اساسی را انجام دهید؟

ابتدا باید روی بدنسازی کار کنیم. از صحبت‌هایی که شده، متوجه‌ام دوره آماده سازی ایده ال پیش نرفته است. بعد هم مصدومیت‌ها پیش آمده و همچنین مشکل حمله را نیز داریم که با جنگندگی کافی راه دروازه در پیش گرفته نمی‌شود. در این حالت هنوز خلایی هست. بله. یک تمام کننده کامل کم داریم. در حمله خیلی راحت توپ‌ها را از دست می‌دهیم و باید در این زمینه بسیار زیاد کار کنیم تا همه چیز ایده ال شود. اکنون داریم روی این مساله کار می‌کنیم که توپ را با کمترین تماس به گردش درآوریم. دنبال فورواردهایی می‌گردم. ما یکی داریم اما در محوطه نیست. اینطور نمی‌توانیم گل بزنیم.

سطح لیگ را چطور می‌بینید؟ به خصوص که ایران به تازگی برای جام جهانی انتخاب شد.

من قبلا ایران را در جام جهانی برزیل دیده بودم. تیم ملی خوب سازماندهی شده چون کارلوس کی‌روش، سرمربی پرتغالی کارش را خوب انجام داده است.

در نخستین روزهای حضور در تهران فرصتی هم که با پایتخت بیشتر آشنا شوید، کسب کردید؟

من باید از وسط شهر برای رفتن به تمرینات با خودرو می‌گذشتم. تهران شهری خیلی زیبا است و از آن خیلی خوشم می‌آید. در ورای آن سلسله جبال فوق العاده زیبا است و دیگر اینکه خیلی‌ها آلمانی حرف می‌زنند.

و ترافیک شهر چطور؟

ناراحتم نمی‌کند. خودشان می‌گویند هرچقدر خودرو بزرگ‌تر باشد، از سفر می‌توان بیشتر لذت برد.

وقتی قراردادتان به اتمام برسد، ۶۹ ساله هستید. می‌خواهید آن موقع بازنشسته شوید؟

نه. نه. من صبر می‌کنم که آنوقت هاینکس بالاخره فوتبال را به حال خود رها می‌کند یا نه....گذشته از شوخی بگویم من و او از این راه خیلی تجربیات کسب می‌کنیم که هیچ کس نمی‌تواند کسب کند. حرف آخر هم این که مربیگری سن و سال نمی‌شناسد.