بازدارندگی همه‌جانبه با دولت مقاومت

دولت مقاومت دولت مقتدری است، به این معنا که قادر به اعمال حاکمیت ملی در عرصه‌های داخلی و خارجی است.

در سیاست خارجی باید بتواند اهداف، منافع و حاکمیت خود را به‌عنوان بازیگر فعال در عرصه بین‌المللی بخوبی ایفا کند. دولت مقتدر، مولد قدرت سخت و نرم است.

در این چارچوب دولت مقتدر در تمام ابعاد بازدارنده است و چنین دولتی باید در همه ابعاد قدرت اعم از سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از توانی برخوردار باشد که بتواند امنیت خود را حفظ کند.

از دیگر ویژگی‌های دولت مقاومت این که چنین دولتی مستقل است به این معنا که تصمیم گیری و اقدام در عرصه سیاست خارجی را براساس منافع و اهداف خود تعیین می‌کند و نه براساس خوشایند دولت‌های بزرگ، بلکه خود این کشور براساس صلاحدید خود و در چارچوب آرمان‌ها و منافعش عمل می‌کند.

دولت مستقل به معنای دولت سلطه‌گر نیست در‌عین حال به معنای دولت مطیع قدرت‌های بزرگ هم نیست، بلکه دولت مستقل منافع خود را براساس اقتضائات، مقدورات و محذورات موجود پیگیری می‌کند و در ضمن در جهت تامین منافع کشور می‌تواند از انعطاف لازم هم برخوردار باشد.

طبیعتا دولت مقاومت دولت امن است و بالاترین ضریب امنیتی را در بعد سخت افزاری و نرام افزاری داشته و کمترین آسیب‌پذیری‌ را در ابعاد مختلف دارد.

دولت مقاومت باید با کمترین تهدیدات در داخل و همچنین کمترین آسیب‌پذیری‌هایی که اقتدار و حاکمیت ملی را مخدوش می‌کند، مواجه باشد و بتواند نقاط قوت خود را تقویت کرده و نقاط ضعفش را کاهش دهد.

براین اساس، جمهوری اسلامی ایران نه تنها باید از تمام فرصت‌ها استفاده کند بلکه در مقابل باید در سیاست خارجی، تهدیدها را به فرصت تبدیل کند.

در ضمن نباید از نظر دور داشت که یکی از ویژگی‌های دولت مقاومت، برخورداری از امنیت و اقتدار لازم است و بی‌تردید در خاورمیانه یکی از مولفه‌های قدرت سخت افزاری بنیه نظامی و قدرت بازدارندگی است.

جمهوری اسلامی ایران باید از توان نظامی کافی برخوردار باشد تا بتواند تهدیدات خارجی را خنثی کند، البته در عین حال باید از مولفه‌های قدرت نرم‌افزاری هم برخوردار بوده و اقتصاد پویا همراه با توانمندی و ثبات سیاسی داشته باشد.

بازدارندگی همه‌جانبه به معنای برخورداری از توانمندی‌های نظامی و اقتصادی است که هیچ کدام را نمی‌توان نادیده گرفت بلکه باید توازن و تعادلی بین این ابعاد مختلف در نظر گرفته شود بویژه در خاورمیانه که همچنان وضعیت رئالیستی مبتنی بر قدرت نظامی و سخت حاکم است و هنوز هم یکی از مهم‌ترین تهدیدات امنیت ملی ما نظامی است.

بنابراین هیچ تصمیم‌گیرنده عاقلی نفی نمی‌کند که قدرت نظامی و مولفه‌های سخت قدرت، همچنان به‌عنوان یکی از ابزارهای حفظ امنیت ملی ایران است.

دکتر سید جلال دهقانی‌فیروزآبادی - استاد دانشگاه علامه طباطبایی