شبکه خبر در جذب مخاطبان چقدر موفق بوده است؛ ارتباط شکسته با مخاطب

آیا هیچ وقت از خودتان پرسیده اید چرا اخبار تلویزیون برایتان مهم است؛ چرا هر کجا که باشید و در هر حالی حداقل عنوان های خبری را نگاه می کنید؛ چرا برایتان مهم است که تصاویر خبرها چگونه باشد؛

کد خبر: ۱۰۴۰۴

چرا برایتان مهم است که ببینید تلویزیون چقدر به تمایلات شما نزدیک است ؛ شاید پاسخ تمام این پرسشها بدیهی به نظر برسد، حتما شما خواهید گفت که من تلویزیون را تماشا می کنم برای این که ؛ بتوانم با دنیای واقعی ارتباط برقرار کنم بتوانم نیازهای اطلاعاتی خود برای سازگاری با محیط را تامین کنم ، با توده مخاطبان و بویژه ارزشهای اجتماعی همانندسازی کنم . با گروهها، جوامع ، افراد، همکاران ، همکلاسی ها و همفکران خود تشریک مساعی داشته باشم از فرصتها، نیازها، چالشها و مسائل جامعه مطلع شوم و برای آینده برنامه ریزی کنم به تقویت خودآگاهی اجتماعی و خودکامرواسازی در برابر قدرت بپردازم و سرانجام تصویری از خود، خواهش ها و تمایلات خود را در رسانه بیابم بنابراین برای بیشتر شهرنشین هایی که ناچار به فعالیت اجتماعی هستند توجه به اخبار امری لازم و ضروری به نظر می رسد، بدیهی است که وجود یک شبکه خبری باید با استقبال وسیع مخاطبان روبه رو شود و این شبکه باید به طور میانگین حداقل 45 تا50 درصد مخاطب داشته باشد. اما این فرض هنگامی قابل بحث و تامل جدی است که به 2 مقوله مهم در اخبار توجه کنیم ؛ ساختار و محتوا. از شبکه خبر انتظار می رود تا به عنوان یک شبکه تخصصی ضمن ارائه نوآوری و خلاقیت ، کاملا با اخبار حرفه ای روبه رو شود. حرفه گرایی شامل یک پردازش و ارائه خبر جذاب و خلاق است ، بعلاوه شبکه خبر باید با مخاطب یک تعامل پویا داشته باشد و با درک نیازهای وی درصدد پاسخگویی به آنها برآید. اما متاسفانه با گذشت بیش از 5/2 سال از افتتاح این شبکه ، نظرسنجی ها نشانگر آن است که این شبکه در طول این مدت ، به طور میانگین تنها یک وچهاردهم درصد مخاطب داشته است و در رده بندی شبکه ها از نظر مخاطب همواره پس از شبکه چهارم و در رتبه آخر جای می گیرد. عدم توفیق این شبکه در جلب مخاطب پیگیر و دایم با توجه به نیاز عمومی مخاطبان به خبر و با در نظر گرفتن میزان توجه عمومی و بویژه نسل جوان که بیش از60 درصد جمعیت کشور را تشکیل می دهند به رسانه های خبری )بخشهای خبری صدا و سیما، مطبوعات ، اینترنت و رسانه های فرا ملی ( نشانگر شکست کامل در ساختار و محتوای برنامه های خبری این شبکه است. شبکه ای که می توانست پرمخاطب ترین ، موثرترین و پویاترین رسانه کشور باشد به دلیل ضعفهای شدید ساختاری )مدیریت ، تشکیلات ، تدارکات ، نیروی انسانی ، سیستم دروازه بانی و فقدان انگیزه ( به کم اهمیت ترین شبکه تلویزیونی کشور تبدیل شده که تقریبا برای بیشتر مخاطبان ناشناخته مانده است. اگر نگاهی به وضعیت شبکه های دولتی خبری در انگلستان ، آلمان ، ایتالیا، اسپانیا، فرانسه و سوئیس بیندازیم درخواهیم یافت که اگر مخاطبان این شبکه ها در نظرسنجی ها65 درصد شوند، زنگ های هشدار و شوراهای نظارتی ، پارلمان و هیات مدیره دولت به کار خواهند افتاد تا دریابند چرا از مخاطبان اخبار تلویزیون دولتی کاسته شده است ؛ اما متاسفانه در شرایطی که تلویزیون در ایران رقیب رسمی میان رسانه های دیگر ندارد در نظر برخی سیاستمردان نه تنها یک درصد مخاطب عجیب نیست بلکه می توان از تجربه های مدیران برای راه اندازی شبکه های دیگری نیز بهره گرفت! پرسش این است ؛ آیا هدف از تاسیس شبکه خبری معاونت سیاسی پس از 5/2 سال تامین شده است؛ آیا این شبکه موفق شده است به عنوان یک رسانه در همه جا حاضر شود و به نیازهای اطلاعاتی مردم پاسخ گوید؛ آیا موفق شده است بر افکار عمومی از طریق برنامه های جذاب و معتبر خود تاثیر بگذارد؛آیا موفق شده است سطح خود را به سطح شبکه های منطقه ای نزدیک کند؛ و آیا مدیران این شبکه و مدیران سطوح بالاتر، از خود پرسیده اند برنامه های این شبکه چه هزینه هایی )از نظر میزان اعتبار، اعتماد بخشی و حرفه گرایی ( برای صداوسیما داشته است و چه دستاوردهایی در پی داشته است؛ ما می توانیم دوسال ونیم دیگر هم در انتظار پاسخ بنشینیم ولی شواهد بسیاری پیش روست که به ما می گوید حتی فردا هم دیر است.