همگام با آثار کانون نویسندگان و همیاران جوان روزگارجوانی درقاب عکس

شنبه ،31 فروردین ماه 1381 وقتی چشمم به صفحه جوان افتاد و طرح ایجاد کانون نویسندگان و همیاران جوان را خواندم بارقه ای از شور و شعف در من جان گرفت هر چند این حرکت بی شباهت به حرکت سازمان های ان جی او نیست لیکن حرکتی است که می تواند به نوبه خود جوانان

کد خبر: ۱۰۴۹۲

هنرمند کشورمان را از طریق روزنامه جام جم جلب کند و امید حرکت های تازه را نهادینه کند این جانب هم به زعم خود می خواهد در این موج تازه همسفر شود و اگر دوستان صفحه جوان این حق را به من بدهند، باعث خوشحالی من است. و اما درباره خودم :فعالیت های خود را از سال 69 با انجمن ادبی جوان سمنان آغاز کردم و بعدها کار خود را در جوار استادان و دوستانی ادامه دادم هم اکنون نیز به علت گذراندن دوران خدمت سربازی در شیراز به سر می برم و عضو انجمن روزنامه نگاران شیراز هستم محمود امیری نیا، این جوان رعنای ایرانی تقریبا جزو نخستین کسانی بود که به طرح کانون نویسندگان و همیاران جوان لبیک گفت و با ارسال متنها و مطالب زیبای خود به ما قوت قلب داد. برای شروع ، بد نیست مصاحبه ای از محمود برایتان چاپ کنیم که با دو نفر از عکاسان جوان شیرازی انجام داده است آرش کروپ یک از اعضای فعال انجمن عکاسان شیراز است که 27 زمستان را تا به حال پشت سر گذاشته است . می گوید : 10 سال است با دوربین آشنا شده ام و از4 سال پیش تا به حال با انجمن کار می کنم و علاقه زیادی به عکاسی دارم. می گوید: تنهایی طبیعت و سکوتی که در مناظر وجود دارد، حالتی برایم دارد که شاعرانه است و مرا عاشق و دیوانه خود می کند که عکس بگیرم یعنی می شود گفت عکس یک نوع شعر است؛ بله ، تا جایی که حتی برای بعضی عکسها می توانیم شعری بسازیم و در کنار آن عکس بگذاریم تا کامل شود عکاسی یک کار فردی است ، میانه ات با کار گروهی چطور است؛ در جمع خیلی چیزها را می شود یادگرفت ولی هنگام عکاسی باید تنها باشی در همه نمایشنامه هایی که بر پای می شود، اگر دقت کنید می بینید که کار گروهی شکل می گیرد، اما در مجموع برای هنرمند همین تنهایی هاست که او را به آنچه می خواهد می رساند به عنوان یک جوان با چه مشکلاتی درکار عکاسی روبه رو هستی؛ مشکلات زیاد است ابزار کار یک عکاس فیلم است که اگر نباشد، استعداد هنرمند خشک می شود بعضی از فیلمهایی که ما نیاز داریم در شهرمان پیدا نمی شود کلا امکانات عکاسی در شهرستان ها ناچیز است و این به ضرر ماست یکی دیگر از مشکلات این است که مردم هنوز با عکاسی خو نگرفته اند و انگار از عکس و دوربین و عکاس فراری هستند. دلیل آن هم متوجه بیشتر مطبوعات و رسانه ها و تلویزیون به هنرهایی مانند موسیقی است با وجود همه این مشکلات ، با چه انگیزه ای به کار عکاسی ادامه می دهی؛فقط به خاطر عشق به هنر عکاسی اسماعیل بشری ، یکی دیگر از اعضای انجمن عکاسی شیراز است از او می پرسم:عکاسی برای یک جوان هنرمند چه مفهومی دارد؛ عکاسی می تواند یکی از جذاب ترین و زیباترین هنرها محسوب شود همان طور که برای من این گونه است ، چون خیلی وقت است لطافت اطراف را از پشت دوربین بهتر می بینم و همه تلاشم این است که دنیایی که می بینم ، درعکس نشان دهم درواقع ، علاقه من بیشتر به انسان است لطافت و خشونت هر دو را انسان معنا می بخشد پس از عکاسی می خواهی به شناخت انسان برسی؛ خود شناخت انسان مهم است . یعنی اگر ما توانستیم یک جنبه انسانی را در عکس نشان دهیم ، تازه می توانیم بگوییم پرده ای از معرفت انسان کنار می رود اگر ما شناخت کافی درباره افراد دور و برمان داشته باشیم ، می توانیم این یک ده هزارم ثانیه را ثبت کنیم البته مدتها باید مطالعه و تلاش کنیم تا به این لحظات دستیابیم یعنی انتظار باید کشید؛ بله ، البته با شناخت و مطالعه ویژگی های افراد می توانیم در زمان کمتری با آنها آشنا شویم. از نظر تو مشکلات عکاسی برای جوانانی مثل خودت چیست؛ عکاسی یکی از هنرهای پرخرج دنیاست و از این جهت ، مشکلات فراوانی از نظر مادی گریبانگیر ماست یکی دیگر از اصلی ترین مشکلات هم ارتباط مردم با هنر عکاسی است آنها دوربین را قبول ندارند عکاس را مثل فرد مسلحی می بینند. یادم هست ، چند وقت پیش وقتی یکی از دوستانم در حال عکاسی بود، چند نفر به او حمله کردند و دوربینش را شکستند به نظر من ، مردم ما هنوز عکاسها را نمی شناسند و همین نبود شناخت باعث ایجاد مشکلات فراوانی شده است علت خلوت بودن نمایشگاه ها به نظرت همین است؛ بله ، این یکی از دلایل است البته اطلاع نداشتن مردم هم به دلیل بی توجهی صداوسیما از دلایل دیگر است با وجود این مشکلات باز هم عکاسی را آینده خودت می بینی؛ هیچ وقت حاضر نیستم دست از عکاسی بردارم.